لبنان عزیز،،، درود و سلام درود بر سید عزیز حسن نصرالله درود بر حاج عماد مغنیه.. درود بر مقاومت و ایستادگی لبنان

درود بر شما که در زمان های دور با ما یک کشور و ملت بودید و الان کدخداپرستان غربگرای لبنانی و ایرانی سعی میکنند به رسم اربابشان شیطان بین ما و شما اختلاف و جدایی بیندازند

این سرود با آنکه بزعم عده ای یک سرود ملی است اما تنها یادآور لحظات خفت و خواری ایرانیان و کشته شدن چند کارگر ایرانی است که نیروهای آمریکایی متفقین بعد از تصرف بی هزینه ایران صرفا برای تفریح آنها را کشتند. این سرود ریتم زیبا و آهنگ حماسی اما غم انگیزی دارد. ولی تهی از هر نوغ محتوا و معنایی است و صرفا روحیه منفعل شاعر شعر در لحظه سرودن آن را به تصویر می کشد. به این معنی که محتوی این سرود هیچ اختصاصی به ایران نداشت. هر انسانی در دنیا با هر مبلیتی می تواند کشور خود را مرز پر گهر بداند و همین طور لاف بزند که آهن است و جانش را برای وطنش حاضر است بدهد و از این دست صحبتهای شوونیستی بکند. تنها نقطه ایرانی دانستن آن فقط کلمه ایران بود و بس! شما می توانید به جای کلمه ایران کلمات هموزن دیگری مانند آلمان یا لبنان یا افغان و یا.. بگذارید و همین شعر را بخوانید. حتی فارسی بودن این سرود هم ایرانی بودنش را نشان نمی دهد چرا پاکستان هم سرودش به فارسی است! باید دید چه دستهایی سعی کردند سرودهای بی محتوا و فاقد معنا را در کشورهای اسلامی مختلف تبدیل به سرود ملی کنند. در کشورهای عربی هم وضعیت به همین صورت است و سرودهایی مانند بلادی بلادی بلادی ، موطنی موطنی، لیبیا لیبا و نظایر آنها همه سرودهایی بی محتوی هستند که هیچ اختصاص و ویژگی برای کشورشان معرفی نمی کنند. در حالی که در بسبیاری از کشورهای غیر اسلامی داستان به گونه دیگری است. هندیها سرود فوق العاده زیبایی دارند که به تک تک بخشهای کشور هند اشاره می کند و طوری ساخته شده که محتوی سرود فقط مال هند است و نه مال هیچ کشور دیگری. فرانسه سرود مارسییز دارد که همان سرود انقلاب فرانسه است. روسیه و چین و آمریکا و رژیم صهیونیستی هم همه سرودهایی دارند که به وضوح دارای معنی اختصاصی و آرمانی برای کشورشان است. البته کشورهایی مانند انگلیس یا رژیم پهلوی و اردن هم سرودهایی کاملا شخص دارند که مربوط شخص پادشاه است و مطلقا ارزش ملی بودن ندارد. اما سرودهای بعد از انقلاب حداقل از آن وضعیت بیرون آمدند . اشاره به انقلاب و ایران و شهدا و امام خمینی به طور منحصر بفرد این سرودها را ایرانی و البته معرف انقلاب اسلامی ایران نمود. بدون شک این سرودها انحصارا معرف ایران هستند .ضمنا آرمان و اندیشه خاص انقلاب اسلامی را هم با خود دارند.

قضیه بر می کرده به مهاجرت مردم ایران بعد از جنگ جهانی دوم به سوریه و لبنان

این سرود ملی همۀ مسلمانان است.