به گزارش مشرق، او در این باره حتی با مربیان حاضر در کلاس مربیگری A که به تمرین تیم ملی هم آمده اند، صحبت کرده است. از جمله خسرو حیدری مربی تیم استقلال پیرامون دیدار با کارلوس کی روش گفت: در صحبت هایی که با سرمربی تیم ملی داشتم او گفت نباید به انگلیس ببازیم و اگر بتوانیم از این تیم امتیاز بگیریم، می توانیم با عبور از سد تیم های آمریکا و ولز به دور دوم صعود کنیم. 

این یک استراتژی خوب از سوی کارلوس کی روش برای تیم ملی است. هدف گذاری کسب ۷ امتیاز در دوحه. تیم ملی اگر با این استراتژی راهی دوحه شود، ممکن است صعود کند اما اگر نیتش تنها نمایش خوب در برابر حریفان باشد، صعود سخت می شود. حتی غیر ممکن. فوتبال است هزار و یک اتفاق غیر قابل پیش بینی. همه ۳۲ دو تیم حاضر در جام جهانی ۲۰۲۲ تیم های شایسته ای هستند و تیم های راحتی نیستند. شاید اگر انتخاب حریفان هم بر عهده تیم ملی بود باز هم بازی های سختی را پیش رو داشت. اما نکته مهم ایده پردازی و بلند پروازی تیم ملی است که به نظر می رسد در دوره های قبلی همراه تیم ملی نبود. 

بیشتر بخوانید:

داستان ایران و ۳ ورزشگاه منحصر به فرد در قطر

تیم ملی تا اکنون به دور دوم جام جهانی صعود نکرده است. برای صعود نکردن از این پس هم بهانه ها قوی است. نام حریف، بازیکنان اسمی حریف، عقبه حریف، دستمزدهایی که می گیرند و ... در این صورت تیم ملی هیچ گاه نباید به دور دوم بازی ها صعود کند و نهایت آمال و آرزوهایش باید نمایش شایسته در برابر حریفان باشد. متوقف کردن تیم هایی چون پرتغال، یا پیدا کردن چند فرصت در برابر آرژانتین و اسپانیا. اما تیم ملی با نیت کسب ۷ امتیاز و صعود به دور دوم جام جهانی به دوحه برود صعود هم نکند، باز هم قابل تحسین خواهد بود چون برای صعود تلاش کرده است و به طور حتم در صورت عدم صعود نمایش های قانع کننده ای در برابر حریفان خواهد داشت. 

فوتبال بی دلیل تبدیل به جذاب ترین رشته ورزشی تبدیل نشده. به این خاطر که موفقیت تنها اختصاص به تیم های خاصی ندارد. همه تیم های حاضر در یک تورنمنت می توانند برای موفقیت برنامه ریزی و برای رسیدن به آن تلاش کنند. حتی در جام جهانی بارها و بارها به دفعات نتایج شگفت انگیزی رقم خورده است. نتایجی که به طور حتم از باور تیم هایی شروع شده است که پیش تر موفقیت را تجربه نکرده اند. چه خوب که تیم ملی این بار باور صعود را در خود قوی تر کرده است. چه خوب که به دنبال نباختن به انگلیس و بردن آمریکا و ولز است و می خواهد برای اولین بار به طور جدی به صعود به دور بعدی بازی ها فکر کند. ایران حتی اگر راهی دور دوم جام جهانی نشود، به خاطر این هدف گذاری و این باور قابل تحسین است. 

آیا برنامه ریزی ایران برای صعود به دور دوم بازی ها با توجه به حریفانی که قرار است با آنها رویارو شود، منطقی است؟  بهتر است به این سوال پاسخ دهید؛ آیا به واسطه رویارویی با انگلیس، آمریکا و ولز تیم ملی فوتبال ایران باید باور صعود به دور دوم را از خود دریغ کند؟ آیا چنین باوری ظلم به فوتبال ایران و توانمندی بازیکنانی که در اختیار دارد نیست؟ از علیرضا بیرانوند گرفته در خط دروازه تا مهدی طارمی گرفته در نوک خط حمله.