کد خبر 1405547
تاریخ انتشار: ۱۵ مرداد ۱۴۰۱ - ۰۸:۳۱
حسن رشوند نمایه

در جنگ با تکفیری‎های اجیرشده قدرت‎های غربی، از «احرارالشام» گرفته تا «اجنادالشام» و ده‎ها گروه تروریست دیگر در سوریه شاید هیچ‎جا سخت‎تر از مقاومت در «خان‎طومان» نبوده‎است.

به گزارش مشرق، حسن رشوند طی یادداشتی در روزنامه همشهری نوشت: نمی‎دانیم این چه رمز و رازی است که در فاصله ۱۴قرن از تاریخ اسلام آنچه در برخی مقاطع تاریخی در سوریه، عراق و ایران، یعنی در این مثلث مهم سرزمینی اتفاق افتاده، نه‎تنها شباهت با هم دارند، بلکه در مواردی عینا تکرار شده‎است. در سال ۶۱هجری کاروانی به دعوت رسمی بزرگان و ذی‌نفوذان کوفه، حجاز را ترک و عازم این سرزمین می‎شوند. این را می‎دانیم که مقایسه هر سرزمینی با کربلا یا هر مناسبتی با عاشورا یا هر شخصیتی با اباعبدالله‎الحسین(ع) قیاسی مع‎الفارق است، اما نمی‌توان از کنار برخی شباهت‎ها که منشأ همه آنها را باید متأثر از فرهنگ عاشورایی دید، بی‎تفاوت گذشت.

آنچه در عاشورای سال ۶۱هجری اتفاق افتاد، هم برای اشقیا الگویی برای جنایت‎های دیگرشان در اعصار پس از آن شد و هم برای پیروان مکتب عاشورا مبنایی برای عمل در مقابل اشقیا و دشمنانی بود که فقط چهره عوض کرده و عمل جنایتکارانه آنها همانی بود که در کربلای سال ۶۱انجام داده بودند.

در تاریخ صدر اسلام جنگ‎های زیادی از جنگ‎های احد، بدر، خندق، خیبر و... در زمان پیامبراسلام(ص) تا جنگ‎های جمل، صفین و نهروان در زمان امیرالمومنین علی(ع) رخ داد و پیروزی‎ها و شکست‎هایی را هم درپی داشت. در این جنگ‎ها زخم و جراحت‎هایی هم بر مسلمین وارد آمده‎است تا آنجا که دندان عزیزترین بنده خدا، پیامبراسلام در جنگ احد می‎شکند و عموی بزرگوارش، حمزه سیدالشهدا به شهادت می‎رسد و امیرالمومنین، علی(ع) نیز مجروح می‎شود، اما همه این اتفاق‎های تلخ تاریخ اسلام در مقابل آنچه در عاشورای سال۶۱در سرزمینی کوچک به لحاظ جغرافیایی و بزرگ به جهت آنکه کل تاریخ و حیات بشریت را در خود جای داده است، برابری نمی‌کند، چراکه ایمان داریم «لَا یوْمَ کیوْمِک یا اَباعَبْدِالله».

در دوران حیات انقلاب اسلامی به جهت دشمنی‎های آشکار و پنهان دشمنان علیه ملت ایران هم هزاران اتفاق و جنایت بزرگ و کوچک افتاده است که جنگ تحمیلی ۸ساله در قله آن قرار دارد و در دفاع‌مقدس هم سرآمد همه آنها که شباهت‎های زیادی با صحرای کربلا و حوادث آن ایام دارد را در شلمچه می‌توان سراغ گرفت؛ جایی که شدیدترین نبرد تاریخ جنگ ما در آن رقم خورد و بیش‎از ۱۱هزار شهید و مفقودالاثر، نتیجه ایستادگی آن بود و این ویژگی بود که شلمچه به کربلای ایران مشهور شد.

بیش از ۲‌ماه مقاومت جانانه، آن‎هم در زمینی مسطح و بدون جان‎پناه و تا پای جان ایستادن درمقابل دشمنی که همه نیرو و ادوات خود را در این منطقه کوچک استقرار داده بود؛ سخن گفتن درباره‎اش آسان نیست تا چه رسد به اینکه تصور کنیم جوانان ما علی‎اکبرگونه در مقابل دشمن چنان جانانه ایستادند که بدن پاک‎شان همچون ارباب‎شان «اربا اربا» شد.

«خان طومان» در سوریه نیز قطعه دیگری از این مثلث سرنوشت‎ساز بود که حتما تاریخ، آن را در حافظه خود ثبت خواهد کرد و هیچ‎گاه فراموش نخواهد شد. در جنگ با تکفیری‎های اجیرشده قدرت‎های غربی، از «احرارالشام» گرفته تا «اجنادالشام» و ده‎ها گروه تروریست دیگر در سوریه شاید هیچ‎جا سخت‎تر از مقاومت در «خان‎طومان» نبوده‎است.

میان این همه شهید مدافع حرمی هم که ما در سوریه دادیم در هیچ‎جا به اندازه شهادت ۲شهیدمان نسوختیم؛ یکی زمانی که محسن حججی، آن جوان نجف‎آبادی در دستان آن نانجیب داعشی گرفتار آمده بود و با تأسی از حضرت قاسم بن‎الحسن(ع) که وقتی با این سؤال عموی عزیزش مواجه شد که مرگ از نگاه تو چگونه است، پاسخ دادند:«احلا من العسل»، او نیز همچون کوه استوار ایستاد تا سر از بدنش جدا کردند تا نشان داده شود کربلا تکرارشدنی است و همان اشقیای شامی و کوفی که در سرزمین نینوا سر از بدن عزیزترین بندگان خدا جدا کردند، امروز نیز اسلاف ناخلف و خبیث آنها نیز چنان می‎کنند.

قاب دیگر این تصویر از سر بی‎تن پیرمردی «حبیب گونه» در سال۹۳ در فضای مجازی از شهدای خان طومان منتشر شد؛ سری با محاسن سفید و چشمانی آرام که بزرگی و صلابت یک سردار و ددمنشی و حقارت دشمنش را به تصویر می‎کشید. شهید عزیز ما عبدالله اسکندری بازنشسته سپاه بود و ۳۰سال خدمت خود را سپری کرده و وظیفه‎اش را نیز در ۸سال دفاع‌مقدس به شایستگی گذرانده و یک‎بار کربلای شلمچه را پشت‎سر گذاشته و علی‎القاعده می‎بایست در این دوران، بی‎دغدغه به زندگی عادی خویش می‎پرداخت اما او همان‎گونه که حبیب بن‎مظاهر، پیرمرد صحابی پیامبر نمی‌توانست مظلومیت امام خویش را ببیند و گوشه‎نشینی و زندگی با عافیت را بر میدان جنگ و مبارزه با کفار شامی ارجح بداند و سر بر نیزه شدن در راه ولی خدا را بر حیات ذلت‎بار ترجیح داد، این شهید عزیز هم زندگی در این دنیای فانی را به حال خود رها و مبارزه با حرامیان شامی را انتخاب کرد تا نشان دهد با گذشت نزدیک به ۱۴۰۰سال از حادثه عاشورا، او نیز می‎تواند حبیب بن‎مظاهر خان‌طومان سوریه باشد و بار دیگر حوادث عاشورای ۶۱هجری را زنده و ترجمان کند.

همه این ۵سرو بلندی که قرار است امروز مردم تهران با آنها وداع کنند و در شهرهای خود تشییع شوند، علائمی از شهدای کربلا دارند که زندگی شخصی آنها گواه بر این مدعاست و تشییع آنها در ایام عزای سالارشهیدان پاداش مجاهدت‎هایی بوده که امروز با گذشت ۸سال پس‎از شهادت خویش از ارباب‌شان حسین بن‎علی(ع) گرفتند و این چه خوش پاداشی برای یک مجاهد فی‎سبیل‎الله است.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 3
  • در انتظار بررسی: 0
  • غیر قابل انتشار: 0
  • IR ۰۹:۴۱ - ۱۴۰۱/۰۵/۱۵
    4 1
    خان طومان محل شهادت خیلی از مدافعان رم بوده. یادآوریش هم برام سخت و طاقتفرساست
  • IR ۱۲:۰۳ - ۱۴۰۱/۰۵/۱۵
    4 1
    درود خدا بر مدافعان حریم آل الله
  • IR ۱۴:۴۰ - ۱۴۰۱/۰۵/۱۵
    3 0
    شهید اسکندری وقتی برای بازدید به جایی رفته بودند شب بیدار میشن و شروع به گریه میکنند، دوستشون ازش میپرسه چی شده؟ میگن موهام سفید شد ولی شهید نشدم، موندم چه کاری از من سر زده که لیاقت شهادت پیدا نکردم؟!!!! ولی نمیدونستند خداوند شهادتی براشون رقم میزنه که امروز شاهدش هستیم، خوش به عاقبتشون

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس