لوگوی مؤسسه یهودی امور امنیت ملی

جیسون وست (Jason Vest) روزنامه‌نگار مستقلی که به خاطر افشای جنایات انجام گرفته در زندان ابوغریب آمریکا معروف است طی مقاله‌ای در مجله "نیشن" (The Nation) بیان داشت که مؤسسه یهودی امور امنیت ملی در کنار مؤسسه دیگری به نام "مرکز سیاستگذاری امنیتی" (Center for Security Policy) "تحت حمایت صهیونیست‌های آمریکایی دست راستی" بوده و هر دو مؤسسه قویا بر این عقیده هستند که:

"تغییر رژیم در عراق، ایران، سوریه، عربستان سعودی و منطقه خودگردان فلسطین، با هر وسیله ممکن، جزو اولویت‌های فوری است."[1]

هیأت مشاورین این مؤسسه شامل چهره‌های نئومحافظه‌کاری چون مایکل لدین (Michael Ledeen)، ریچارد پرل (Richard Perle) و جیمز ووزلی (R. James Woolsey) می‌شود. این در حالی است که افرادی چون دیک چنی، معاون رئیس‌جمهور سابق آمریکا نیز قبل از پیوستن به دولت بوش جزو هیأت مشاورین این مؤسسه بود.[2]

دیک چنی، جیمز ووزلی، مایکل لدین و ریچارد پرل – برخی از مشاورین نئومحافظه‌کار مؤسسه

ریاست این مؤسسه هم‌اکنون بر عهده دیوید گانز (David Ganz) خلبان سابق نیروی هوایی و مالک یک شرکت تایرسازی است که از سال 2005 بازنشسته شده و تمام وقت خود را صرف امور این مؤسسه نموده است.

دیوید گانز، رئیس مؤسسه یهودی امور امنیت ملی

آغاز به کار مؤسسه یهودی امور امنیت ملی

این مؤسسه در اواسط دهه 1970 تأسیس شد تا به عنوان یک گروه مطالعاتی برای "یادگیری درس‌های" جنگ یوم‌ کیپور (1973) فعالیت نماید. این سازمان وظیفه داشت بررسی نماید که چگونه حمایت آمریکا از اسرائیل در صورت بروز یک مناقشه دیگر تضمین خواهد شد. در اواخر دهه 1970 این گروه تبدیل به یک "گروه آموزشی دفاعی" شد که با نخبگان صنایع نظامی در ارتباط بود.[3]

در اواخر دهه 1980، مؤسسه تصمیم گرفت که مأموریت خود را تحت اصلاحات عمیقی قرار دهد. اگرچه هدف اصلی آن عبارت از برقراری و تقویت روابط ذفاعی بین آمریکا و اسرائیل بود، اما این مؤسسه فعالیت‌های خود را گسترش داده و شامل کشورهای متنوعی چون اتیوپی، بلژیک، کره شمالی، هند، بلغارستان، ایتالیا، چین، ازبکستان، کاستاریکا، اسپانیا، اریتره، اردن، لهستان، انگلستان و آلمان نمود.[4]

سیر تکاملی مؤسسه یهودی امور امنیت ملی

مؤسسه یهودی امور امنیت ملی نقش بسیار منحصربفردی را ایفاء می‌نماید. در حالیکه دیگر گروه‌های لابی‌گر به مانند سازمان بسیار پرنفوذ ایپک تلاش دارند بر آراء نمایندگان کنگره تأثیرگذارده و حمایت آمریکا از اسرائیل را تضمین نمایند، مؤسسه یهودی امور امنیت ملی بر روابط نظامی بین کشورها متمرکز شده و توجه بسیار ویژه‌ای را معطوف به مسائل تسلیحاتی – بالاخص دفاع موشکی – و نیز برقراری روابط نزدیک با مجموعه صنایع نظامی می‌نماید.

نفوذ اعضای مؤسسه به مراکز سیاستگذاری آمریکا در حوزه تسلیحات

در اوان کار مؤسسه، بخش اعظمی از فعالیت‌های آن توسط لدین (Ledeen) – عضو "مؤسسه امریکن اینترپرایز" و مدیر اجرایی مؤسسه یهودی – و نیز استفان و شوشانا براین (Shoshana Bryen) تنظیم می‌شد. در سال 1979 استفان براین جایگزین لدین گشت. لدین بعدها متهم در دست داشتن در رسوایی ایران کنترا گشت. براین نیز بعدها مؤسسه را ترک نمود تا به دولت ریگان پیوسته و در آنجا یک برنامه تهاجمی طرفدار اسرائیل پایه‌ریزی نماید. وی قدرت خود را به همسرش یعنی شوشانا منتقل نمود.[5]

استفان و شوشانا براین، خانواده‌ای که مأموریت مؤسسه یهودی را به خوبی انجام دادند

براین مشاور ریچارد پرل، نامزد تصدی وزارت دفاع در دوران ریگان، گشت. پس از رأی اعتماد مجلس سنا به پرل، براین به سمت معاونت وزات دفاع در حوزه نظارت بر انتقال تکنولوژی نظامی آمریکا به کشورهای خارجی منصوب شد. از همین جا بود که براین توانست برنامه‌های مدنظر مؤسسه یهودی را با آسودگی هر چه تمام پیاده سازد. در زمان دولت ریگان کمک‌های غیرنظامی و نظامی آمریکا به اسرائیل به ترتیب بالغ بر 1/2 و 1/8 میلیارد دلار گشت.

براین نه تنها در مورد اینکه اسرائیل با بودجه اختصاصی آمریکا چه نوع تسلیحاتی می‌تواند بخرد، نقش داشت، بلکه می‌توانست تصمیم بگیرد که اسرائیل برای صنایع نظامی در حال رشد خود از کدام تکنولوژی نظامی آمریکا می‌تواند بهره گیرد.

شاید کمتر کسی از نقش مؤسسه یهودی امور امنیت ملی در انتقال تسلیحات از آمریکا به اسرائیل مطلع است

بسیاری از افراد دارای پیش‌زمینه دفاعی و مرتبط با صنایع جنگی در هیأت مشاورین مؤسسه حضور داشته و در قراردادهای متعددی با اسرائیل درگیر بوده‌اند. لئون ادنی (Leon Edney)، دیوید جرمیه (David Jeremiah) و چارلز می (Charles May)، افسران بازنشسته آمریکایی، جزو مشاورین "نورتروپ گرومان" (Northrop Grumman) بوده‌اند که هواپیماها و کشتی‌های اسرائیلی را می‌سازد. پل سرجان (Paul Cerjan) و چارلیسلی تروست (Carlisle Trost)، مشاورین مؤسسه یهودی، برای شرکت لاکهید مارتین کار کرده‌اند که انواع هواپیماهای اف-16، شبیه‌سازی‌های هوایی و سیستم‌های موشکی را به اسرائیل فروخته است.[6]

نورتروپ گرومان و لاکهید مارتین، دو شرکت بزرگ صنایع جنگی آمریکا که تحت نفوذ مؤسسه یهودی هستند.

مؤسسه یهودی امور امنیت ملی پس از حملات 11 سپتامبر به صورت مداومی بر این امر تأکید کرده که جنگ علیه تروریسم نباید محدود به القاعده بوده بلکه باید شکل بسیار وسیع‌تری به خود بگیرد. این مؤسسه به مانند سایر سازمان‌های نئومحافظه‌کاری آمریکا جزو حامیان اصلی حمله به عراق بود و طی سال‌های گذشته تمام توان خود را صرف نظامی‌سازی عرصه سیاست خارجی آمریکا نموده است تا بدین ترتیب به نیات اربابان صهیونیست خود در منطقه و سایر نقاط جهان جامه عمل بپوشاند.

فعالیت‌ها و برنامه‌های مؤسسه یهودی امور امنیت ملی

برنامه‌ ارتشبدها و دریاسالاران

فعالیت اصلی سالیانه مؤسسه یهودی امور امنیت ملی، بر اساس آنچه که در وب‌سایت خود اظهار داشته است، شامل "ترتیب دادن سفر ارتشبدها و دریاسالاران بازنشسته آمریکا به اسرائیل و نیز یک برنامه مطالعاتی برای دانشجویان دانشکده‌های افسری و ناوآموزان دانشکده نیروی دریایی، دانشکده نظامی در وست‌پوینت (West Point) و دانشکده نیروی هوایی است. این مؤسسه همچنین شرایط لازم برای انجام تبادل میان مقامات پنتاگون و نیز رهبری جامعه یهودی را فراهم نموده و سخنرانی‌ها و کنفرانس‌هایی را در دانشکده‌های نظامی ملی و اندیشکده‌های برجسته حوزه امنیت ملی برگذار می‌کند. هدف از انجام این برنامه‌ها تسهیل دیالوگ بین سیاستگذاران امنیتی، مقامات نظامی، دیپلمات‌ها و جامعه به صورت عام می‌باشد تا بدین طریق فهم مسائل امنیت ملی افزایش یابد."[7]

فرمانده لشگر گالیلی در حال ارائه توضیحات به ژنرال‌های بازنشسته آمریکایی

تاکنون بیش از 200 ژنرال بازنشسته آمریکایی شامل دریاسالار لئون "بود" ادنی (Leon "Bud" Edney)، خالق تئوری "شوک و ترس"، سپهبد جی کارنر (Jay Garner)، سرلشگر دیوید ال. گرانجی (David L. Grange)، ژنرال ژارویس لینچ (Jarvis Lynch)، سرلشگر سیدنی شاچنوو (Sidney Shachnow)، دریاسالار لینگتون "اسنافی" اسمیت (Leighton "Snuffy" Smith)، دریاسالار کارلیستی تروست (Carlisle Trost) و سرتیپ توماس ای وایت (Thomas E. White) در این برنامه که بیش از 22 سال قدمت دارد شرکت داشته‌اند.[8] جیسون وست برنامه مذکور را چنین توصیف می‌نماید:

"بخش اعظمی از بودجه سالیانه مؤسسه صرف سفر گروهی از ژنرال‌های بازنشسته به اسرائیل می‌شود. در آنجا مؤسسه دیدارهایی بین مقامات اسرائیلی و این ژنرال‌های پرنفوذ برگزار می‌کند، ژنرال‌هایی که پس از بازگشت به آمریکا با کمال میل مقالاتی در دفاع از اسرائیل نوشته و نیز نامه‌هایی در حمایت از دست راستی‌های این کشور امضاء می‌کنند."

یکی از افسران اسرائیلی فرمانده واحد جنگ‌های چریکی در فرماندهی شمالی در حال ارائه توضیحات به ژنرال‌های آمریکایی

انتشارات

علاوه بر گزارش‌ها و تحلیل‌هایی که به صورت منظم در وب‌سایت مؤسسه (jinsa.org) منتشر می‌شوند، این سازمان دارای برخی نشریات دیگر نیز است. این نشریات عبارتند از "آبزرور" (Observer)، فصلنامه‌ای در مورد همکاری بین آمریکا، اسرائیل و ترکیه که به صورت مشترک با "شورای مجامع آمریکایی ترکیه‌ای" منتشر می‌گردد؛ ژورنال امور امنیتی بین‌المللی (Journal of International Security Affairs)، مجله شبه دانشگاهی که هر سال دوبار توسط ایلان برمان (Ilan Berman)، معاون رئیس "شورای سیاست خارجی آمریکا" (American Foreign Policy Council) منتشر می‌گردد و نیز "دیده‌بان خبری افراطی‌گرایی اسلامی" (Islamic Extremism Newswatch)، شامل اخبار رسانه‌ای فعالیت‌های همه کس، از سازمان آزادی‌بخش فلسطین گرفته تا القاعده.

برای دانلود گزارش مؤسسه یهودی امور امنیت ملی در مورد کاهش بودجه جنگی اینجا کلیک نمایید.

در میان سه مورد فوق، ظاهرا تنها ژورنال امور امنیت بین‌المللی به صورت منظم منتشر می‌شود. در نسخه پاییز و زمستان 2011 که شامل ارزیابی‌هایی درمورد "جنگ علیه تروریسم" از 11 سپتامبر بدین طرف بود، دیدگاه‌ها و انتقادات تندروانه‌ای از دولت اوباما و چگونگی اداره مسائل منطقه‌ای توسط وی مطرح شده بود. ولید فارس، مفسر اسلام‌ستیز و مشاور ستاد انتخاباتی میت رامنی، با انتقاد از دولت اوباما طی مقاله‌ای نوشت: "آنها خود را در مبارزات آزادی‌خواهانه خاورمیانه به حاشیه رانده و تبدیل به مروجین اسلام سنتی شده‌اند." وی در ادامه نوشت که دولت "به طور مداوم به سوی مذاکره با اخوان المسلمین مصر و همچنین جناح "میانه‌روی" حماس، حزب‌الله و طالبان پیش می‌رود."[9] سپهبد ویلیام بویکین نیز با انتشار مقاله‌ای در همین نشریه اعلام نمود که "اخوان المسلمین قصد دارند قوانین شریعت را در آمریکا نیز به اجراء گذارند."[10]

برای دانلود گزارش سالیانه مؤسسه یهودی امور امنیت ملی اینجا کلیک نمایید.

تبادل مقامات انتظامی بین آمریکا و اسرائیل

مؤسسه در سال 2002، برنامه‌ای با هدف تبادل تجارب و تاکتیک‌های ضدتروریستی بین سازمان‌های انتظامی آمریکا و همکاران آنها یعنی پلیس ملی اسرائیل بوجود آورد. هدف اصلی این برنامه سفر مقامات انتظامی آمریکا (رؤسای پلیس، کلانترها، معاونین و غیره) به اسرائیل است تا در یک دوره فشرده دو هفتگی برای مبارزه با اقدامات تروریستی در داخل خاک آمریکا توسط نیروهای اسرائیلی آموزش ببینند. طی چهار دوره سفری که تاکنون انجام گرفته بیش از 60 نفر از اعضای سازمان‌های پلیسی آمریکا به اسرائیل رفته‌اند.

نیروهای پلیس آمریکا در بیت‌المقدس

علاوه بر این، طی این برنامه نیروهای پلیس اسرائیل نیز به آمریکا برده می‌شوند تا در یک سمینار دو روزه شرکت نمایند. تاکنون بیش از 1/500 نفر از نیروهای انتظامی اسرائیل طی این برنامه به آمریکا سفر نموده‌اند. این برنامه همچنین نقش مؤثری در آموزش نیروهای تفنگداران آمریکایی فعال در عراق داشته است.

مدال خدمات برجسته

مؤسسه مؤسسه یهودی امور امنیت ملی در پاییز هر سال، مدال خدمات برجسته را که به یادبود سناتور "هنری ام اسکوپ جکسون" نامگذاری شده است به مقامات ارشد دولت، ارتش آمریکا و یا نمایندگان سنا و مجلس آمریکا اهداء می‌کند.

هنری ام اسکوپ جکسون که مدال مؤسسه یهودی امور امنیت ملی به یاد وی نامگذاری شده است.

جکسون یک دموکرات ضدکمونیست بود که علی‌رغم گرایشات حزبی‌اش تأثیر زیادی بر افکار نئومحافظه‌کارانی چون پل وولفویتز و ریچارد پرل گذارد. وی یکی از حامیان سرسخت جنگ ویتنام بوده و روابط بسیار نزدیکی با اربابان صنایع نظامی آمریکا داشت.[11]

از میان مهمترین افرادی که این مدال را دریافت داشتند می‌توان به موارد زیر اشاره نمود: دریاسالار جیمز استاویردیس (James G. Stavridis)، فرمانده عالی نیروهای ناتو (2012)؛ جان کایل (Jon Kyl) سناتور نئومحافظه‌کار (2010)، سناتور جان مک‌کین (2006)، پل وولفویتز (2002)، کورت ویلدون (Curt Weldon)، نماینده نئومحافظه‌کار کنگره آمریکا (1999)، جوزف لیبرمن (Joseph Lieberman)، معروف به دموکرات محبوب جمهوریخواهان (1997)؛ و دیک چنی (1991).

سخنان جیمز استاویردیس در مراسم دریافت نشان خدمات برجسته

برای دانلود اینجا کلیک نمایید

بودجه مالی

مؤسسه یهودی امور امنیت ملی نیز به مانند سایر سازمان‌های تندروی "طرفدار اسرائیل" تمام تلاش خود را نموده است تا حداکثر میزان ممکن حمایت‌های مالی را به خود اختصاص دهد. بنا بر گزارشات مندرج در پایگاه اینترنتی guidestar.org این سازمان در سال‌های 2008 و 2009 توانسته‌ است به ترتیب 2/7 و 3/5 میلیون دلار کمک مالی جمع‌آوری نماید.[12]

بین سال‌های 2001 تا 2004 این مؤسسه توانست نزدیک به 8 میلیون دلار انواع کمک‌های مالی را جذب نماید. توماس نیومن (Thomas Neumann) مدیر اجرایی مؤسسه از سال 1991 تاکنون، طی اظهاراتی دروغین چنین گفته است: "ما 99/9 درصد، بلکه نه، 100 درصد از بودجه خود را از منابع خصوصی تأمین می‌نماییم." وی در ادامه گفته بود: "ما هیچ پولی از اسرائیل و یا مقاطعه‌کاران صنایع دفاعی دریافت نمی‌کنیم." در زمانی که وی این اظهارات را بیان می‌داشت، حامیان مالی شامل موارد زیر بودند: رونالد لادر (Ronald Lauder)، از شرکت محصولات آرایشی استی لادر (Estee Lauder)؛ دونالد اجر (Donald Agger)، لابی‌گر؛ شرکت تحقیقاتی آتلانتیک (Atlantic Research Corporation)، یک مقاطعه‌کار امور دفاعی؛ خانواده اسمیت-کوگود (Smith-Kogod family)؛ مجمع نیروی هوایی (Air Force Association)؛ بنیاد نیروهای مسلح (Armed Services Foundation)؛ و، دوستان ارتش اسرائیل.[13]

موسکوویتز، حامی مالی مؤسسه یهودی و نیز شهرک‌نشینان صهیونیست

بر اساس اطلاعاتی که توسط پایگاه اینترنتی MediaTransparency.Org جمع‌آوری شده است، مؤسسه یهودی بین سال‌های 1998 تا 2005 نزدیک به دویست هزار دلار از چندین حامی مالی دست راستی دریافت نموده است. در میان این نهادها می‌توان به "بنیاد اسمیت ریچاردسون" (Smith Richardson Foundation) اشاره نمود. این بنیاد در سال 2003 مبلغ صد هزار دلار به مؤسسه کمک مالی نمود تا تبادلات مقامات انتظامی بین اسرائیل و آمریکا را به منظور مبارزه با تهدیدات تروریستی ارتقاء بخشد. یکی دیگر از حامیان مالی قدیمی مؤسسه ایروینگ موسکوویتز (Irving I. Moskowitz) است که کمک‌های مالی جنجال‌برانگیز وی شامل شهرک‌نشینان صهیونیست سرزمین‌های اشغالی نیز می‌شود. بنا بر گزارشات، بنیاد ایروینگ موسکوویتز کمک‌های مداومی را برای "مبارزه با تروریسم اسلامی" در اختیار این مؤسسه قرار می‌دهد.[14]