درمان‌هاي كنوني در زمان قرار گرفتن انسان در برابر ويروس آنفلوانزا براي هدف قرار دادن گونه‌هاي در گردش كنوني آن طراحي شده‌اند اما اين ويروس مي‌تواند در برابر آنها مقاوم شود.
اين درمان جديد نياز به تطابق با ويروس نداشته و سيستم ايمني را وادار به واكنش تقر يبا فوري با خطر پيش از فرآيند طبيعي خود بدن مي‌كند.
آنفلوانزا به طور بالقوه براي افراد داراي سيستم ايمني ضعيف و همچنين سالمندان كشنده است.
محققان دانشگاه سان‌ديگو در آمريكا به تمركز بر مطالعه پروتئين EP67 پرداخته‌اند كه پيش از اين به عنوان يك افزاينده به واكسن‌ها براي كمك به فعال كردن سيستم ايمني مورد استفاده بود اما دانشمندان مي‌خواستند عملكرد مستقل آنرا به آزمايش بگذارند.
محققان اين پروتئين را با آلوده كردن موش‌ها با ويروس آنفلوانزا مورد آزمايش قرار داده و دريافتند آن دسته از موش‌هايي كه در 24 ساعت اول از يك دوز دارو برخوردار شده بودند به اين بيماري مبتلا نشدند.
سطح بيماري در اين موش‌ها با كاهش وزن مورد اندازه‌گيري قرار گرفت. موش‌ها معمولا حدود 20 درصد از وزن خود را در زمان ابتلا به بيماري آنفلوانزا از دست مي‌دهند اما با وجود پروتئين EP67 اين ميزان به شش درصد رسيد.
محققان همچنين دريافتند كه موش‌هاي داراي ويروس كشنده آنفلوانزا كه يك روز بعد مورد درمان قرار گرفته بودند، نمردند.
EP67 در حيوانات از جمله پرندگان فعال است از اين رو اين يافته‌ها مي‌تواند از كاربردهاي زيادي براي دامپزشكي برخوردار باشد.
از اين دارو همچنين مي‌توان در صورت شيوع يك گونه جديد از بيماري عفوني و پيش از اينكه عامل بيماري‌زا شناسايي شود، استفاده كرد.
آزمايشات آينده به بررسي تاثير EP67 در برابر چند عامل بيماري‌زاي ديگر و بررسي دقيقتر عملكرد اين پروتيين در سلولهاي مختلف بدن خواهد پرداخت.
اگرچه اين پژوهش كه در مجله PloS ONE منتشر شده بر آنفلوانزا متمركز بوده اما اين پروتئين از پتانسيل لازم براي كار در زمينه بيماري‌هاي تنفسي و عفونت‌هاي قارچي و همچنين درمان‌هاي اضطراري هم برخوردار است.
