به گزارش مشرق، سعید بیابانکی، شاعر به مناسبت روز پدر یکی از سروده هایش را در کانال تلگرامی خود منتشر کرد.

همیشه مرد سفر مرد جاده بود پدر
رفیق و همدم مردم پیاده بود پدر

چو تک درخت ستبری دلش به این خوش بود
 که روی پای خودش ایستاده بود پدر

 غم یتیمی و غربت حریف او نشدند
 سترگ بود نماد اراده بود پدر

به قد کشیدن من روز شب می‌اندیشید
صبور بود کشاورز زاده بود پدر

 مرا نشاند بر اسب مراد و توسن بخت
خودش ولی دم رفتن پیاده بود پدر

 یتیم خانه ی دنیا به او سپرد مرا
که مهربان که صمیمی که ساده بود پدر

 درون سینه ی او جا برای همهمه بود
دلش گشوده و دستش گشاده بود  پدر

 خزانه ی دل او دانه دانه مروارید
خودش برای خودش شاهزاده بود پدر

 پدر که رفت دلم را به آسمان دادم
 خودش به من پر پرواز داده بود پدر

 برای من پدری کرد و پر کشید و پرید
 چه مهربان چه صمیمی چه ساده بود پدر...