به گزارش مشرق، اظهارات رئیس دولت سیزدهم مبنی بر بازگشایی مدارس از یک سو و موافقت یوسف نوری وزیر آموزش و پرورش با این اظهارات از سوی دیگر، زمزمههای بازگشایی مدارس در نیمسال دوم سال تحصیلی جاری را جدیتر کرد.
اتفاقی که با اظهارنظر جدیدتری از سوی وزیر آموزش و پرورش تحت این عنوان که هنوز حضور دانشآموزان در مدارس اجبار نشده است، بار دیگر یک بام و دوهوای آموزش و پرورش در روند بازگشایی مدارس را مشهود نشان داد؛ چراکه نوری معتقد است با اجبار بازگشایی مدارس، ممکن است اتفاقی بیفتد و خانوادهها نگران و مدعی شوند.
این اظهار نظر با در نظر گرفتن اظهارات قبلی مسئولان آموزش و پرورش که داعیه اجرای شیوهنامههای بهداشتی را دارند، در تناقض است، از طرفی این فرضیه مطرح میشود که آموزش وپرورش با اختیاری نگه داشتن آموزش حضوری از زیر بار مسئولیت حفظ سلامت دانشآموزان شانه خالی کرده و سعی دارد با این سیاست ضمن توجه به دستورالعملها، با بازگشایی نیمبند، مسئولیت تمام و کامل این روند را هم نادیده بگیرد.
حتی در اقدامی که از سوی وزارت آموزش و پرورش انجام شده و طی بخشنامهای که حجتاله الماسی سرپرست دفتر وزارتی صادر کرده است به نظر میرسد باز هم حضور دانشآموزان بر حسب اختیار خواهد بود و گویی بازگشایی صوری و نمایشی نیمسال اول باز هم تکرار میشود.
اصرار و انکار برای چگونگی حضور دانشآموزان در مدارس
تعدد اخبار حول موضوع بازگشایی مدارس در این روزهای نسبتا خلوت و بیسر و صدای وزارت آموزش و پرورش بیشترین اما واگرها را به دنبال داشته است؛ تصمیمی که در عرض حدود ۴۸ ساعت از سوی وزیر آموزش و پرورش چرخش ۱۸۰ درجهای را تجربه کرد و از حضور اختیاری دانشآموزان به حضور اجباری رسید.
موضوعی که البته با اعلام وزیر کشور رسانهای شد و نوری بر آن صحه گذاشت ضمن اینکه او در توضیحات روز گذشته خود به این موضوع اذعان داشت که اجباری نبودن حضور دانشآموزان برداشتی اشتباه بوده است و چنین اظهاراتی درست نیست البته این صحبت در حالی مطرح میشود که در کنار این اظهارات، بخشنامه ابلاغ شده به مدارس درباره آموزش حضوری، اجبار حضور دانشآموزان را صراحتا بیان نکرده است.
نوری همچنین در بخش دیگری از اظهارات مدعی شد که اگر براساس استانداردهای ستاد کرونا ظرفیت موجود با استانداردها همخوانی نداشته باشد و از ظرفیتهای خالی نتوانیم استفاده کنیم یا دانشآموزان علائم بیماری داشته باشند دانشآموزان مجازی آموزش میبینند.
البته در کنار این موارد مطرح شده، نباید از بسته بودن درهای برخی مدارس هم چشمپوشی کرد، مدارسی که حتی به آموزش حضوری در حداقلیترین میزان خود یعنی یک ساعت در هفته هم توجه نداشتند و آموزش مجازی را استراتژی اصلی خود در نظر گرفتند.
رعایت شیوهنامههای بهداشتی در مدارس چگونه است؟
براساس ارزیابیهای انجام شده چالشهای مهم و پرخطر شامل متناسب نبودن فضای کلاسها با تعداد دانش آموزان(پذیرش بیش از حد ظرفیت کلاس)، عدم رعایت فاصلهگذاری مناسب بین دانشآموزان، عدم رعایت چیدمان صندلی بر اساس فاصله، رعایت نکردن استفاده از ماسک در بین دانشآموزان، کارکنان مدرسه و فراهم نبودن شرایط مناسب برای تهویه و جریان هوا در کلاسهاست.
البته در کنار این چالشها، واکسیناسیون در میان دانشآموزان و کادر آموزشی وضعیت قابل قبولی دارد و طبق آخرین اعلامها از سوی دفتر سلامت آموزش و پرورش، از ۶ میلیون و ۶۶۲ هزار و ۷۰۴ دانشآموز واجد شرایط واکسیناسیون در رده سنی ۱۲ تا ۱۸ ساله تا( ۲۲ دی)، ۹۲.۵ درصد دانشآموزان دز اول و ۷۴.۶۵ درصد دز دوم را دریافت کردند.
چالشهای تداوم آموزش مجازی با وجود بازگشایی مدارس
ادعای بازگشایی حضوری مدارس اما تداوم آموزشهای آنلاین موجب شده است تا نه آموزش آنلاین کیفیت لازم را داشته باشد و نه آموزش حضوری آنطور که باید پیش رود؛ بلاتکلیفی دانشآموزان میان آموزش حضوری و مجازی مشهود است و بسنده کردن مدارس صرفا به حضور یک تا دو ساعته در مدرسه بیشتر جنبه نمایشی بودن بازگشاییها را نشان میدهد.
از طرفی معلمان هم در میانه این دوراهی دچار مشکل شدهاند، آموزش همزمان دروس به صورت مجازی و حضوری یکی از اصلیترین معضلات تدریس معلمان است و گاهی به این دلیل که نمیتوان آموزش مجازی و حضوری را همزمان با یکدیگر پیش برد، کلا قید آموزش حضوری را میزنند.
بازار داغ کلاس خصوصی برای جبران افت تحصیلی
افت کیفیت تحصیلی دانشآموزان با آموزشهای فعلی موجب شده است تا در این ایام سال که معمولا ارزشیابیهای نیمسال تحصیلی انجام میشود، بیش از پیش مشهود باشد و این اوضاع برای دانشآموزان ابتدایی بیش از سایر پایهها به چشم میخورد.
بنابراین اوضاع افت تحصیلی، بازار آموزش از طریق معلم خصوصی را داغ کرده است و از پایه اول ابتدایی تا سال دوازدهم این روند کم و بیش به چشم میخورد و حتی بیش از گذشته رونق پیدا کرده است.
بازگشایی مدارس در کشورهای مختلف
پاندمی کرونا در سراسر دنیا وارد سومین سال شده است و این همهگیری جهانی، خواسته یا ناخواسته مردم دنیا را تحت تاثیر قرار داده است و واکنشهای مختلفی نسبت به مواجهه با این بیماری داشتهاند؛ با این وجود مدارس به عنوان یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین پایگاههای اجتماعی، مورد توجه ویژه قرار دارد و در بسیاری از کشورهای دنیا آموزش حضوری به طور جدیتری نسبت به کشورمان از سر گرفته شده است.
آنطور که آمارهای یونسکو از وضعیت بازگشایی مدارس در دنیا حکایت میکند، از میان ۳۷ میلیون و ۷۳۷ هزار و ۸۱۵ محصل در سراسر دنیا فقط ۷ کشور مدارسشان را بازگشایی نکردند هرچند که در نقشهها و آمارهای جهانی، ایران جزو آن دسته از کشورهایی بوده که بازگشایی مدارس را انجام داده است اما کیفیت این فرآیند نه فقط به زعم نگارنده بلکه از دیدگاه مسئولان آموزش و پرورش و حتی خانوادههای دانشآموزان هم رضایتبخش نیست.
سومین سال تحصیلی توام با کرونا در حال سپری شدن است اما هنوز داعیه آموزش حضوری و بازگشت به حالت طبیعی در هالهای از ابهام قرار دارد و همین بلاتکلیفی میان آموزش حضوری و مجازی به کیفیت کار آسیب میزند چراکه نه آموزش حضوری کیفیت لازم را دارد و نه آموزش آنلاین با کیفیت و زیرساخت مناسب دنبال میشود و باز هم سناریوی همیشگی برتری مدارس غیردولتی و خاص بر مدارس دولتی در ارائه خدمات پابرجاست.