به گزارش مشرق، فرزاد آشوبی، بازیکن اسبق تیم ملی فوتبال کشورمان در گفتگویی، درباره این موضوع که کارلوس کی روش بدون ارائه پاره ای توضیحات در رابطه با علل عدم صعود تیم ملی، کشورمان را ترک کرد، اظهار داشت: قطعاً ما توقع داشتیم به عنوان مخاطبان فوتبال دلایل حذف تیم ملی از جام جهانی را بدانیم این حق طبیعی هواداران است که از زبان سرمربی تیم ملی شان دلایل و مسائلی را که باعث عدم صعود تیم ایران شد را بدانند.
وی اضافه کرد: این وظیفه سرمربی تیم ملی بود که فضا را در این باره شفاف تر کند، انتقادات را بشنود و توضیح بدهد. البته کارلوس کیروش قبل از این هم نشان داده که همیشه متوقع بوده و از بالا به پایین نگاه می کرده است و چیزی به عنوان عذرخواهی در فرهنگ این مربی دیده نشده است.
بازیکن تیم ملی درباره اینکه انتظار داشته تیم ایران به مرحله بالاتر صعود کند یا نه توضیح داد: قطعاً انتظار صعود داشتم. من قبل از شروع جام جهانی هم گفته بودم که با توجه به گروهی که ما در آن قرار گرفتیم به جز تیم انگلیس هر دو تیم دیگر کاملا در دسترس بچه های ما بودند.
وی افزود: ما به لحاظ سطح کیفی فوتبالمان به گونهای بود که میتوانستیم آمریکا را تحتتاثیر فوتبال خودمان قرار بدهیم. همانطور که مقابل ولز فوتبال قابل قبولی ارائه کردیم اما در دیدار با آمریکا دوباره به همان سبک بستهِ دفاعیِ مورد علاقۀ کی روش برگشتیم که هیچ همخوانی با فوتبال مان نداشته و جذابیتی هم برای طرفدارانش ندارد.
آشوبی در این باره که آیا موافق ادامه همکاری با کارلوس کیروش تا جام ملت های آینده به عنوان سرمربی و مدیرفنی است یا خیر تصریح کرد: به هیچ وجه موافق نیستم که او دوباره بیاید. از آن زمان هم که به جای دراگان اسکوچیچ آمد مخالف حضور او بودم. الان هم معتقدم او تحت هیچ عنوانی به درد فوتبال ایران نمی خورد. ما باید از کی روش عبور کنیم.
وی افزود: تیم فوتبال ایران باید به سمت مربی جوان تر و شجاع تری برود که فلسفه و نگاهش هماهنگی بهتری با فوتبال ملی ایران داشته باشد. البته اگر بحث مربی داخلی است من گزینه مشخصی را نمی توانم ببینم اما به شخصه معتقدم یک مربی خارجی با مختصات هروه رنار که شجاع باشد، صاحب ایده و فلسفه باشد و با ضمانت فوتبال ایران هماهنگ باشد به درد ما میخورد.
بازیکن قدیمی فوتبال کشورمان در پایان افزود: متاسفانه یک جام جهانی دیگر و یک افسوس بزرگ دوباره برای ما باقی ماند. ما در ساده ترین جام جهانی که می شد صعود کنیم به این شکل بار دیگر به حسرت قدیمی مان رسیدیم. این در حالی بود که رقبای آسیایی ما در گروه های سخت تر مقابل رقبای گردن کلفت تر کاری را انجام دادند که ما نتوانستیم.