به گزارش مشرق، نشریه‌ آمریکایی «الگماینر» (algemeiner) در گزارشی به بررسی اهداف و نتایج سفر «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا به فلسطین اشغالی و عربستان سعودی پرداخت و سیاست‌های بایدن را به شدت به باد انتقاد گرفت که در ادامه به بخش‌هایی از این گزارش اشاره می‌شود؛

امروز که غبار سفر خاورمیانه‌ای «جو بایدن» رئیس‌جمهوری آمریکا فرونشسته، زمان آن رسیده که هر دو طیف حامیان و منتقدان به این نتیجه برسند، آنچه پیشتر درباره این سفرمی‌اندیشیدند و بحث می‌کردند، آنقدر هم مهم نبود.

بحث‌ها در اراضی اشغالی بر این موضوع متمرکز بودکه آیا تلاش نمادین بایدن برای پیوند رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی و تلاشی که برای حفظ یک ائتلاف ضدایرانی با ملیت‌های عرب صورت می‌گیرد، مهمتر از آسیبی است که سیاست‌های بایدن به دولت یهود وارد می‌کند. بایدن برخلاف دیدگاه منتقدان چپ خود، بیش از توجه به زیرساخت روابط ایالات‌متحده و رژیم صهیونیستی، به حفظ آن اهمیت می‌دهد.

همزمان، پافشاری بایدن بر تداوم تلاش برای احیای رویکرد «باراک اوباما» رئیس‌جمهور پیشین آمریکا نسبت به ایران و فلسطینیان عمیقاً نگران‌کننده است. به همین دلیل می توان گفت که پیشرفت اندکی برای گسترش «پیمان ابراهیم» صورت گرفته است.

موضوع سفر و تاثیر آن بر اتحاد رژیم صهیونیستی و سران عرب را باید در یک چشم انداز وسیعتر مورد تجریه و تحلیل قرار داد. مسئله در اینجا، رویکرد احمقانه بایدن در مورد چگونگی متوقف‌کردن فعالیت‌های هسته‌ای ایران و اینکه چگونه اقدامات او در مقابل مقامات فلسطینی بجای ترویج صلح، به تضعیف آن منجر شده، نیست. بلکه بایدن یک رئیس‌جمهوری است که به طور قابل ملاحظه‌ای به عنوان یک رئیس‌جمهور ضعیف شناخته می‌شود و نمی‌تواند یک استراتژی منسجم خارجی را عملیاتی کند و برای متحدان آمریکا، شریکی قابل اعتماد باشد، مهم نیست که ابتکارات خاص بایدن چقدر هوشمندانه یا احمقانه جلوه کند.

۱۸ ماه اول ریاست جمهوری بایدن تا کنون دوره سختی بوده‌است. وی زمانی وارد کاخ سفید شد که از محبوبیتی بالا برخوردار بود اما فاجعه افغانستان در سال گذشته از محبوبیت او کاست. تورم افسارگسیخته، مشکلات اقتصادی، ناتوانی در زنجیره تامین مواد غذایی و همه‌گیری کرونا، اعتماد به رهبری را در بایدن به شدت تضعیف کرده‌اند

در حالی که برخی بایدن را به دلیل پاسخ به حمله روسیه به اوکراین مورد تحسین قرار می‌دهند اما استراتژی منزوی کردن روسیه و تلاش برای از بین بردن اقتصاد آن، نتیجه معکوس داشته‌است. روسیه ممکن است موفق به فتح اوکراین نشود، اما شرایط روس‌ها از زمانی که «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهوری آن‌ها دستور حمله به کشور همسایه را صادر کرد، بدتر نیست.

در مقابل، ایالات متحده از سیاست های انرژی بایدن چه در داخل -به دلیل پایبندی دولت به دکترین محیط زیست- و چه در خارج از کشور –به دلیل رویارویی با روسیه - آسیب جدی دیده‌است. برخی از اشتباهات اگرچه متوجه پوتین است اما بایدن هم اگر نگوییم بیشتر اما به همان اندازه مسئول شرایط اقتصادی نابسامان کنونی ‌است.

به هر حال، آنچه که باعث سفر بایدن به خاورمیانه شد پیامدهای بحران اوکراین بود، نه اشتیاق برای یک رخداد تاریخی و عادی‌سازی روابط رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی.

پس از رژیم صهیونیستی، عربستان مقصد بعدی سفر بایدن بود در حالی که پیشتر، سعودی‌ها و «محمد بن سلمان» ولیعهد آنها از سوی بایدن «منحوس» مورد خطاب قرار گرفته بودند. حال بایدن ناگزیر به سمت آل سعود آمده بود تا از آنها بخواهد برای کاهش پیامدهای بحران اوکراین برای آمریکا کاری انجام دهند. این رفتار و نیز ملاقات بایدن با بن سلمان از عقب نشینی رئیس جمهوری آمریکا نشان داشت.

بجای دست دادن بایدن با بن سلمان، آن مشت‌زنیِ احمقانه‌ای که او با شاهزاده سعودی انجام داد، به رفع معضل راهبردی آمریکا منجر نشد. بنابراین دولت آمریکا در مورد افزایش تولید نفت، امتیازی از سوی بن سلمان دریافت نکردند. همچنین سفر بایدن به عربستان سعودی، نگرانی ها را در مورد سن و سلامتی رئیس جمهوری آمریکا افزایش داد. در جریان این سفر، سعودی‌ها انزجار خود را از بایدن پنهان نکردند و در مقایسه با استقبال سال ۲۰۱۷ در قبال ترامپ، از بایدن استقبال بسیار کمتری به عمل آوردند.