سرویس ورزش مشرق - یورو ۲۰۲۰ هم پس از برگزاری ۵۱ بازی به ایستگاه پایانی رسید و ایتالیای سختکوش و مدعی با تیم دوست داشتنی خود پس از ۵۳ سال به طلسم جام نگرفتن در اروپا پایان داد.

این جام پر از حادثه و رکورد و نکات جذاب بود؛ از آمار بالای گل به خودی تا رسیدن رونالدو به رکورد علی دایی در زدن گل ملی گرفته تا حادثه تلخی که برای کریستین اریکسن دانمارکی افتاد. در این دوره کامبک های زیبایی رقم خورد و علاقه مندان فوتبال شگفتی ها و دیدارهای جذابی را نظاره گر شدند.

اما بدون شک بهترین و شایسته ترین تیم این دوره ایتالیا بود که با هدایت مربی خوب خود مانچینی در نهایت به جام هم رسید و حالا با رکورد ۳۴ بازی بدون شکست برای رسیدن به رکورد برزیل و اسپانیا تنها یک بازی فاصله دارد.

ایتالیا که بزرگترین غایب جام جهانی ۲۰۱۸ بود به خوبی خود را بازسازی کرد و حالا یکی از مدعیان اصلی قهرمانی جام جهانی ۲۰۲۲ به شمار می رود و قطعا اگر نگوئیم بهترین، جزو ۳ تیم برتر حال حاضر دنیاست.

از ایتالیا که بگذریم از تیم خوب انگلیس هم نباید به سادگی عبور کرد که طلسم ۵۵ ساله را شکست و به فینال یک تورنمنت معتبر راه یافت و تا آستانه بالابردن جام هم پیش رفت اما به کم تجربگی و انتخاب اشتباه گرت ساوتگیت مربی جوان خود باخت. بدون شک انگلیس که از ۱۰ سال پیش هدف گذاری برای موفقیت را برنامه ریزی کرده با ادامه این عملکرد و بالارفتن تجربه بازیکنان مستعد و جوانش می تواند برای هر حریفی خطرناک باشد.

اما بد نیست نکاتی را هم به بازیکنان و مدیران و مربیان کشورمان یادآور شویم که این تورنمنت معتبر و زیبا می توانست کلاس درس خوبی برای مسائل فنی و مدیریتی و روانشناسی باشد. در این جام با وجود سیستم VAR و حضور تماشاگران تنش های بسیار کمی نسبت به مسائل داوری و اعتراض به حریف را شاهد بودیم، حتی زمانی که تصمیمی اشتباه علیه تیم گرفته می شد. البته که لزوم استقرار سیستم VAR هم بیش از پیش برای فوتبال ما اثبات شد.

متاسفانه در آستانه دربی حساس پایتخت در یک چهارم نهایی جام حذفی باز هم شاهد دعوای رسانه ای دو باشگاه استقلال و پرسپولیس هستیم و فضای مجازی و سایت رسمی دو باشگاه، محلی برای بیانیه ها و مصاحبه های تند و کنایه آمیز و افشاگرانه شده و قطعا آثار منفی خودش را در دیدار روز پنجشنبه خواهد گذاشت. این مسائل در سایر تیم ها هم به نوعی در هفته های پایانی لیگ برتر و لیگ یک نمود دارد و کمتر روزی شاهد اعتراض و یا شکایت کسی یا باشگاهی هستیم و این امر باعث تسری حاشیه و بی اخلاقی به فضای مجازی هم شده است.

ای کاش بازیکنان و مربیان و مدیران آن قدری که در مباحث مالی و بستن قراردادها ادعای حرفه ای بودن دارند و به زمین و زمان غیر از تاکتیک و اشتباهات خودشان گیر می دهند، نگاه ویژه ای به نکات مثبت و آموزنده مسابقات یورو داشته باشند تا حدود نیم قرن حسرت عدم راهیابی به فینال و قهرمانی در جام ملتهای آسیا و صعود نکردن به المپیک و ۳۰ سال قهرمان نشدن تیم های باشگاهی در آسیا برای هواداران فوتبال ایران پایان یابد؛ چیزی که ایتالیا و انگلیس به آن رسیدند.