به گزارش مشرق، وجود دستفروش در پیاده‌روها، چهره شهر را زشت می‌کند و باید آن‌ها را ساماندهی کرد، به جز علاءالدین! زیرا که این دستفروشان به صورت تیمی فعالیت می‌کنند و آن قدر قدرت گرفته‌اند که دیگر زور کسی به آن‌ها نمی‌رسد. در حالی که بارها مأموران پلیس و شهرداری تهران به علاءالدین آمده و با دستفروشان برخورد کرده‌اند، اما فردای همان روز، مجدداً دستفروشان به جای خود برگشته و بساط‌شان را پهن کرده‌اند! بدتر اینکه تمام این دستفروشان با سناریویی از پیش ساخته شده، کلاهبرداری می‌کنند و سر رهگذران پیاده‌رو پاساژ علاءالدین را کلاه می‌گذارند.

شبیه به بازی مافیا و شهروندان می‌ماند؛ برخی از دستفروشان علاءالدین تمام تلاششان را می‌کنند تا شهروندان را فریب دهند و آنقدر خوب در نقش خود ظاهر می‌شوند که برنده این بازی خواهند شد! این دستفروشان به صورت کاملاً تیمی سر مردم را کلاه می‌گذارند و مثلاً موبایلی را که ظاهری شبیه به گوشی‌های اصلی دارد و قیمت واقعی آن یک میلیون تومان است با کلی جوسازی و سیاه‌بازی به عنوان گوشی اصلی دست دوم به چندین برابر قیمت آن می‌فروشند. متأسفانه هر روز، دستفروشان علاءالدین از مردم کلاهبرداری می‌کنند و کسی به فریاد آن‌ها نمی‌رسد. آنطور که کسبه علاءالدین می‌گویند موضوع جمع‌آوری دستفروشان هر بار مطرح می‌شود و گهگاهی نیز مأموران پلیس یا نیروهای شهرداری به سراغشان می‌روند، اما عملاً با برگشت آن‌ها به جای قبلی خود، همه تذکرها و برخوردها بی‌نتیجه می‌ماند!

دست برخی کاسبان طبقه همکف با دستفروشان در یک کاسه است

دستفروشان علاءالدین سال‌هاست که بخش عمده‌ای از پیاده‌روهای اطراف این ساختمان را قرق کرده و حتی رفت و آمد در بخش ورودی پاساژ علاءالدین را برای مردم دشوار ساخته‌اند. به گفته کسبه این پاساژ، فعالیت دستفروشان فقط مختص پیاده‌روها نیست، زیرا هر بساط، چندین نفر نیرو در اطراف و داخل این ساختمان دارد که به محض ورود هر مشتری به داخل پاساژ، او را متقاعد کنند که هر گوشی را می‌تواند با قیمتی بسیار ارزان‌تر در خارج از پاساژ خریداری کند! از آنجایی که این گوشی‌ها تقلبی یا حتی دزدی هستند و با قیمتی چندین برابر قیمت واقعی به فروش می‌رسند، سود حاصل از آن آنقدر زیاد است که تیم کلاهبرداری اطراف پاساژ علاءالدین را روزبه‌روز ثروتمندتر و قدرتمندتر کرده‌است!

آقای فرهادی یکی از کسبه پاساژ علاءالدین است. او درباره فعالیت سازمان‌یافته دستفروشان مقابل این پاساژ می‌گوید: «مشتریانی که از دستفروشان علاءالدین خرید می‌کنند، عموماً تا مدتی متوجه تقلبی، دزدی بودن و خرابی گوشی‌ها یا سایر لوازم مرتبط با تلفن همراه نمی‌شوند، زمانی که دستگاه دچار مشکل می‌شود و برای پیگیری به فروشنده مراجعه می‌کنند، یا دیگر او را پیدا نمی‌کنند یا دستفروش به کلی فروش لوازم تقلبی به مشتری را انکار می‌کند، این در حالی است که، چون مشتری فاکتور خرید ندارد، عملاً کاری از دستش برنمی‌آید.»

او ادامه می‌دهد: «بسیاری از این دستفروشان با مغازه‌های طبقه همکف همدست هستند. برخی از این کسبه ماهانه تا ۱۵۰ میلیون تومان نیز اجاره می‌دهند و از آنجایی که نمی‌توانند درآمد بالا داشته باشند تا اجاره را پرداخت کنند با چند دستفروش همدست می‌شوند و موبایل تقلبی و لوازم جانبی تقلبی را به قیمت چند برابر بیشتر به مردم می‌فروشند.»

سناریوی کثیف بدل‌اندازان برای به دام انداختن مشتریان

موضوع کلاهبرداری و بدل‌اندازی تلفن همراه در مقابل پاساژ علاءالدین آنقدر شایع است که در کنار تمام دستگاه‌های خودپرداز روبه‌روی پاساژ، کاغذ هشدار چسبانده‌اند؛ روی یکی از این برگه‌ها نوشته‌شده‌است: «لطفاً در زمان خرید موبایل، فقط از فروشگاه‌های معتبر خرید نمایید. با توجه به کلاهبرداری‌های مکرر برخی از دستفروشان و بدل‌اندازان گوشی تلفن همراه، مقتضی است قبل از هرگونه پرداخت وجه به فروشنده چه به‌صورت وجه نقد یا انتقال وجه کارت به کارت، از اصالت و تقلبی نبودن گوشی خریداری شده اطمینان حاصل نمایید.»

آنطور که به نظر می‌رسد بانک‌ها برای مقابله با کلاهبرداران مقابل پاساژ علاءالدین احساس مسئولیت کرده‌اند، اما مأموران پلیس و شهرداری برای جلوگیری از ادامه این کلاهبرداری‌ها حتی در حد نصب یک بنر برای آگاهی مردم نیز اقدام نکرده‌و اجازه‌داده‌اند تا بازار داغ این بدل‌اندازان روزبه‌روز رونق بیشتری بگیرد!

آقای ملکی، محل کارش نزدیک به پاساژ علاءالدین است و هر روز این دستفروشان و نحوه فعالیت‌شان را از نزدیک مشاهده می‌کند. او درباره این دستفروشان که به کلاهبرداری از مردم مشغولند، می‌گوید: «از یکی از دستفروشان کنار پاساژ علاءالدین، رم‌ریدر خریده بودم که بعد از رسیدن به اداره متوجه شدم خراب است. برای همین مجدد به آنجا برگشتم تا آن را پس بدهم، اما فروشنده نبود و منتظرش ماندم. در آن یک الی دو ساعت انتظار، از شگرد کار این دستفروشان مطلع شدم و با چشم دیدم که آن‌ها در روز روشن به اغفال و کلاهبرداری از مردم مشغول هستند!»

او درباره روش بدل‌اندازی گوشی تلفن همراه به مردم توضیح می‌دهد: «برخی از دلالان، طعمه خود را که عمدتاً افراد تنهایی هستند و ویترین موبایل‌فروشی‌ها را نگاه می‌کنند، انتخاب کرده و با یک دیالوگ صوری، بحث خرید و فروش راه می‌اندازند. آن‌ها آنقدر نقششان را خوب بازی می‌کنند و سناریوشان را خوب می‌چینند که طعمه شاهد این گفت‌وگوی فرضی باشد و حس طمع در او تحریک شود. در همین حین، تعدادی از افراد دیگر باند که خودشان در آن زمان درگیر طعمه جدید نمی‌شوند، به دقت و زیرچشمی مشغول رصد وقایع هستند. اگر حس طمع طعمه تحریک و مشغول نگاه کردن به فروشنده و خریدار شود، مرحله بعدی این نمایش کثیف آغاز خواهد شد که آن، بازارگرمی سایر اعضای باند به جهت به وجد آوردن طعمه است.»

منبع: روزنامه جوان

شهروندان می‌توانند کلاهبرداران را شناسایی کنند، پلیس نه!

ملکی ادامه می‌دهد: «کلاهبرداران علاءالدین آنقدر ماهرانه نقش‌شان را بازی می‌کنند که در نهایت فردی را که طعمه قرار داده‌اند، به دام می‌اندازند. در این بازی کثیف، قربانی که تصور می‌کند یک گوشی ۸ میلیون تومانی را ۴ میلیون تومان می‌خرد، با ذوق تمام می‌گوید: «گوشی مال من!» در نهایت هم کلاهبردار، قربانی را به سمت دیگر خیابان جمهوری و نزد یکی از دستگاه‌های خودپرداز هدایت می‌کند و حین کارت به کارت کردن، با کمک همدست خود، گوشی را عوض می‌کند و این موضوع را قربانی نمی‌فهمد مگر بررسی مجدد موبایل و آن هم بعد از کارت به کارت کردن پول!»

او اظهار می‌دارد: «من حدود یک ساعتی که آنجا بودم توانستم این کلاهبرداران را شناسایی کنم. چطور می‌شود پلیس متوجه آن‌ها نشود و نتواند آن‌ها را شناسایی کند؟ متأسفانه در حالی که پلیس پیشگیری از وقوع جرم داریم، مقابله با این کلاهبرداری‌ها پیشگیری نمی‌شود و پسگیری بعد از وقوع جرم اتفاق می‌افتد! برای من سؤال است که آیا معاونت پیشگیری از وقوع جرم در قوه قضائیه از این کلاهبرداری‌ها بی‌خبر است؟»

او با اشاره به لزوم برخورد مداوم پلیس با دستفروشان مقابل پاساژ علاءالدین برای ریشه‌کن کردن آنها می‌گوید: «بعضی کارها مانند عمل جراحی آپاندیس است که انسان یکبار در عمرش آن را انجام می‌دهد، اما بعضی کارها مانند واکسن زدن است که باید به صورت مستمر و مداوم انجام شود تا آثارش را نشان دهد. به‌طور حتم اگر عملیات روزانه توسط پلیس در این مکان انجام شود و بعد از اولتیماتومی جدی، این کلاهبرداران دستگیر شوند، شاهد جمع شدن بساط آن‌ها خواهیم بود. آیا روزانه پنج شکایت و سالانه بیش از هزارو۵۰۰ شکایت از این کلاهبرداران علاءالدین، ارزش اقدام پیشگیرانه را ندارد؟»

لزوم برخورد جدی و مستمر نهادهای نظارتی و انتظامی با کلاهبرداران علاءالدین

بسیاری از افرادی که در دام بدل‌اندازان علاءالدین افتاده‌اند به کیوسک‌نیروی انتظامی در اطراف این پاساژ مراجعه می‌کنند تا از این طریق بتوانند پولشان را پس بگیرند، اما مأموران نیروی انتظامی به آن‌ها می‌گویند که باید بروند و در دادگاه شکایتشان را مطرح کنند. از آنجایی که طرح شکایت در دادگاه نیز زمان‌بر است اکثر افراد از آن صرف نظر می‌کنند.

حدود سه ماه پیش، سردار حسین رحیمی، رئیس پلیس درباره حضور دلالان و فروشندگان تلفن همراه تقلبی، مقابل پاساژ علاءالدین با ادعای ارائه گوشی‌های اورجینال با قیمت پایین‌تر گفت: «شهروندان مطمئن باشند این تلفن‌های همراه اورجینال نبوده و سرقتی یا تقلبی هستند.» او افزود: «پلیس با جدیت و مستمر در حال اجرای طرح و جمع‌آوری این دلالان است.»

آنطور که مشخص است دستفروشان علاءالدین قدرت زیادی پیدا کرده‌اند، بنابراین بساط این کلاهبرداران با برخورد مستمر قوه قضائیه، نیروی انتظامی و شهرداری تهران جمع خواهد شد.‌ای کاش این موضوع با جدیت بیشتری از سوی نهادهای نظارتی و انتظامی پیگیری شود تا دیگر کسی در دام دستفروشان علاءالدین نیفتد که در روز روشن اقدام به کلاهبرداری می‌کنند.