به گزارش مشرق، کانال تلگرامی  اندیشکده راهبردی تبیین نوشت: پس از به رسمیت‌شناختن دو جمهوری خودمختار اوکراین توسط روسیه، این سوال برای بسیاری از ناظران مطرح شده است که آیا کشورهای اروپایی و آمریکا از بسته تحریم‌های به اصطلاح فلج‌کننده خود در برابر روسیه رونمایی خواهند کرد یا در انتظار اقدامات بیشتری از جانب روسیه خواهند نشست؟

 تحریم‌هایی که آمریکا پس از سخنرانی تلویزیونی پوتین اعمال کرد بیش از روسیه دو جمهوری خودمختار لوهانسک و دونتسک را شامل می‌شود. اتحادیه اروپا نیز علاوه بر این دو جمهوری برخی بانک‌ها و افراد روسی دخیل در تصمیم پوتین را هدف قرار داده و تاکنون از تحریم‌های فلج‌کننده خبری نبوده است.

 به نظر می‌رسد آمریکا و اروپا به خوبی می‌دانند که در مقطع فعلی، گزینه‌ای معتبرتر از اعمال تحریم‌ها ندارند بنابراین بخش اثرگذارتر تحریم‌ها را برای سناریوهای آتی و در صورت حمله تمام‌عیار روسیه به اوکراین نگه داشته‌اند. در حقیقت آنها امیدوارند پوتین سطح تنش را بالاتر از این نبرده تا مجبور نباشند از آخرین گزینه در دسترس خود یعنی تحریم‌های گسترده علیه روسیه استفاده کنند.

 البته اعمال چنین تحریم‌هایی نیز با موانعی مواجه است. حدود نیمی از گاز اروپا از روسیه وارد می‌شود و گاز روسیه برای صنایع اروپایی به خصوص آلمانی به‌صرفه‌ترین منبع انرژی است. هر چند صدراعظم آلمان فرایند اعطای مجوز نهایی برای پروژه نورداستریم۲ را متوقف کرده است اما لابی‌های قدرتمندی در آلمان سود خود را در تداوم واردات گاز از روسیه می‌بینند. به عنوان نمونه، گرهارد شرودر صدراعظم اسبق آلمان ریاست هیئت‌مدیره پروژه نورداستریم۲ را بر عهده دارد و همچنین رئیس هیئت مدیره شرکت گازی «روس نفت» است که روابط نزدیکی با دولت روسیه دارد.

 تاکنون غرب از اعطای امتیازات مورد نظر روسیه امتناع کرده است و تجربه نیز نشان داده روسیه از اقداماتی که زمینه اعمال تحریم‌های گسترده را فراهم کند اجتناب کرده است. بنابراین ارزیابی تحولات در چارچوب هزینه-فایده نشان می‌دهد شاید میزان تنش‌ها سیر نزولی به خود بگیرد. هر چند این احتمال نیز وجود دارد که روسیه خود را برای تحمل هزینه‌های بالاتر آماده کرده باشد.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.