سرویس فرهنگ و هنر مشرق - سهیل صفاری؛ اخیرا حساب رسمی کمپانی والت دیزنی (بزرگترین کمپانی سرگرمیسازی برای کودکان) با عنوان «دیزنی پلاس»، پستی عجیب با تصویری از سریال «Wayward Pines» منتشر کرده که در بین کاربران آمریکایی شبکههای اجتماعی جنجالی شد.
ترجمه این پست به شرح زیر است:
"ستاره چیزهای بیشتری برای شما می آورد. با محتوای سرگرمی بزرگتر، گستاخانهتر و شجاعانهتر چیزهای بسیار بیشتری برای پخش در دیزنی هست. "
متن این پست، در ترکیب با تصویر ضمیمه است که معنای بسیار تاریک و مبهمی به خود می گیرد: تصویر دست تیره و ترسناک و بزرگ یک هیولا با ناخنهای تیز و زشت که دست لطیف، کوچک و سفید یک کودک خردسال آن را گرفته است.
شرکت والت دیزنی، یکی از غولهای اصلی دنیا در عرصه سرگرمی (به ویژه برای کودکان)، یکی از بازوهای اصلی جریان گلوبالیست است که به دنبال برقراری «نظم نوین جهانی» هستند. دیزنی در پروژههای اصلی این جریان، از قبیل ترنس-هیومانیسم (ترکیب ارگانیسم با ربات و سلطهی هوش مصنوعی بر زندگی بشر)، سیستمهای واقعیت مجازی (از جمله متاورس)، جنسیتزدایی از بشر و ترویج و گسترش هویتهای جنسی جدید، اجرای سند توسعه پایدار (معروف به ۲۰۳۰)، حاکم کردن هویت دیجیتال و سیستم اعتبارسنجی اجتماعی، حذف پول نقد و کسب و کارهای سنتی و تبدیل هر چه بیشتر هویت اجتماعی به کدهای دیچیتال، عادیسازی آمیزش گونه انسان با گونههای غیرانسانی و... همواره عضو مهمی از جریان ادراکسازی و القاء بوده و هست. اما حمله به دنیای معصومانهی کودکان و ترویج اخلاقیات انحرافی، نابودی بنیان خانواده و عادیسازی و حتی «دوستانه» نشان دادن موجودات شریر و اهریمنی، بلاتردید نشان از ریشههای شیطانی و سیاه این شرکت دارد.
نام والت دیزنی، از ابتدای فعالیت و شهرتیافتنش با داستانهایی دربارهی علاقهی او به علوم غریبه، جادو و محافل سرّی تاریک پیوند خورده است. اما اینها فقط شایعات و گمانهزنی نیست. گزارشهایی دربارهی عضویت او در ردهی بالای فرقهی ماسونی «رُزی کروسیس» (تصلیب گلگون) و عضویتش در لژماسونی «دوموله» وجود دارد. به علاوه، قرائن و اماراتی روشن در محصولات خود دیزنی وجود دارد که نشانگر یک وجه پنهان و سیاه در پس پردهی این نام معروف است. بیجهت نیست که کارتونها و انیمیشنهای این کمپانی به طرزی عجیب و وسواسگون با تصاویری زیرپوستی و اصطلاحا سابلیمینال از نمادهای مشهوری چون «هرم»، «تکچشم»، «جغد» و امثال اینها نشانگذاری شده است.
در مستندی به نام «زندگی مخفی والت دیزنی»، قطعهای(مربوط به 1940) از خود والت را می بینیم که برای طراحی میکی ماوس، ابتدا یک «پنتاگرام» رسم می کند! پنتاگرام یا ستاره پنجپر باز از معروفترین نمادهای شیطانپرستی و از مشخصات بافومت است.
والت دیزنی در سال 1940، برای معروف و محبوب کردن شخصیت اصلی این کمپانی، یعنی «میکی ماوس»، یک پروژهی انیمیشن در هفت قسمت با عنوان «فانتازیا» تولید کرد که شاید معروفترین آن «دستیار جادوگر» است. قسمت هفتم این مجموعه کارتون که از قضاء، بسیار فضای سنگین، پر از نماد و با موسیقی کلاسیک به شدت نخبهگرا دارند، «شبی روی کوهستان بی آب و علف» (A night on the bald mountain/Ave Maria) نام دارد که برگرفته از اپرای ساختهشده توسط آهنگساز مشهور روس، «مودست موسورگسکی» به همین نام است.
تم داستانی این اپرا، مراسمی به نام «سبث جادوگران» است که در کلیسای مسیحی(هم شاخه کاتولیک و هم ارتدوکس شرقی) با ربط دادن آن به یحیای قدیس، آن را به عنوان «عید یحیای قدیس» بازنامگذاری کردند که در ماه ژوئن و در زمان انقلاب تابستانی(کوتاهترین شب سال) صورت می گیرد. طبق اساطیر نژاد اسلاو، در این شب، مخصوص ظهور اهریمنی به نام «چورت» (Tchort) است که همه هیولاها، دیوها و موجودات شریر تحت فرمان خود را برای انجام مناسکی شیطانی به بالای کوه «طاس» (بی آب و علف) فرامی خواند.
اما بسیار قابلتامل است که فردی به نام «آنتون سزاندور لاوی»، موسس آیین شیطانپرستی مدرن و کلیسای شیطان در آمریکا، کتابی به نام «مناسک شیطانی» دارد که در واقع دستورالعمل انجام مناسک و نیایشهای شیطانی برای پیروان اوست.
فصلی از این کتاب «شبی در کوه بی آب و علف-ادای احترام به چورت» نام دارد. چورت در اسطورههای شرق اروپا و نزاد اسلاو، یک اهریمن بسیار معروف است و بسیاری از محققان، او را تجسم دیگری از ابلیس در فرهنگ مسیحی می دانند.
سزاندور لاوی در این بخش، ضمن تشریح جزییات آیین فراخوانی و استمداد از اهریمن «چورت»، والت دیزنی را راهنمای خوبی برای تنظیم صحنهی انجام این آیین شیطانی معرفی می کند!
ظاهرا از کمپانی که مدیرعامل سابق آن، مایکل لَنی، به جرم پدوفیلی و ارتباط جنسی با افراد کمسن به زندان افتاده، مدیر سابق بخش موسیقی آن، جون هیلی، گردانندهی یک شبکه سوءاستفاده جنسی از کودکان بوده و مدیرعامل کنونی آن، سوزان آرنولد، یک سوپرفمینیست و همجنسباز علنی است، انتظار دیگری جز تلاش برای پیوند زدن دنیای معصومانه کودکان با دنیای سیاه شر نمی توان داشت.