به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: وزارت نفت در واکنش به سرمقاله روزنامه آفتاب یزد با عنوان «بیچاره ما مردم» خاطرنشان کرده است: شاید به ذهن بدبین‌ترین افراد هم خطور نمی‌کرد که روزی یک رسانه نزدیک به دولت گذشته و وزیر سابق نفت بی‌ربط ترین موضوع سیاسی ممکن را به حل مشکل ناترازی گاز گره بزند و تلاش کند از این مسیر عجیب و غریب ناکارآمدی دولت گذشته را بپوشاند.

طبیعتا از یاد نخواهد رفت که در سالهای آخر دولت دوازدهم، کشور حتی در زمستان هم با خاموشی ناشی از ناترازی گاز و کمبود سوخت مواجه بود.

در آغاز کار دولت یازدهم تعداد زیادی پروژه آماده بهره‌برداری یا نزدیک به بهره‌برداری در پارس جنوبی تحویل دولت یازدهم شد که بخش اعظم منابع موردنیاز آنها نیز تامین شده بود.

افتتاح این پروژه‌ها به تدریج باعث شـد تولید گاز کشور افزایش قابل توجهی پیدا کند و دست دولت یازدهم برای تغییر سبد سوخت مصرفی کشور باز شود.

اما در مقابل وقتی در تابستان ۱۴۰۰، دولت سیزدهم کشــور را تحویل گرفت، عملا هیچ پروژه‌ای برای افزایش ظرفیت تولید گاز تعریف نشــده بود و دولت سیزدهم مجبور بود زمان زیادی را بــرای وارد کردن ظرفیت‌های جدید تولید گاز به مـدار، صرف کند.

اما با این وجود وزارت نفت دولت سیزدهم به جای دست روی دست گذاشتن و ناله کردن، مانند آنچه در دولت قبل انجام می‌شـد، با فعال کردن دیپلماسی انرژی سوآپ گاز را احیا کرد، فروش میعانات گازی و به تبع آن تولید گاز از پارس جنوبی را (که به دلیل ناتوانی در فروش میعانات همراه گاز افت کرده بود) به حداکثر رساند، تعرفه گاز پرمصرف‌ها را بعد از ۷ سـال اصـلاح کرد، به صنایع و نیروگاه‌هایی که با کمبود گاز مواجه بودند سوخت مایع کافی تحویل داد و با انجام اقداماتی از این دست کاری کرد که زمستان ۱۴۰۰ با وجود سرمای پیش‌رس، طولانی و گسترده، برخلاف زمستان سالهای قبل از آن بدون خاموشی و افت فشار گاز سپری شـود.

در واقع تفاوت کارآمـدی و ناکارآمدی را به راحتی می‌توان در مقایسـه زمستان سال گذشته با سالهای قبل از آن دید.

کما اینکه در زمستان سال‌های قبل، علاوه بر تعطیلی صنایع و پتروشیمی‌ها، سوخت کافی هم به نیروگاهها تحویل نمی‌شـد و مـردم و صنایـع علاوه بر کمبود سـوخت، با خاموشی و کمبود برق هم مواجه بودند.

اینکه یک رسانه نزدیک دولت قبل علیرغم تفاوت فاحش این دو کارنامه همچنان از موضع طلبکاری در این باره صحبت می‌کند نشـان می‌دهد که صداقت رسانه‌ای تا چه اندازه به قهقرا رفته است.

به نظر می‌رسد جناحی دیدن موضوعات مربوط به منافع ملی و زندگی مــردم با هدف انحراف افکار عمومی از تلاشهای شبانه‌روزی کارکنان خدوم صنعت نفت از یک‌سو و از سویی دیگر برای پوشاندن ناکارآمدی و بی‌عملی دولت گذشته برای رفع چالش‌ها با هزینه کردن از «ملت شریف ایران» راه حلی است که زمان انقضای آن خیلی وقت است که گذشته است.