به گزارش مشرق، تجمع هواداران استقلال در حمایت از استراماچونی! تجمع هواداران استقلال علیه مدیریت، تجمع هواداران باشگاه مقابل مجلس شورای اسلامی، تجمع هواداران مقابل قوه قضائیه و... این داستان از حدود سه سال پیش همچنان ادامه دارد. داستان تجمعهایی به اسم هواداران و به نفع باشگاه استقلال اما در واقعیت به سود افرادی تقریبا نامرئی که فقط به سود شخصی خود فکر میکنند. این افراد در اصل نه به منافع باشگاه، نه هواداران استقلال اعتنا نمیکنند و دنبال اهداف شخصی خود هستند.
نکته جالبتر این تجمعها حضور همیشگی برخی چهرهها در این یارکشیهای خیابانی است. هواداران اصیل آبی ها اگرچه دغدغهشان تیم محبوب است و دوست دارند که همواره استقلال در بهترین شرایط قرار بگیرد اما بعید است که آنها کار و زندگی خود را رها کنند و مدام از تجمع مقابل باشگاه به تجمعی دیگر در مقابل وزارت ورزش و نهادهای دیگر بروند.
اعتراض های اینچنینی که به هر بهانه ای در حمایت از استقلال نمود پیدا می کند، سرنخهایی مشخص و روشنی دارد. کافی است دلایل تجمع، شعارهای سرداده شده و حتی پلاکاردهایی که در دست برخی هواداران است به دقت بررسی شود.
بیشتر بخوانید:
پروژه احتمالی در استقلال؛ تغییر مدیرعامل یا برکناری سرمربی؟!/ چرا مجیدی سر حرف خودش نماند؟
صحنهگردانهای این جمع های اعتراضی اگرچه به ظاهر نامرئی هستند اما ردیابی و تایید هویت آنها حداقل برای نهادهای امنیتی و انتظامی کار دشواری نیست اما شاید شرایط ناپایدار باشگاه استقلال در مدیریت باعث تامل در برخورد با این افراد نامرئی و مجازی شده است.
افرادی که سرمنشا این تجمعها هستند معمولا صفحات پرمخاطب مجازی را در اختیار دارند و از طریق برخی عوامل خود سعی در خط دهی علیه شخص یا جریانی میشوند که به ضرر آنها فعالیت میکنند و گاهی باعث به خطر افتادن منافع مالی آنها در باشگاه شده است. این نامرئیهای مجازی معمولا با اجراهای زنده در نیمه شب در اینستاگرام و با حرفهای به ظاهر دلسوزانه میخواهند خود را حامی دو آتشه استقلال معرفی کنند و با تحریک احساسات پاک جوانان و نوجوانان و تهییج آنها یک موضوع را در فضای مجازی داغ و پرمخاطب میکنند و سپس زمینه اعتراض خیابانی را فراهم میکنند و در نهایت تجمعی مثلا خودجوش را در خیابانهای تهران مدیریت و راهبری میکنند.
کاش در این چند سال شاهد بیثباتی مدیریتی در باشگاهی مثل استقلال نبودیم تا فضا برای جولان این افراد فراهم شود. کاش مدیرانی که به این باشگاه میآمدند حداقل با شرایط هدایت و مدیریت یک باشگاه پرهوادار بیشتر آشنا بودند و حساسیتهای فضای هواداری در فوتبال را به خوبی درک میکردند تا چنین فضایی برای عدهای سود جود فراهم نشود.
اگر مدیران ارشد ورزش کشور در انتخاب مدیران باشگاه پر هوادار استقلال دقت بیشتری به خرج میدادند شاید شاهد چنین وضع بیثبات و آشفتهای در باشگاه نبودیم. باشگاهی که با دو قهرمانی در آسیا یکی از باشگاههای پرافتخار فوتبال کشور و قاره کهن محسوب میشود اما هوای مدیریتش به شدت بهاری است. باشگاهی که حالا تبدیل به محله برو و بیا شده و طبیعی است که برخی از نزدیکان این مدیران حال حاضر و سابق باشگاه فضای متشنج هواداری را در دنیای مجازی رقم بزنند که حاصلش تجمعهای خیابانی است.
اکنون بهترین راه مقابله با قطع و پایان دادن به این گرد هم آمدن های مثلا اعتراضی شناسایی سریع عوامل اصلی و برخورد قاطع و قانونی با عوامل تحریک این تجمعهاست. یادمان نرود باشگاه استقلال جمعه شب در اطلاعیهای تند و خشن از هواداران باشگاه خواست که تجمع نکنند وگرنه چنین و چنان میشود اما آش آنقدر شور است که صدای آشپز هم درآمده و هوادارانی که مدعی حمایت از تیم محبوبشان هستند، مقابل وزارت ورزش و جوانان تجمع کردند و البته بیشتر از اینکه صدای تشویق تیم بیاید فریاد حمایت از افراد به گوش می خورد. در نهایت احمد مددی از باشگاه استقلال استعفا کرد استعفایی که برخی آن را به تجمع اخیر مقابل وزارت ورزش ربط می دهند اما هنوز زوایای پنهانی این استعفا مشخص نیست. سیاه لشگرهای این نامرئی ها همان افرادی هستند که در فرودگاه به پیشکسوت استقلال اهانت میکنند و حتی کوچکترین اطلاعی از تاریخچه باشگاه استقلال و مردان پرافتخارش ندارند.