به گزارش مشرق، رهبر معنوی شیعیان بومی کنیا، شیخ عبداللهی ناصر در سال ۱۹۳۲ در شهر مومباسا در کنیا به دنیا آمد. او اندیشمندی بزرگ بود و در تألیف کتب دینی سهم بسزایی داشت. بسیاری از مردم شرق و مرکز آفریقا با خواندن کتاب‌هایی که توسط وی نوشته شد، پیرو اهل بیت(ع) شده‌اند. او یک دانش‌پژوه و معلمی مجاهد بود و همواره برای ارائه معارف اسلامی در کلاس‌ها حاضر می‌شد.

عبداللهی ناصر که از خطبا و علمای مهم اهل سنت مومباسا بود، در سال ۱۹۷۵ میلادی  به مذهب تشیع گروید. وهابی‌ها و مراکز وابسته به آنها در عربستان فعالیت‌های زیادی بر ضدّ او انجام دادند و با تطمیع و تهدید تلاش کرده‌اند وی را برگردانند که موفق به این کار نشدند.

وی در یک مصاحبه درباره علت گرایش به تشیع گفته بود: من با فضایل امیر مؤمنان علی علیه السلام آشنا شدم و به تدریج احساس کردم علی بن ابی طالب(ع) برترین مسلمان پس از رسول خداست. مدتی بعد کتاب الغدیر مرحوم علامه امینی به دستم رسید. جلد اول آن را که خواندم به حقانیت شیعه پی بردم. سپس به مسجد شیعیان رفتم و پس از آن هم کتاب‌های زیادی خواندم و بالاخره شیعه شدم.

شیخ عبداللهی ناصر پس از گرایش به مذهب تشیع با نگارش کتاب‌ها و جزواتی درباره تشیع، نقش بسیار مهمی در افزایش شمار پیروان این مذهب در کنیا و دیگر کشورهای همجوار ایفا کرد.

این عالم برجسته طی دو دهه گذشته، با معلومات بسیار وسیع خود در زمینه تاریخ اسلام و اصول عقاید شیعی، در چند مرحله به مناظره با علمای وهابی در کنیا پرداخت. سلسله سخنرانی‌های شیخ عبداللهی ناصر که در قالب نوارهای صوتی و تصویری همچنان در میان مسلمانان این کشور، به خصوص در مناطق حاشیه اقیانوس هند توزیع می‌شود نیز از عوامل مشوق بومیان مسلمان در روی آوردن به مذهب اهل البیت (ع) بوده است. از این رو، این دانشمند شیعه در زمینه گسترش تشیع در کنیا و حتی کشورهای اطراف، از جمله تانزانیا،   نقش بسیار بزرگی داشت.

این عالم دینی کتاب‌های ارزشمندی در زمینه عقاید شیعی نگاشته است. کتاب «شیعه و تقیه» از جمله آثار وی به زبان سواحیلی است. این کتاب در پاسخ به کتابی است که چهل سال قبل توسط محب ‌الدین خطیب با نام «الخطوط العریضه» به زبان عربی و ۱۰ سال قبل تحت عنوان «ریشه‌های مذهب تشیع» به زبان سواحیلی منتشر و باعث ایجاد شبهاتی در میان مسلمانان منطقه آفریقا شده بود. وی در این کتاب به مفهوم تقیه از نظر تشیع پرداخته است.

شیخ عبداللهی ناصر درباره این کتاب می‌گوید: با توجه به شبهات به وجود آمده درباره مسئله تقیه در آفریقا، واجب دانستم این کتاب را تهیه و در دسترس عموم مردم قرار دهم تا در درجه اول از شبهه به وجود آمده رفع ابهام شود و دیگر این که عموم مردم با مسئله تقیه آشنا شوند.