به گزارش مشرق، صدای سوت یاسر همرنگ، بُهت داودسیدعباسی، فریادهای سید مهدی سیدصالحی، بازیکنان بی‌جان و آخرین سنگری که ویران شد.

به قول دکتر سوکراتس، همه‌ی ما ترسِ از دست دادن عزیزان‌مان را داریم ولی وقتی این اتفاق رخ می‌دهد، بازهم شوکه می‌شویم. سقوط پدیده یا شهرخودرو یا پدیده‌ای به نام شهرخودرو چیزی شبیه همین بود. از ابتدای فصل مشخص بود بوی سقوط می‌آید اما وقتی از راه رسید، همه را شوکه و غم‌زده کرد.

ابومسلم از اولین دوره لیگ برتر به عنوان تنها نماینده استان خراسان در این رقابت‌ها فعالیت داشت. آنها ۹ فصل متوالی به حضور ادامه دادند و در این سال‌ها به رتبه‌های چهارم، پنجم و ششم رسیدند. ابومسلم معرف ستاره‌هایی چون مجتبی جباری، اندو تیموریان، خسرو حیدری، حسین بادامکی و ... بود. تیمی جذاب با لباس مشکی که می‌توانست هر تیم بزرگی را به چالش بکشد و با مشکل مواجه کند.

از سال ۸۸ اما اوضاع در فوتبال مشهد دگرگون شد. پیام به عنوان دومین تیم راهی لیگ برتر شد اما نه آنها وضعیت خوبی داشتند و نه ابومسلم. رقابتی سخت بین آنها برای بقا شکل گرفت. پیام در هفته آخر به استقلال باخت تا دوباره به لیگ یک برگردد. اتفاقی که سال بعد برای ابومسلم دوست‌داشتنی تکرار شد. آنها پس از ۹ سال حضور در سطح اول فوتبال ایران با کسب رتبه هفدهم به لیگ آزادگان راهی شدند و دیگر هیچوقت برنگشتند.

چهار فصل را بدون حضور تیم‌های مشهدی سپری کردیم تا اینکه نوبت به تیمی تازه تاسیس رسید. پدیده مشهد. آنها در سال ۹۲ امتیاز تیم مس سرچشمه را خریدند و در پایان همان فصل به لیگ برتر راه یافتند. صعودی که دوباره مردم مشهد را خوشحال کرد. آنها عاشق فوتبال بودند و حیف بود نماینده‌ای از این خطه دوست‌داشتنی در بالاترین سطح اول فوتبال کشورمان نداشته باشیم.

بیشتر بخوانید:

سقوط بعد از حراج

آنها تیمی متوسط اما باکیفیت داشتند. در ۲ فصل اول به رده دهم نائل شدند. سپس ۲ فصل را در جایگاه یازدهم به اتمام رساندند. اما لیگ هجدهم جایی بود که باید پرواز می‌کردند. کسب رتبه چهارم تحت هدایت یحیی گل‌محمدی و با حضور ستاره‌هایی چون علی نعمتی، محمدحسین مرادمند، مسعود ریگی، امین قاسمی‌نژاد، سعید صادقی، بهنام برزای، یونس شاکری، محمدمهدی مهدی‌خانی و ... افتخار بزرگی برای فوتبال مشهد بود. آنها بعد از ابومسلم دومین نماینده استان خراسان شدند که به رده چهارم لیگ برتر نائل شده‌اند.

فصل بعد این تیم با کمی افت و بعد از رفتن یحیی و چند ستاره به رتبه ششمی رسید. آنها با انبوهی از مشکلات مالی و در حالی که با نام شهرخودرو در مسابقات حاضر بودند از مرحله پلی‌آف به دور گروهی لیگ قهرمانان رسیدند اما در مرحله اول حذف شدند. سوء مدیریت بیداد می‌کرد. آنها در تامین ساده‌ترین امکانات ناموفق بوده‌اند. بازیکنان بزرگ و نامی یکی پس از دیگری رفتند و تیم خالی از ستاره شد.

مهدی رحمتی اما هرطور بود شهرخودرو را به رتبه نهمی در لیگ بیستم رساند. پس از رفتن گلر سابق شهرخودرو و پیش از شروع لیگ بیست و یکم همه چیز به بدترین شکل ممکن پیش رفت. مهاجری و میثاقیان، همزمان ۲ سرمربی تیم بودند و به تمرین رفتند. بازیکنان اعتصاب کردند. مشخص نبود نام تیم پدیده است یا شهرخودرو. مالک، دستگیر شد و هیات فوتبال کمکی نکرد. درگیری بین فرهاد حمیداوی و احسان اصولی شخصی شده بود و در این میان، تنها نماینده فوتبال مشهد بود که به ورطه نابودی کشیده می‌شد. آنها برای بازی با مس نتوانستند به رفسنجان بروند و سه بر صفر بازنده شدند. سپس حق حضور در ورزشگاه امام رضا(ع) از آنها سلب شد و مجبور شدند به ورزشگاهِ بیرون شهرِ ثامن بازگردند.

سرمربی تیم تغییر کرد. داوود سیدعباسی آمد تا معجزه کند اما معجزه‌ای در کار نبود. شهرخودرو یا پدیده در هفته بیست و نهم و پس از شکست ۲ بر یک مقابل پرسپولیس، کورسوی امیدش را از کف داد و سقوطش به لیگ آزادگان مسجل شد.

در کوران حضور پدیده در لیگ برتر، سیاه‌جامگان هم که تیمی خصوصی بود طعم حضور در لیگ برتر را چشید و حدفاصل سال‌های ۹۴ تا ۹۷ تعداد تیم‌های مشهدیِ لیگ برتر را به عدد ۲ افزایش داد. آنها به سختی خود را ۲ فصل نگه داشتند اما در سال سوم سقوط کردند.

و حالا برای دومین بار در تاریخ لیگ برتر تیمی از استان فوتبال‌خیز و فوتبال‌دوست خراسان در لیگ برتر نیست. وقتی به سرنوشت تیم‌های ابومسلم، سیاه‌جامگان و پیام نگاه می‌کنیم، نمی‌توانیم به عاقبت پدیده(شهرخودرو) خوشبین باشیم. نمی‌توانیم به بازگشت تیم‌های مشهدی دل ببندیم. آنها رویاهای بزرگی را در سر می‌پروراندند اما جملگی تبدیل به خاکستر شد. آنها در شهر خود نیز غریب بودند و سرنوشت‌شان "سقوط" شد.

پدیده آخرین سنگر بود. آنها با سوء مدیریت و رفتارهای مشکوک سقوط کردند تا برای پنجمین فصل در لیگ برتر، در فصل بعدی تیمی از مشهد نداشته باشیم.

فعلا تا اطلاع ثانوی آخرین تصاویری که از پدیده(شهرخودرو) داریم این است:

صدای سوت یاسر همرنگ، بُهت داودسیدعباسی، فریادهای سید مهدی سیدصالحی، بازیکنان بی‌جان و آخرین سنگری که ویران شد.