به گزارش مشرق، عدم مدیریت دولت در شیوع ویروس کرونا, بار دیگر مشکلات کارگران روزمزدی که با هزاران مشکل روبرو هستند را بیشتر کرد.
کم نیستند افرادی که برای سیر کردن شکم خانواده‌شان مجبور هستند خطر را به جان بخرند و به کار بروند و اعتقاد دارند که اگر از کرونا جانشان را از دست ندهند، قطعاً از گرسنگی جان خود را از دست می‌دهند، این روزها بازار کار کارگران ناکوک است.
بیشتر بخوانید:
حقوق‌ها متناسب با میزان تورم نیست
در روزهای کرونایی بسیاری از کارگران بیکار شدند و حالا نه بیمه بیکاری مشمول حالشان نمی‌شود و نه بسته معیشتی، و این یک انتخاب سخت برای کارگران است که به فکر جانشان باشند یا به فکر یک لقمه نان.
کارگران فصلی و کارگران روزمزد از جمله اقشاری هستند که با کرونا آسیب بسیاری دیدند.
هادی ابوی, دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران گفت:کارگران صنوف و ساختمانی روزمزد بیشترین آسیب را از کرونا دیدند. کارگران نظافتچی و ظرف شوی رستوران‌ها کارگرانی بودند که از حداقل ترین حقوق برخوردار بودند که با کرونا همین درآمد را هم از دست دادند.
ابوی افزود: صنوفی مانند آرایشگاه‌ها و خشک شویی‌ها مشتری خود را در دوران کرونا از دست داده اند. میزان مراجعه مردم به خشک شویی‌ها از ترس کرونا بسیار کم شده است، بسیاری از خشک شویی ها بیان می کنند, با توجه به اینکه حجم مشتری کاهش یافته است, صرفه اقتصادی ندارد که دیگ بخار خشک شویی را روشن نگه داریم. از دیگر کارگران که آسیب جدی دیدند, کارگران نظافتچی منازل ومغازه ها بودند. بسیاری از خانواده ها از ترس شیوع این ویروس دیگر نظافتچی در منزل خود راه نمی دهند. این دسته از کارگران در کف جامعه بودند، بیمه و قرارداد کار و درآمد ثابت نداشتند و در حال حاضر با وضعیت دشواری دست و پنجه نرم می کنند.
مناسب نبودن وضعیت معیشت مردم که سبب کاهش تقاضا و خرید شده از یک سو و کم شدن فعالیت‌ها بسیاری از بخش‌ها و شاید هم تعطیل شدن آنها سبب شده تا این قشر از جامعه دچار مشکلات زیادی شوند.
به دنبال تعطیل و نیمه تعطیل شدن بسیاری از واحدها که به دلایلی از جمله حفظ سلامت و بهداشت جامعه بوده، مدیران این واحدها که به قول معروف دخل شان با خرج شان دیگر نمی خواند از روی اجبار اقدام به کاهش نیروی کار خود و در بهترین شرایط کم کردن دستمزدهایشان کردند که البته در این شرایط که تسهیلات حمایتی زیادی نیز وجود ندارد به آنها نمی توان خرده گرفت.کارفرمایان برای تعطیل نگه داشتن واحد خود یا کارگران را به مرخصی اجباری فرستاده اند یا نصف حقوق را به آنها پرداخت می کنند. این در حالی است که دولت و ستاد کرونا با مدیریت می توانستند مانع از ایجاد شرایط مشابه سال گذشته شوند. در حال حاضر این کارگران هستند که بین حفظ جان و یک لقمه نان انتخاب سخت دارند.
