سرویس جهان مشرق- مزدور جنگی اهل انگلستان می‌گوید بسیاری از داوطلبان غربی که به اوکراین رفتند صرفا طرفداران آتشین بازی  Call of Duty بودند. حدود ۲۰۰۰۰ خارجی در بهار امسال به اوکراین رفتند تا به صفوف گردان‌های داوطلب گارد ملی اوکراین بپیوندند. گمان می رود که تعداد آنها از آن زمان به طور قابل‌توجهی کاهش یافته است و هزاران نفر از آنان کشته، مجروح و اسیر شده اند، یا پس از مشاهده جنایات جنگی یا تجربه سوء استفاده از سوی استخدام‌کنندگان خود از کشور فرار کرده اند.

یک مزدور بریتانیایی که پس از جراحات جدی به خانه بازگشت، گفت:

"در ماه های اول پس از تشدید بحران اوکراین، کشور مملو از داوطلبان «غیر نظامی« از کشورهای غربی بود که تنها دانش آن‌ها از جنگ، بازی‌های ویدیویی بود."

به گزارش روزنامه انگلیسی «میرر»، جاش گریفیث ۳۰ ساله، ساکن شهر ساری در انگلستان، به رسانه‌های محلی گفت که مدت کوتاهی پس از اینکه در اوایل ماه مارس به اوکراین راه یافت، یک هموطن انگلیسی با سابقه نظامی که با او آشنا شده بود، او را تشویق کرد که سوار هواپیما شود و به خانه برگردد و به گریفیث گفت که نیروهای مزدور در واقع متشکل از "خیل غیرنظامیانی است که اخیرا بیش از حد Call of Duty بازی کرده و جوگیر شده‌اند."

گریفیث، یک سرباز سابق که از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۷ در یگان مهندسی ارتش سلطنتی بریتانیا خدمت کرد و  ماموریتی در افغانستان نیز داشت، این توصیه را نادیده گرفت و گفت که سه هفته آینده را،  با بریتانیایی دیگری که در همان‌جا با او آشنا شده بود، صرف تخلیه غیرنظامیان به مرز لهستان خواهد کرد.

در ماه آوریل، او به کیف سفر کرد و به واحدی موسوم به «لژیون بین‌المللی» وصل شد، یک واحد جنگی بدنام متشکل از داوطلبان خارجی انگلیسی‌زبان که حتی رسانه‌های اوکراینی اذعان کرده‌اند که نیروهای تحت امر خود را عمدتا به ماموریت‌های انتحاری و شبه‌انتحاری می فرستد. این واحد، درگیر جنایات جنگی و همچنین آزار و اذیت و ارعاب فیزیکی داوطلبان نیز هست.

گریفیث گفت که چندین هفته را صرف خنثی کردن مین‌ها و تله‌های انفجاری کردواما در نهایت داوطلب ماموریت در خط مقدم درگیری شد.

"در مواجهه با حجم تلفات، مواقعی وجود داشت که غرق در اشک بر جای خود می ایستادم و فقط احساس می‌کردم که کاری زیادی از من برنیامده است. تنها یک بار بود که جنگیدم و کارهایی مانند عقب راندن نیروهای روسی انجام  دادم که احساس کردم به نوعی بر جنگ تأثیر می گذارم."

این مزدور انگلیسی که او و یک گروه ۹ نفره از سربازان در نهایت به دونباس سفر کردند، جایی که آنها گشت زنی کردند، ماموریت پشتیبانی از تک‌تیراندازها را انجام دادند، مین گذاری کردند و درگیر تبادل آتش با نیروهای روسی شدند.

گریفیث در ماه ژوئیه در حالی که در حال گشت زنی بود، به شدت مجروح شد و واحدش مورد اصابت خمپاره قرار گرفت و قطعات خمپاره پا، شانه، سینه و بازوهای او را سوراخ کرد و او را  غرق خون بر جای گذاشت. او برای دریافت مراقبت های اورژانسی به بیمارستان صحرایی منتقل شد و در آستانه مرگ از هوش رفت. وضعیت او در نهایت تثبیت شد و رو به بهبودی رفت. سمت چپ بدنش به شدت ساییده شده بود و دچار شکستگی استخوان ساق پا، شکستگی استخوان کتف و استخوان ترقوه شد. او قادر به بلند کردن پای چپ یا تکان دادن انگشتانش نبود.

گریفیث در دوران بهبودی خود از دولت اوکراین مدالی گرفت و پس از چهار هفته بستری در بیمارستانی در اوکراین، به بیمارستان سلطنتی ساری‌کانتی بریتانیا و سپس برای جراحی پلاستیک به سنت جورج در لندن فرستاده شد. کار درمانی سنگینی روی او صورت گرفت تا بتواند دوباره روی پای خود بایستد.

علیرغم شرایط سخت خود، گریفیث گفت که از تصمیم خود برای ترک بریتانیا، دو فرزند خردسالش و دوست دختر جدا شده اش برای مبارزه در اوکراین پشیمان نیست.

"اشتباه برداشت نکنید. من  از این مجروحیت  ناراحت هستم و اگر حتی وضعیتم بهتر نشود، بدون شک زندگی مرا به شدت متحول خواهد کرد. اما من از رفتن به آنجا پشیمان نیستم. تیمی که عضو آن بودم، هنوز آنجا هستند - در واقع دیروز خبر وحشتناکی دریافت کردم که یکی از اعضاء مورد اصابت گلوله قرار گرفت و کشته شد. وقتی چنین چیزهایی را می‌شنوم، فکر می‌کنم چقدر خوش شانس هستم و شاید آدم جان‌سختی باشم. اما  هر چقدر هم که برای شما دیوانه‌وار به نظر می‌رسد، اگر دوباره بلند شوم و دوباره بدوم، هنوز هم این فکر در ذهنم می چرخد که به آن‌جا برگردم."

البته این جنگجوی خارجی واقعاً خوش شانس بوده است، زیرا ارتش روسیه و شبه نظامیان مردمی دونباس مرتباً از حذف کل جوخه های مزدوران خارجی در تبادل آتش و حملات موشکی و توپخانه دقیق گزارش می دهند. مقامات جمهوری خلق دونتسک و لوگانسک چندین مزدور خارجی را به جنایات جنگی متهم کرده اند و احکام شدیدی از جمله مجازات اعدام برای منصرف کردن دیگران از تکرار این اشتباه صادر کرده اند.

هزاران داوطلب خارجی در ماه‌های اخیر به اوکراین سفر کرده‌اند، برخی با انگیزه پول، برخی دیگر با اعتقادات آرمان‌گرایانه درباره «دفاع از آزادی و دموکراسی»، و برخی دیگر هنوز به دلیل تمایل به مبارزه با روس‌ها.

برخی از مزدوران اهل کشورهای غربی که توانسته‌اند زنده از معرکه اوکراین خارج شوند، از هموطنان خود خواسته‌اند که به منطقه درگیری سفر نکنند و به تلفات سنگین در میدان جنگ و ناامیدی از میزبانان اوکراینی خود پس از مشاهده جنایات جنگی اشاره کردند. برخی دیگر از شرایط جنگ در اوکراین ابراز ناامیدی کرده‌اند - از جمله عدم برتری هوایی و پشتیبانی توپخانه ای که سربازان کشورهای ثروتمند غربی به طور سنتی در درگیری های خارج از کشور به آن عادت دارند.