به گزارش مشرق، حسین امیرعبداللهیان با حضور در برنامه گفتگوی ویژه خبری پنجشنبه شب شبکه دو سیما گفت: مجموعه عواملی موجب شده است که صهیونیستها در درون سرزمینهای اشغالی از چند جهت با بن بست و چالشهای اساسی مواجه شدند.
بیشتر بخوانید:
امیرعبداللهیان: ظریف استفاده زیادی از میدان برد
وی ادامه داد: نخست اینکه در حوزه امنیت، در دههها و به ویژه سالهای اخیر، صهیونیستها تلاش کردند از طریق ایجاد دیوارهای بتنی در اطراف خود، امنیت زمینی شأن را در مقابل نیروهای فلسطینی حفظ کنند و به نوعی یک زندان بزرگ را دور خود ایجاد کردند.
امیرعبداللهیان افزود: در بُعد هوایی، ادعای داشتن سیستم دفاعی گنبد آهنین، گام دیگری بود که برای تأمین امنیت هوایی خود ایجاد کردند که اتفاقات گوناگون، ناکارآمدی آن را نشان داد و گنبد هم کاغذین است.
او با اشاره به اینکه رژیم صهیونیستی با بن بست اجتماعی مواجه و بحران اجتماعی در درون سرزمینهای اشغالی شکل گرفته است، اضافه کرد: همزمان با شرایط کرونا و بدتر شدن وضعیت معیشت مردم، اتفاقات و تظاهراتی در آنجا رخ داد و هجمهای که مردم علیه مقامات جعلی منعکس میکنند از کرونا و معیشت آغاز شد و به ساختار سیاسی، دولت و نخست وزیر، امتداد یافت.
دستیار ویژه رئیس مجلس شورای اسلامی در امور بین الملل گفت: از طرف دیگر اگر در گذشته فقط در محافل بسته امنیتی، این گونه صحبت میشد که چه چالشها و تهدیداتی در سالهای آینده فراروی رژیم صهیونیستی است؛ اکنون به قدری این آسیب پذیریها آشکار شده است که حتی سیاسیون صهیونیست در داخل رژیم صهیونیستی و در بیرون نسبت به بقای این رژیم در سالهای آینده دچار تردید شدند و انتقادات جدی به حاکمان این رژیم اشغالگر دارند.
امیرعبداللهیان افزود: چهار انتخابات پارلمانی در کمتر از دو سال گذشته در سرزمینهای اشغالی برگزار شده است، اما هیچیک از نتایج این انتخابات به این منجر نشده است که به شکل ائتلاف بتوانند یک دولت تشکیل دهند.
وی اضافه کرد: به علت شکافهای اجتماعی و سیاسی و بی اعتمادی فزایندهای که ساکنان سرزمینهای اشغالی با حاکمان این رژیم جعلی پیدا کردند به نظر میآید «لاپید» هم در تشکیل دولت جدید و کابینه، موفق نشود و این بن بست سیاسی نتیجه بن بستهای امنیتی، نظامی و اجتماعی این رژیم است.
امیرعبداللهیان گفت: صهیونیستهایی که چمدانها را بستند و از مناطق دیگر به داخل سرزمینهای اشغالی کوچانده شدند، اکنون در حال بستن چمدانهای خود برای برگشتن هستند، زیرا احساس میکنند امنیت، همبستگی و وفاق ملی وجود ندارد.