به گزارش مشرق، علی تاجرنیا در گفتگو با «فردا» درباره میراث روحانی در حوزه سیاست داخلی گفت: دولت تلاش و سعی کرد با تحمل منتقدین، از بکارگیری قوه قهریه پرهیز کند. البته برخی هم بودند که فقط دوست داشتند انتقاد کنند و هیچ پاسخی هم نشنوند اما آقای روحانی از نادر رئیس جمهورهایی بود که اگر موضع علیه او و دولتش گرفته می شد خیلی شفاف و صریح پاسخ می داد.

وی افزود: در حوزه سیاست داخلی آقای روحانی متأسفانه یاران قوی در کنار خودش نداشت که به توسعه سیاسی و تقویت احزاب باورمند باشند بنابراین اتفاقی خیلی جدی رخ نداد. بخشی از این مسئله به نوع انتخاب او بر می گشت و بخشی هم دست خودش نبود. آقای روحانی بیشتر در حوزه تعاملات خارجی تلاش کرد و در زمانی که بیشترین بی اعتمادی میان ما و دنیا وجود داشت دستاوردهای قابل توجهی همچون برجام حاصل شد.

عضو حزب اتحاد ملت درباره نسبت اصلاح طلبان با روحانی از ۹۲ تا ۱۴۰۰ اظهار کرد: در کشور ما هنوز ائتلاف و توزیع قدرت بین گروه های سیاسی به درستی شناخته نشده است. ضمن آنکه بر اثر برخی فشارها هم آقای روحانی و هم احزاب و گروه های اصلاح طلب دچار یک خودسانسوری شدند و مباحث مدنظرشان را خیلی شفاف با هم در میان نگذاشتند.

وی ادامه داد: سال ۹۲ یک توافق نانوشته ای بین آقای روحانی و اصلاح طلبان به وجود آمد اما در ادامه افرادی نزدیک به رئیس جمهور که خاستگاه اصولگرایی داشتند وارد صحنه شدند و از نزدیکی بیشتر آقای روحانی به اصلاح طلبان ممانعت به عمل آوردند، حتی آنها در مقاطعی بین آقای روحانی و اصلاح طلبان ایجاد افتراق کردند.

این فعال سیاسی اصلاح طلب اظهار کرد: علت لطمه به رابطه آقای روحانی و اصلاح طلبان را باید در حلقه اول اطراف رئیس جمهور جستجو کرد چون برخی افراد به دلیل سابقه رفاقت دیرینه با آقای روحانی مانع از شکل گیری همکاری مناسب بین آقای روحانی و اصلاح طلبان شدند.

وی درباره تاثیر عملکرد روحانی بر سرمایه اجتماعی اصلاح طلبان توضیح داد: آقای روحانی سال ۹۲ میراث دار یکسری اتفاقات و وضعیت بد دوران ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد بود، او در نظر داشت از توفیق برجام در دولت دوم خود ارتزاق کند که متأسفانه به دلایل داخلی و خارجی این امکان فراهم نشد و این اتفاق بدون شک به بدنه اجتماعی اصلاح طلبان ضربه زد چون اصلاح طلبان در سال ۹۲ و ۹۶ از آقای روحانی حمایت کرده بودند و وقتی آقای روحانی نتوانست آن بدنه اجتماعی را راضی کند قطعا این مسئله تبعاتی برای اصلاح طلبان داشت.

تاجرنیا در پاسخ به این سئوال که «چه طور تئوری حمایت علنی و انتقاد مخفی حجاریان در فاصله ای اندک تبدیل به تبری جستن صریح از دولت روحانی شد؟» گفت: نگاه آقای حجاریان درباره دولت آقای روحانی مبتنی بر عملکرد بود، انتظار این بود که وقتی برخی اطرافیان رئیس جمهور بین اصلاح طلبان و آقای روحانی فاصله می انداختند، آقای روحانی قدری فعال تر ابا این مسئله برخورد می کرد.

عضو شورای مرکزی حزب اتحاد افزود: نشست سالی یک بار با اصلاح طلبان مسئله حل نمی شد. آقای روحانی در این حوزه بیشتر سعی داشت گفتاردرمانی کند اما در حوزه عمل، مجموعه هایی در سطوح مختلف به کارگیری شدند که در شرایط سخت و دشوار حاضر نبودند به دفاع و حمایت جدی از آقای روحانی بپردازند. از این جهت من آقای روحانی را خیلی مظلوم تر از آقای خاتمی می دانم چون هم از سوی جناح مقابل بحران داشت و حامی جدی نداشت.