شیرزاد با آن سابقه سیاه، به سایت جماران می‌گوید: هر روز و ماه و سالی که شرایط تحریم‌ها ادامه پیدا می‌کند، مقدار زیادی از منافع ما از دست می‌رود. بنابراین با اینکه شرایط تحریمی امروز آرام‌تر از گذشته شده است، ولی همین وضعیت هم منافع زیادی را از ما سلب می‌کند. ما اگر در قدم اول به یک توافق نسبی برسیم و بتوانیم از منافع حاصل از آن استفاده کنیم، به راحتی می‌توان قدم‌های بعدی را هم برداشت. اما اینکه بخواهیم تمام مسائل و مشکلات را در کوتاه مدت حل کنیم، منطقی نخواهد بود.

وی با اشاره به روند مذاکرات هسته‌ای ایران گفت: در سال‌های اخیر تقریبا اغلب کارشناسان و تحلیلگران سیاسی به این نتیجه رسیده‌اند که ضرورت تنش زدایی در سیاست خارجی ایران به ویژه در ارتباط با پرونده هسته‌ای بسیار مهم است. به این دلیل که ما در این مدت خسارات زیادی دیده ایم و با اینکه تحلیل‌های زیادی وجود دارد، اما هنوز هم عده‌ای تلاش می‌کنند بگویند مشکل از تحریم‌ها نیست و مدیریت دولت گذشته مشکل داشته است. ضمن اینکه همگان می‌دانیم که تحریم‌های وضع شده علیه ایران بسیار ظالمانه و یک‌جانبه هستند، ولی به صرف بازگو کردن این اعتقاد نمی‌توانیم مشکل را حل کنیم بلکه باید برای حل این موضوع وارد عمل شوند.

شیرزاد ادامه داد: در میان طرف اروپایی و آمریکایی تمایل جدی برای حصول توافق وجود دارد. در طرف ایرانی هم چنین تمایلی دیده می‌شود. بنابراین به نظر می‌رسد که هیچ‌کس غیر از اسرائیلی‌ها در منطقه از توافق ناراحت نشود و مانع جدی‌ای برای عدم توافق وجود ندارد. 

او بیان کرد: ممکن است کسانی فکر کنند که امروز شرایط برای حصول توافق خوب نیست و تلاش برای این موضوع را به وقت دیگری موکول کنند. من نیز در دوره ترامپ، همین باور را داشتم و معتقد بودم که ما هرگز نمی‌توانیم با روش‌های ترامپ به توافق برسیم. اما در حال حاضر واقعا شرایط از هر نظر برای حصول یک توافق مناسب است. به ویژه اینکه نیاز نفتی و کمبود انرژی در جهان، غرب را وادار کرده است که وجود ایران را نادیده نگیرند. این رویکرد نیز مستلزم برچیده شدن تحریم‌ها علیه کشور خواهد بود. ممکن است این شرایط در چشم به هم زدنی برهم بخورد و ما با وضعیت نامطلوبی مواجه شویم. 

شیرزاد ادامه داد: رهاکردن مذاکره در مقطع فعلی به امید ایجاد شرایط بهتر، مانند نفروختن ملک در زمان رونق بازار است. متاسفانه طمع شرایط بهتر باعث می‌شود تا خیلی‌ها در زمان مناسبی که باید ملک خود را بفروشند، این کار را نکنند. بازار سیاست هم این‌گونه است.

وی با اشاره به تقسیم‌بندی توافق به دو توافق خوب و بد و کنایه عده‌ای به توافق دوران روحانی، گفت: اگر آن توافق به نفع آمریکا و یا به ضرر ایران بود چرا آمریکایی‌ها از آن خارج شدند؟ دولتمردان آمریکا در دوره ترامپ عکس این ادعا را مطرح می‌کنند. بی‌تردید همین که آمریکا احساس کرد ایران امتیازات زیادی گرفته، از توافق خارج شد و این موضوع نشان داد که توافق آقای ظریف «توافق خوبی» بوده است. 

اظهارات شیرزاد درباره ممکن الوصول بودن توافق در حالی است که آمریکا صرفا مایل است به شکل موقت نفت ایران به بازار بیاید و قیمتی را که پیش‌بینی می‌شود تا ۱۵۰ دلار هم بالا برود، مهار نماید. اما دولت باید با وجود این نیاز راهبردی، حاضر نیست تضمین معتبری برای دبه نکردن دوباره و کارشکنی در مقابل سرمایه‌گذاری در ایران یا سنگ‌اندازی در مقابل دسترسی ایران به درآمدهای نفتی اش بدهد.

درباره علت خروج ترامپ از برجام هم باید افشاگری خانم موگرینی را یادآور شد که گفت «من از روحانی تضمین گرفتم حتی در صورت خروج آمریکا از توافق و بازگرداندن تحریم‌ها، ایران باز هم در برجام بماند»!