بزرگان ما، از علامه شعرانی تا مرحوم حسابی و از فروزانفر تا شهید بهشتی، علیرغم تسلط بر چند زبان بیگانه مقید به فارسی‌گویی و فارسی‌نویسی بودند. به تجربه ثابت شده، هر قدر شخص بیسوادتر و تازه به دوران رسیده‌تر و غُربتیتر باشد، برای جبران کمبودهایش واژه‌های بیگانهٔ بیشتری مانند time, iteme, ok, view, stage, page, counter, market, time leaps,... بلغور میکند.