به گزارش مشرق، عباس بیات سرمدی، درباره قطعه ۲ آزادراه تهران-شمال خاطرنشان کرد: برای تکمیل قطعه دو آزادراه تهران-شمال با بنیاد مستضعفان توافق کرده‌ایم که هزار میلیارد تومان را دولت و هزار میلیارد تومان دیگر را بنیاد تأمین اعتبار کند؛ بر این اساس قرار است لاین رفت را تا پایان دولت دوازدهم به اتمام برسانیم؛ اما به نظر می‌رسد ساخت لاین رفت به پایان دولت فعلی برسد.

بیشتر بخوانید:

آزادراه تهران-شمال پروژه ای کاملا ایرانی/ ساخت تونل البرز شرقی به صورت دو طبقه

بیات سرمدی ادامه داد: این در حالی است که مبالغ مذکور، تأمین اعتبار شده اما به دلیل مشکلاتی خارج از مباحث مالی مانند شرایط جوی و کار کردن در فضای کوهستانی منطقه و همچنین تورمی که بر این پروژه سایه انداخته، احتمال تا پایان دولت فعلی، فقط می‌توانیم یکی از تونل‌های این منطقه آن در لاین رفت و همچنین اتصال رمپ های ورودی و خروجی جاده چالوس به ورودی و خروجی تونل البرز را نهایی کنیم.

چرا اخذ دستی عوارض به آزادراه تهران-شمال برگشت؟

وی درباره پرداخت عوارض الکترونیکی آزادراه‌ها از سوی مردم اظهار کرد: اگر ابزار اعمال قانون نباشد، مردم عوارض را پرداخت نمی‌کنند؛ به همین دلیل گیت اخذ دستی عوارض به قطعه یک آزادراه تهران-شمال بازگشته است. زمانی که گیت عوارض الکترونیکی بود، تنها ۳۰ درصد مردم عوارض این آزادراه را می‌دادند.

گلایه کامیونداران از عوارض ۱۲۰ هزار تومانی قم-گرمسار

مدیرکل بهره برداری آزادراه‌های شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور درباره فیلمی که در فضای مجازی در خصوص نرخ‌های جدید عوارض آزادراه‌ها منتشر شده که در آن، یک کامیوندار از اخذ عوارض ۱۲۰ هزار تومانی عبور از آزادراه قم-گرمسار به شدت گلایه مند است، گفت: تمام آزادراه‌هایی که در کشور داریم، در کنار آن یک بزرگراه هم هست یعنی اول بزرگراه بوده و سپس در کنار آن، آزادراه هم احداث شده است. بزرگراه‌ها با بودجه عمرانی کشور ساخته می‌شود ولی آزادراه‌ها با مشارکت سرمایه گذاران بخش‌های خصوصی و عمومی احداث می‌شود.

هر کس از پرداخت عوارض ناراحت است می‌تواند از بزرگراه تردد کند

وی افزود: اگر کامیونداری از پرداخت عوارض ۱۲۰ هزار تومانی ناراحت است می‌تواند از بزرگراهی که در کنار آن قرار دارد، تردد کند. چون سرمایه گذار خصوصی هم مردم هستند اگر نتوانیم اصل و سودی که سرمایه گذار برای ساخت آزادراه هزینه کرده را به او برگردانیم، دیگر هیچ سرمایه گذاری حاضر به هزینه کردن در ساخت آزادراه شود. اینکه سرمایه گذار بخواهد، سالانه سود ۲۰ تا ۲۵ درصد دریافت کند، خواسته زیادی نیست؛ آن هم در مقابل سودی که بازارهای دیگر مانند ارز و سکه به سرمایه گذار در مدت زمان کم پرداخت می‌کنند.

مردم عوارض ندهند، کیفیت راه کاهش می‌یابد

بیات سرمدی گفت: نرخ عوارض را شرکت ساخت تعیین نمی‌کند؛ بلکه معاونت برنامه ریزی وزارت راه با بررسی‌های لازم با استفاده از پارامترهای متعدد اقتصادی تعیین و ابلاغ می‌کند و قرار است اصل و سود سرمایه گذار در مدت زمان ۱۰ تا ۱۲ ساله مستهلک کند؛ حتی در بسیاری از آزادراه‌هایی که قرار است ۱۰ ساله هزینه آن به سرمایه گذار برگردد، گاهی به ۲۰ تا ۳۰ سال هم افزایش می‌یابد چون مردم نمی‌توانند عوارض را پرداخت کنند. در حالی که عدم پرداخت عوارض، روی موضوع بهسازی و نگهداری آسفالت آزادراه هم سایه انداخته و کیفیت راه کاهش می‌یابد.