به گزارش مشرق، طرفداران پرسپولیس نه تنها یحیی گل محمدی بلکه دستیاران این مربی، رضا درویش و حتی بازیکنان این تیم را نیز بی نصیب نگذاشته و هجمه های زیادی به آنان داشته اند.

در همین راستا گفت‌وگویی با محسن بنگر کاپیتان سابق پرسپولیس انجام شده است که متن این گفت‌وگویی را در ادامه می خوانید.

ابتدا می خواهیم درخصوص دیدار پرحاشیه تراکتور و پرسپولیس در تبریز بپرسیم؟

من در تبریز هم بازی کردم و احترام خاصی برای هواداران تراکتور قائلم اما اتفاقات این بازی قشنگ نبود. تنها چیزی که ندیدیم فوتبال بود و واقعا نمی توانیم در خصوص مسائل فنی این بازی حرفی بزنیم. امیدوارم دیگر شاهد چنین اتفاقاتی در هیچ شهری نباشیم چون همه ما ایرانی هستیم و این بازی هم فقط یک مسابقه فوتبالی است. همین!

این روزها هواداران پرسپولیس بسیار شاکی و عصبانی هستند و به همه اعضای تیم حمله کرده اند. نظر شما در این رابطه چیست؟

به هرحال خاصیت تیم های پرطرفدار همین است. شاید دوم شدن پرسپولیس وحشتناک نباشد اما آن چیزی که برای هواداران سخت است هضم کردن قهرمانی استقلال است.

چه طور؟

ببینید در تمام دنیا هواداران برخی تیم ها نسبت به تیم های دیگر آلرژی و حساسیت دارند. طرفداران رئال مادرید دوست دارند هر تیمی قهرمان لالیگا و اروپا شود غیر از بارسلونا و بالعکس! اینجا هم هواداران پرسپولیس و استقلال چنین تفکری دارند.

یعنی اگر سپاهان یا فولاد خوزستان قهرمان می شدند این همه هجمه از سوی هواداران پرسپولیس را شاهد نبودیم؟

بعید می دانم! همان طور که در سال های گذشته هواداران استقلال علیه مدیران و مربیان خود معترض بودند حالا هواداران ما علیه اعضای تیم موضع گرفته اند. استقلال و پرسپولیس از لحاظ فوتبالی دشمن هم هستند و هیچ یک دوست ندارند دیگری قهرمان شود. در دنیای فوتبال هم طرفداران منچستریونایتد و لیورپول، رئال مادرید و بارسا یا آث میلان و اینتر و... چنین شرایطی دارند.

در لیگ پانزدهم که شما عضو و کاپیتان پرسپولیس بودید چنین شرایطی را تحمل کردید اما در آن دوره استقلال خوزستان قهرمان شد.

بله، اما شرایط آن زمان فرق می کند. آن دوره ما نایب قهرمان شدیم اما تماشاگرن پرسپولیسی هفته آخر و پس از بازی با راه آهن ایستاده ما را تشویق کردند.

چرا؟

به دو دلیل. اول آن که تا روز آخر برای قهرمانی جنگیدیم و فقط روی بد شانسی و تفاضل گل قهرمان لیگ پانزدهم نشدیم. دوم اینکه به جرأت می گویم آن تیم پرسپولیس بهترین فوتبال را ارائه می کرد و اگرچه قهرمانی را به استقلال خوزستان واگذار کرد اما هواداران از شکل بازی تیم رضایت داشتند. همه این عوامل کنار هم جمع شد تا تماشاگران با وجود از دست دادن قهرمانی ایستاده ما را تشویق کنند. من هرگز آن روز را فراموش نخواهم کرد.

شما از ابتدای لیگ می گفتید پرسپولیس و سپاهان شانس اصلی قهرمانی هستند اما استقلال قهرمان شد. چرا؟

مهم ترین بحث ثبات در نتیجه گیری بود. استقلال ساختار دفاعی خوبی داشت، سخت گل خورد و نباخت درحالی که پرسپولیس و سپاهان شاید فکر می کردند استقلال لیز می خورد. استقلال مزد زحماتش را گرفت و حتما شایسته بود که قهرمان شد.

هم پرسپولیس و هم سپاهان تیم های سابق شما هستند. تفاوت این دو تیم چه بود؟

این دو تیم شرایط نسبتا مشابهی داشتند با این تفاوت که مدیران با تجربه تری بالای سر سپاهان بودند. پرسپولیس شرایط خاصی را در فصل جاری تجربه کرد. از بدهی به خارجی ها تا بسته شدن پنجره نقل و انتقالات و جدایی بازیکنان کلیدی که پرسپولیس را از قهرمانی دور کرد. سپاهان اما به نظرم ثبات بیشتری داشت و باشگاه در بدترین شرایط هم از محرم نویدکیا حمایت کرد تا تیم از هم نپاشد.

فکرش را می کردید پرسپولیس به سپاهان ببازد؟

من فکرش را نمی کردم پرسپولیس نتواند ذوب آهن را شکست دهد. به نظرم آن چیزی که کار این تیم را برای قهرمانی دچار مشکل کرد آن بازی بود نه سپاهان!

اما پرسپولیس به سپاهان باخت؟!

بله ولی قهرمانی را یک هفته زودتر در اصفهان واگذار کرد. تساوی با ذوب آهن خیال استقلالی ها را راحت کرد. اگر پرسپولیس می توانست ذوب آهن را در اصفهان شکست دهد مطمئن باشید کار قهرمانی لیگ بیست و یکم به هفته آخر کشیده می شد.

در پایان به عنوان یک پیشکسوت چه توصیه ای به مدیران یا اعضای باشگاه پرسپولیس دارید؟

من خودم را در این حد نمی دانم که توصیه کنم اما به عنوان یک بازیکن سابق پرسپولیس باید بگویم لیگ بیست و یکم به هر ترتیب تمام شد. مدیران باشگاه پرسپولیس از همین حالا باید به فکر لیگ بیست و دوم باشند. این موضوع خیلی حائز اهمیت است.