به گزارش مشرق، مهدی جهان تیغ طی یادداشتی نوشت: دیروز شهردار تهران در حالی به دانشگاه شریف رفت که در هفتههای گذشته در میان دانشگاههای پایتخت بیشتر خبرساز شده بود. خبرسازی شریف البته همانند گذشته برای کسب موفقیتهای علمی دانشجویان و یا اساتیدش نبود بلکه برگزاری چند تجمع با شعارهای رکیک، محور این جریانسازی خبری بود! با این وجود برخی جریانات و عوامل خارج از محیط دانشگاه با سواستفاده از اعتراضات و اغتشاشات اخیر، توانستند فضای سیاسی و فرهنگی دانشگاه شریف را رادیکال و ملتهب کنند. شاید به همین دلیل رفتن به این دانشگاه به صورت خواسته یا ناخواسته مقصد خیلی از مسئولین به مناسبت روز دانشجو نشد.
این موضوع البته از دو طرف قابل تامل است، یعنی از یکسو یک اقلیت سیاست زده و افراطی کار یک دانشگاه را به نقطهای میرسانند که برخی مسئولین محافظهکار که باید در این روزها پاسخگو عملکرد خودشان باشند، عطای حضور در این دانشگاه را به لقایش ببخشند و از سوی دیگر اکثریت دانشجویان از فرصت پاسخگو کردن مدیران ارشد و بیان حرفها و مطالباتشان از مسئولین کشوری باز بمانند.
با این وجود گزینه انتخابی شهردار تهران برای روز دانشجو، دانشگاه شریف بود. رفتن زاکانی به دانشگاه شریف شاید بخش عمدهای از آن به سوابق سیاسی و کاری و روحیات شخصیاش بر میگردد. زاکانی خودش عضو هیات علمی دانشگاه است، سال ها فعال دانشجویی بوده، مسئول یکی از مهمترین تشکلهای دانشجویی یعنی بسیج دانشجویی هم بوده است، اهل برگزاری و حضور در مناظرات سیاسی و شاید از همه مهمتر اینکه در تمام این سالها خودش بخش مهمی از جریان مطالبهگری در سطح کشور بوده است. آدمی از این جنس سوابق هم گزینه مناسبی برای رفتن به دانشگاه ملتهب شدهای مثل شریف بود و هم گزینهای بود که توانایی رفتن به این دانشگاه را داشت.
اما زاکانی اینبار در شرایطی به مراسم روز دانشجو رفت که بیش از یکسال از دوران مسئولیتش در شهرداری تهران میگذرد و در کنار سوابق مطالبهگری خود اینک در جایگاه یک مسئول اجرایی باید پاسخگو به دانشجویان درباره عملکردش میبود.
زاکانی هم در دانشگاه شریف از عملکردش در شهرداری گفت، او از تلاشش برای خانهدارشدن اساتید دانشگاههای تهران تا کمک به ساخت ۱۸۰ هزار واحد مسکن برای عموم مردم تهران سخن گفت. از بازگشت میلیاردها تومان به مردم و تلاش برای ساخت کامل مترو تهران در شش سال، رساندن اتوبوسهای پایتخت به پنج هزار عدد در سالهای پیش رو، برنامه بزرگ برای پسماند شهر، تحقق کامل بودجه، کمک به جهش علم و فناوری و نهایتا از برنامههای شهرداری برای ارزان کردن پایتخت سخن گفت.
بیان این اقدامات و خدمات که برخی از آنها هم در نوع خود رکورد محسوب میشود و هم برخی از موارد آن فراتر از وظایف معمول شهرداری در پایتخت بوده، البته مانع از بیان اظهارات صریح او در دفاع از انقلاب و تخطئه جریان آشوب و اغتشاش در دانشگاه شریف نشد.
این روزها جمهوری اسلامی به مدیرانی بیشتر نیاز دارد که از یک طرف باید صراحت در دفاع از انقلاب و مواضع شفاف در برابر مخالفان داخلی و خارجی آن داشته باشند و از طرف دیگر باید خدمت کارآمد به مردم را هم بلد باشند. امروز سطح و نوع تقابل با دنیای غرب در جمهوری اسلامی به نقاطی رسیده که فقط مدیران که این دو ویژگی را تواما داشته باشند، می توانند به معنای واقعی برای مردم و آینده کشور و انقلاب موثر و مفید باشند.خلاصه مطلب آنکه مدیر تکنوکرات سکولار و مدیر انقلابی ناکارآمد هر دوتا گزینه مناسبی برای ایران قوی نیستند و در شرایط فعلی کشور بیش از گذشته نامفیدند!
دو معیار صراحت در انقلابیگری و کارآمدی در خدمتگذاری به مردم به نظر میرسد برای جریان دانشجویی و جامعه دانشگاهی نیز میتواند محور اصلی باشد.
در جبهه انقلاب البته تاکید بر این دو محور باید بیشتر از قبل باشد، زیرا فرمول تولید مقبولیت بیشتر و کسب رضایت مردم و نخبگان جامعه و بازسازی سرمایه اجتماعی انقلاب از نحوه مواجه با این دو معیار و کارنامهای است که برای این دو موضوع از خود باقی میگذاریم، خواهد بود. به همین دلیل باید جبهه انقلاب و مسئولین جمهوری اسلامی اتفاقا هم برای گفتن کارنامه خود در اینباره و غیریت سازی خود با دیگران و هم برای در معرض قضاوت قرار دادن خود و به دست آوردن ارزیابی برای دو موضوع گفته شده، اصرار به رفتن به جوامع دانشگاهی و مخصوصا دانشگاههای مانند شریف داشته باشند.
تجربه سالهای گذشته نیز نشان داده در دل همین به ظاهر التهابات دانشگاهها است که اتفاقا گفتمان برتر انقلابی و فرمول واقعی و معیارهای متناسب با شرایط فعلی برای کمک به جمهوری اسلامی تولید میشود. همچنانکه هر زمان دانشگاهها به ظاهر سیاسیتر و ملتهبتر بودند، نه تنها تربیت کادر موثر برای جبهه انقلاب و جمهوری اسلامی موفقتر و بادوامتر بوده بلکه خروجی این تنشها منجر به دست یافتن راهکارهای بهتر برای حل مشکلات کشور شده است .