به گزارش مشرق به نقل از مهر، پنج سال پس از سقوط یک پل در شهر مینیاپولیس آمریکا، مهندسان اظهار می دارند که با استفاده از فناوری حسگر بی سیم، پیشگیری از چنین فجایعی عملی و قابل اجرا شده است.

پل I-35W در شهر مینیاپولیس آمریکا اول آگوست 2007 سقوط کرد و 100 خودرو را به رودخانه می سی سی پی انداخت، فاجعه ای که 13 کشته و 145 مجروح به جای گذاشت.

دکتر آرش تکشی در سمت چپ تصویر و دکتر مهدی کلانتری در سمت راست تصویر به عنوان بخشی از برنامه کارآفرینی دانشگاه مریلند دفتر کوچکی را در این دانشگاه افتتاح کرده برای تولید حسگرهای پلها فعالیت می کنند


دکتر مهدی کلانتری خندانی محقق گروه مهندسی کامپیوتر و الکتریک دانشگاه مریند به عنوان مهندس و محقق این پروژه اظهار داشت: با وجود سیستم جدید، وقتی صحبت از یکپارچگی ساختاری پل آزادراه های آمریکا به میان می آید دیگر نیازی به صحبت از شانس و بخت و اقبال نیست.

وی افزود: پیشرفتهای فناوری در حسگرهای بی سیم قابلیت نظارت سریع را فراهم کرده و از سوی دیگر هزینه های چندانی ندارد و به طور کلی اقدامی علمی و سودمند به شمار می رود.

وی گفت: محققان سیستمی از حسگرهای بی سیم که از نظر انرژی مقرون به صرفه هستند، کوچک بوده و دوام زیادی دارند، ایجاد کرده اند و این سیستم دربرگیرنده نرم افزاری است که اطلاعات به دست آمده را به سرعت می تواند مورد تجزیه و تحقیق قرار دهد.


کلانتری افزود: بسیاری از پل ها از جمله جایگزین پل سقوط کرده مینیاپولیس از شبکه های حسگرهای سیم دار برای تشخیص مشکل استفاده می کنند، اما این سیستمهای سیم دار به طور کلی بسیار پرهزینه هستند که نمی توان از آنها برای تمام پلهای قدیمی استفاده کرد.

وی یادآور شد که چند حسگر کوچک که از نظر استراتژیکی در پلهای کوچک تا متوسطه قرار گرفته است می تواند عواملی را چون لرزش، تغییر شکل، فشار، نوسان، جا به جایی، شکاف، رطوبت و دما را تشخیص دهند که هزینه آن بسیار کمتر از فناوری است که درحال حاضر در پلها مورد استفاده قرار دارند.

این حسگرها در پلها نصب می شوند تا شرایط آنها را کنترل کرده و مسئولان بتوانند از نقصهای ساختاری که می تواند به سقوط ناگهانی منتهی شود، جلوگیری کنند.