اگر به ما بگویند واحدی برای سنجش طول داریم که اسم آن متر است، که اگر طاقه پارچه‌ای را امروز با این متر اندازه گیری کنید ممکن است 20 متر باشد؛ اما اگر فردا همان را دوباره متر کنید ممکن است 40 متر شود، چقدر این امر مضحک و مسخره خواهد بود؛ اما وقتی مثلاً امروز یک قوطی پنیر 400 گرمی 20 هزار تومانی، فردا با هر توجیهی 40 هزار تومان می شود، این امر منطقی و عقلانی است! اگر پول اساساً برای تعیین ارزش کالا و خدمات است، آیا خودش نباید دارای ارزش معینی باشد؟! پول اعتباری که ارزش آن را میزان عرضه و تقاضا تعیین می کند، اساساً پول اسلامی نیست و منشأ ربا، گرانی و تورم است. البته کشورهایی که زور بیشتری دارند با غالب کردن پول خود به دیگران، تقاضا و در نتیجه ارزش آن را افزایش می دهند. در این حالت مثلاً وقتی کشور روسیه، اعلام می کند که از این پس پول فروش گاز و نفت را فقط با روبل دریافت خواهد کرد، ارزش روبل بالا می‌رود؛ اما ما در مقابل فروش نفت به دنبال دلار آمریکای زورگو و مستکبر که اتفاقاً ما را هم تحریم نموده است، می دویم و ارزش پول خود را در مقابل این پول کثیف شیطان بزرگ، پایین می‌آوریم؛ بعد هم مجبور می‌شویم برای جلوگیری از قاچاق کالاهای اساسی به کشورهای همسایه، قیمت کالاها را افزایش دهیم، و باز هم به چرخه‌ی باطل گرانی‌ها دامن بزنیم! مرحوم آیت الله حائری شیرازی دیدگاه های خود درباره‌ی پول را در کتاب‌های «پول رایج جهانی و احیای پول اسلام» و «در اسلام پول نباید کار بکند» بیان کرده‌اند. این عالم و اندیشمند اسلامی در کتاب «پول رایج جهانی و احیای پول اسلام» به ذکر ۱۰ مورد از تناقضات و مشکلات اساسی پول فعلی که مبتنی بر اعتبار است، اشاره کرده و در کتاب دیگر با عنوان «در اسلام پول نباید کار بکند» جایگزینی را برای پول رایج پیشنهاد نموده است؛ اما متأسفانه اقتصاددان‌های ما که علمشان را از علوم نظام لیبرال و سرمایه‌سالار غرب گرفته‌اند، گوش شنوایی نداشته و ندارند. ولی امروز کار به جایی رسیده است که اصلاح اقتصاد کشور، بدون اصلاح پول و ایجاد پول اسلامی و به تبع آن بانک اسلامی بدون ربا و مبتنی بر قرض‌الحسنه، امکان‌پذیر نیست؛ و در عوض اگر بتوانیم پول اسلامی را ایجاد نموده و آقایی دلار را بشکنیم، قطعاً این پول ملی اسلامی، اعتبار بین المللی هم پیدا خواهد کرد.

از صدر اسلام تا اوائل سده‌ی چهاردهم هجری قمری، دینار، که یک واحد پول فلزى از جنس طلا با وزن مشخص بود، در میان مسلمانان رایج بود. مزیت این پول آن بود که با گذشت زمان ارزش آن کاهش نمی‌یافت؛ مثلاً قیمت متوسط گوسفند در زمان‌های متمادی، همواره حدود یک دینار بود. این امر باعث می‌شد که وقتی کسی پولی را قرض‌الحسنه می‌داد، در زمان پس گرفتن پولش، متضرر نمی‌شد؛ اما متأسفانه ارزش پول اعتباری بدون پشتوانه‌ی فعلی ریال، دائماً کم می‌شود. لذا اکنون لازم است یک واحد پول ملی جدید داشته باشیم که ارزشش همواره معادل وزن مشخصی از طلا باشد. اگر این واحد جدید معادل یک میلی‌گرم طلای ۲۴ عیار تعریف شود، در این لحظه معادل ۱۸۳۸۹ ریال بوده، و یک دلار آمریکا نیز در همین لحظه، تقریباً معادل ۱۷ واحد جدید پول ملی می‌گردد؛ اما قیمت یک گرم طلای ۲۴ عیار همواره براساس تعریف قانونی، هزار واحد جدید پول ملی خواهد بود و این امر باید توسط بانک مرکزی و دولت، نظارت، و با پشتوانه‌ی ذخائر طلای بانک مرکزی، کنترل و مدیریت گردد. به این ترتیب در زمان شروع اجرای طرح تثبیت ارزش پول ملی در برابر طلا، موجودی ریالی تمام حساب‌ها، با توجه به قیمت ریالی طلای ۲۴ عیار در آن لحظه، به معادل واحد جدید تبدیل، و اسکناس‌های ریالی با اسکناس‌های این واحد، به‌تدریج، اما با همان نرخ برابری منجمد شده در لحظه‌ی شروع، جایگزین می‌گردد؛ در نتیجه، هم تمام صفرهای زیادی قیمت‌ها با واحد ریال از بین می‌رود، و هم پول با گذشت زمان دیگر از ارزش نمی‌افتد و دچار تورم نمی‌شود؛ ضمن آنکه سنت قرض‌الحسنه هم احیاء می‌گردد و می‌توان سود را هم از نظام بانکی حذف، و بانک‌داری اسلامی بدون ربا را محقق کرد. این پول در برابر ارزهای خارجی، ارزشش با مرور زمان کم نخواهد شد، زیرا قیمت طلا به هر ارزی که مبنا باشد، در دراز مدت افزایش می‌یابد؛ در نتیجه امکان تبدیل شدن به واحد پول بین‌المللی را هم خواهد داشت. مزیت دیگر این پول آن است که دیگر دلالی طلا، سکه و ارز با این پول سودی نخواهد داشت، زیرا قیمت طلا و سکه به این پول همیشه ثابت است، و قیمت ارز به این پول نیز تک‌نرخی و شناور شده، و به مرور زمان کاهش می‌یابد، و دیگر نیازی به دخالت دولت در بازار ارز وجود نخواهد داشت، در نتیجه نقدینگی بهتر به سمت تولید هدایت خواهد شد.