مادر من. قبلا هم داور ایرانی داشتیم. بهتره بگی سه نماینده. چون تمی ملی و تیم داوری و خانم هراتیان.

در این اوضاع فلاکت بار چه نیازی به هزینه های میلیاردی به بهانه فوتبال داریم ؟ جام جهانی از همان اول معلوم است که فقط یک برنده خواهد داشت. هرگز هم نمیتوانیم برنده باشیم. به فرض که معجزه شد بردیم. اینهمه کشورهای دیگر بردند به کجا رسیدند ؟ چند تایشان تحریم بودند ؟ چرا در کشورهای دیگر اینهمه ورزشکار پناهنده نیست ؟ هزینه کنیم برای بازیکنی که هدفش کسب جایزه، پول ، خانه و بعد الفرار و سرافکندگی برای کشور باشد ؟ حجابی که بازیکنان زن در هند بال و سایر رشته ها دارند همان بد حجابی یا کم حجابیست و بهانه تمسخر. حذف حجاب مغایر قانون است با وجودش هم نمیشود جز معلمی و پرستاری کار دیگری کرد. تا وقتی این تضادهای نهادینه حل نشود دم زدن از ورزش و تبریک گفتن صرفا بازار گرمی و کسب جایگاه اداری و بودجه برای خود است. نیازی به ورزش حرفه ای و قهرمانی نداریم. ورزش همگانی شود. هر کس خواست قهرمان شود دست در جیب خودش کرده هزینه کند نه بیت المال . فدراسیونها ی ورزشی منشا فساد و چپاول اند.

جام 2018 فغانی داور بود و تیم ملی ما هم حضور داشت خانم نماینده باید بیشتر تحقیق می کردن