به گزارش مشرق، محمد ایمانی، فعال رسانه‌ای در کانال تلگرامی خود نوشت: حمله موشکی به نزدیکی تاسیسات اتمی دیمونا در جنوب فلسطین اشغالی، از ابعاد متعدد، خبر از یک اتفاق راهبردی می دهد. در واقع، این حمله، از راز های بسیاری پرده برداشته و دلالت بر راز های ناگشوده ای می کند که ممکن است در آینده گشوده شود.

قبلا گفته می شد اسرائیل ۲۵ سال آینده را نخواهد دید. اما گویا برخی خبط و خطا های گستاخانه رژیم مستاصل صهیونیستی می تواند اجل رژیم اشغالگر را به زیر ده سال و حتی کمتر کاهش دهد.

رفتار صهیونیست ها در چند سال اخیر، هر چند ژست تهاجمی داشته؛ اما در حقیقت، ترکیبی از ترس و استیصال  بوده است. تحرکات چند سال اخیر اسرائیل، دستاورد راهبردی برای او نداشته، اما هر بار دست جبهه مقاومت برای ضربات عمیق تر و دردناک تر  را بیشتر گشوده و  عرصه را بر حاکمان تل آویو تنگ تر کرده است.

اولین بار، پس از شکست سهمگین در جنگ ۳۳ روزه مقابل حزب الله لبنان بود که "کمیته وینوگراد" درباره علل شکست، گزارش داد: «رهبری سیاسی در این جنگ، دچار بحران و سردرگمی ‌بود. با وجود اعلام طراحی ۴ماهه، تناسبی میان سناریوها و آنچه در عمل در جریان بود، وجود نداشت. ارتش با سردرگمی‌ رفتار کرد و در برابر حملات موشکی حزب‌الله ناتوان بود. تصمیم استراتژیک و دکترینی برای خروج از جنگ وجود نداشت. این جنگ، اشتباهی وحشتناک و ناکامی‌خطرناک بود. ما شکاف‌های خطرناک در بالاترین سطوح هرم سیاسی و نظامی را مشاهده کردیم».

این بحران رهبری و تشدید درگیری ها در راس هرم قدرت اسرائیل، اکنون شدت بیشتری پیدا کرده و با ضربات اخیر، افزون تر هم می شود.

منطقه ای که موشک به آنجا اصابت کرده  (حد فاصل بئر السبع و دیمونا)، حفاظت شده ترین و امن ترین منطقه تحت اشغال صهیونیست ها محسوب می شد. از طرف دیگر، این شلیک آن قدر مهم است که به هر سمت نسبت داده شود، تحقیر تازه ای را متوجه اسرائیل می کند. اگر بگویند توسط مقاومت فلسطین و از غزه شلیک شده، یک سرافکندگی است. و اگر از جانب دریای مدیترانه بدانند، یک معادله نظامی تازه است.

حالا هم که به سوریه نسبت می دهند، مفهومش این است که تمام ادعاهای دو سال اخیر مبنی بر نابودی سامانه های مستقر در سوریه در حملات اسرائیل، حرف مفت بوده و جبهه مقاومت در حد غیر قابل برآورد، سمانه موشک در سوریه مستقر کرده است. با این تفاوت که اگر حالا سوره هم که خویشتنداری می کرد، به دو محور لبنان و غزه اضافه شده است.

موضوع مهم بعدی، ابهام کُشنده درباره حجم، تعداد و تنوع موشک هایی که در مرزهای شمال و جنوب فلسطین اشغالی مستقر شده و مراکز مهم نظامی، امنیتی، اقتصادی و زیر بنایی صهیونیست ها را هدف گرفته گرفته اند.

محافل صهیونیستی و غربی تا پیش از این برآورد می کردند که فقط حزب الله لبنان، توانسته  ۱۳۰ تا ۱۶۰ هزار فروند انواع موشک را تدارک و تولید و به سمت مراکز حساس هدفگیری کند.

علاوه بر توانمندی موشکی حزب الله، باید تدارکات مقاومت فلسطین را هم در نظر داشت، و البته بازیگران جدیدی به نام انصار الله و مقاومت مردمی عراق، که محذوریت های سایر ارکان مقاومت را هم ندارند و ضربات طاقت فرسایی را به دشمنان مقاومت در منطقه وارد کرده اند. این ظرفیت، قابلیت گسترش جهش وار را دارد.

از همه مهم تر، دسترسی های اعلام نشده ای است که "ام القرای مقاومت" از زمین و دریا پیدا کرده است. بی خود نیست که دشمنان مقاومت در این چند سال، بر ضرورت مهار قدرت موشکی و منطقه ای ایران اصرار داشته اند.

بُعد دیگر حمله موشکی اخیر -به اذعان "آویخای ادرعی" سخنگوی ارتش اسرائیل- ناتوانی در رهگیری آن است و این بدین معناست که حملات بعدی، قابل تکرار و گسترش است.

موضوع مهم بعدی، توالی ضربات است. هنوز یک روز از انفجار مهیب در تاسیسات نظامی و موشکی "تامر" در مرکز فلسطین اشغالی (الرمله/ گوش دان) نگذشته بود، که جنوب مناطق اشغالی هدف حمله قرار گرفت؛ بی آن که کاری از عهده سیستم راداری و پدافندی (گنبد آهنین) برآید. این، فروپاشی امنیتی و روانی است.

اگر بنی گانتز وزیر جنگ فعلی می گوید "تلاش برای رهگیری ناموفق بوده و موشک ها از سامانه‌های پدافندی ما عبور کرده؛ این اتفاقی پیچیده است"، لیبرمن وزیرجنگ سابق اضافه می کند "بازدارندگی ما دچار فرسایش، و موشکی با سر جنگی ۲۰۰ کیلویی به سمت اسرائیل شلیک شده؛ لازم است آمادگی برای درگیری با ایران دوباره بررسی شود".

در این میان، ژنرال عاموس یادلین خبری تلخ تر برای صهیونیست ها دارد. هر چند برخی منابع رسانه ای گفتند موشک شلیک شده، ۲۰۰ کیلومتر مسافت را طی کرده و احتمالا موشک ایرانی «فاتح ۱۱۰» بوده، اما رئیس سابق رکن اطلاعات در ارتش اسرائیل می گوید:

"مطمئن باشید حادثه دیشب دیمونا، پاسخ ایران به حادثه مرکز غنی سازی نطنز نیست. ایران هنوز از ما انتقام نگرفته است. اگرچه حزب الله و ایران با اسرائیل حسابی دارند، با این حال باید نفسی به راحتی بکشیم که آنچه منفجر شد، موشک ایرانی نبود".

بعد دیگر و مهم ماجرا، حملاتی است که هنوز اتفاق نیفتاده. جبهه مقاومت هر چند یک بار، برگ تازه ای رو می کند، در حالی که دشمنانش تقریبا همه برگ های خود را رو کرده اند. یکی از این توانمندی های هنوز استفاده نشده و بسیار ویرانگر، قدرت پهپادی است که همانند توانمندی موشکی، در میان اضلاع مقاومت، تکثیر شده و در حال تولید است.

چند سال قبل بود که حزب الله، تصاویر نفوذ پهپادی به عمق فلسطین اشغالی و تصویر برداری از تاسیسات دیمونا در عملیات ایوب را منتشر کرد و سال گذشته نیز تصاویر پهپادی جدیدی از سایر مراکز نظامی اسرائیل منتشر شد.

بی دلیل نیست که ژنرال مک کنزی فرمانده نیروهای  آمریکا در منطقه (سنتکام) می گوید: "دقت موشک‌های ایرانی در هدف‌گیری، نگران کننده است. آنچه میان ایران و اسرائیل رخ می‌دهد، نگران کننده است. استفاده گسترده ایران از پهپادهای شناسایی و هجومی، بدین معناست که برای اولین‌بار از زمان جنگ شبه‌ جزیره کره، برتری هوایی آمریکا از بین رفته است".

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.