به گزارش مشرق؛ احمد زیدآبادی فعال سیاسی اصلاحطلب در واکنش به رفتارهای بدوی و داعشی مسلک از سوی براندازان در خارج کشور در یادداشتی نوشته است:
همیشه تصورم این بود که جامعۀ ایرانیان خارج از کشور سرمایۀ بزرگی برای سرزمین ما هستند، زیرا علاوه بر تخصص و داشتن سرمایه، سالیان درازی را هم در محیطهای اجتماعی و سیاسی مداراجویانه و دمکراتیک زندگی کردهاند و حامل آن فرهنگ شدهاند. از همین رو بازگشت آنان به کشور را گشایشی عمده در داخل میدانستم.
زید آبادی در ادامه گفته است: آن عده از آنان که در برخی از شهرهای کانادا و اروپا و آمریکا به نشانۀ حمایت از اعتراضهای داخلی گردهم آمدند و به جای شعارهای مدنی و اصیل و کارگشا! شعار (...) سر دادند، از هر جهت نومیدکننده ظاهر شدند.
چه کار کنیم؟ این هم شانس ماست! مذهبیهای ما که به فرنگ میروند جز سطحی از برهنگی و رواج مشروبات الکلی، چیز دیگری در آنجا نمیبینند! سیاسیهای غیرمذهبی ما هم که در آنجا اقامت میکنند، گویی در همان حال و هوا نفس میکشند و بهرهای از فرهنگ مدارا احترام و دمکراسی نمیبرند! یعنی این هموطنان خشمگین ما حالا از هر دسته و گروهی که بودند، از خودشان خجالت نکشیدند که شعار (...) سر دادند؟
سخنان این روزنامهنگار اصلاحطلب درباره تیپولوژی فرهنگی و اجتماعی براندازان در خارج از کشور قابل توجه است! سال ۱۳۸۸ و پس از پایان فتنه تعدادی از اعضای گروهک ملی- مذهبی با فرار از کشور راهی فرانسه شدند؛ اندک زمانی بعد از حضور در پاریس میان این افراد انشقاق شدید افتاد، یکی از دلایل آن بود که برخی از اعضای این گروهک با وجود ادعای پایبندی به ارزشهای اسلامی و مذهبی شبها در کابارههای شهر مشروبات الکی خورده و در خیابان گشت میزدند. در آن زمان طی یک جلسه یکی از اعضای این گروهک گفته بود که حداقل برای حفظ ظاهر هم که شده در خیابان شراب نخورید؛ تا مردم شما را نبینند! فرد متهم به این ماجرا گفته بود که این حرفها برای ایران است و اینجا ما میخواهیم آزاد باشیم!
این روزها براندازانی که در خارج از کشور زندگی میکنند وضعیت مبتذلی دارند، برخی برای مقداری دلار آمریکایی تا کمر در برابر اجنبیها خم شده و حاضر به هر نوع مزدوری هستند، برخی دیگر نیز پا را فرارتر گذاشته و خواهان تحریم سخت علیه مردم ایران شدهاند.