به گزارش مشرق، نشست تخصصی گفتگوی بین‌نسلی در میان اصحاب انقلاب اسلامی، با رویکرد تبادل تجربیات فعالان حوزه زن و خانواده به همت پژوهشکده زن و خانواده واحد تهران برگزار شد.
در پنل اول این نشست عاطفه خادمی مشاور زنان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه از سال ۹۰ با پژوهشکده آشنا شده، به طرح تجربیات خود پرداخت. او مطرح کرد که همیشه یک سؤال برایم وجود داشت که چرا پژوهشکده نتوانسته با نسل من و بعد من ارتباط گفتمانی ایجاد کند؟ پژوهشکده همواره رخ رسانه‌ایش کمرنگ بوده و به نظرم باید برخی کلیشه‌ها در حوزه زنان را می‌شکست. البته پژوهشکده تحلیل اجتماعی دقیقی دارد و موضع‌گیریش درحوزه حکمرانی در بخش زن و خانواده علمی و دقیق است.
وی افزود: امروز جریان دینی باید به سمت مرجعیت‌سازی برود. حوزه زنان چند نفر مثل آقای رائفی‌پور دارد؟! این از خلأهایی است که با آن مواجهیم و نباید نادیده بگیریم. چرخه حکمرانی ایران معیوب است و زنان به واسطه اتصال به جریان‌های سیاسی امکان فعالیت پیدا می‌کنند.
در بخش دیگر این پنل، سحر دانشور، مستندساز و نویسنده به بیان تجربیات خود پرداخت. وی بیان کرد: سال ۸۹ با مجله الکترونیکی چارقد با حوزه زنان گره خوردم و از همان موقع پژوهشکده برایم پررنگ شد. ما متاسفانه به داشته‌های خودمان توجه نمی‌کنیم! توجه نداریم که ادبیاتی ذیل حوزه زن در انقلاب اسلامی شکل گرفته‌است. در این نکته، به شدت نابیناییم. شاید این، به خاطر مظلومیت زنان است. چرا زن انقلاب اسلامی تعریف می‌شود ولی کسی نمی‌بیند که این تعریف شکل گرفته‌است.
او در ادامه گفت: پژوهشکده زبان ما را فعال کرد و حس ما هم در نسبت با آن فعال شد. طبیعی است که بقیه موارد هم در دنبال آن خواهد آمد. جریان اندیشه‌ورزی در حوزه زنان از زیر شنل پژوهشکده بیرون آمده و اینجا نقطه آغاز است. پژوهشکده برای ادامه کارش باید بی‌واسطه و تعارف در حوزه زنان وارد شود چون اساسا زن در جهان امروز، سیاسی است. ما در فضایی هستیم که زنان ما زبان‌دار شده‌اند و میل به طرح مسائل‌شان پررنگ‌تر شده‌است. اتفاقاتی که کف خیابان افتاد، لال بود و شعاری را در دهانش گذاشتند که معنایی نداشت و این تلاشی برای زبان‌آوری بود. هر کسی امروز بتواند برای جامعه زنان، زبان و حس تولید کند می‌تواند موفق بشود.
وی در پایان افزود: مشکل حوزه زنان این است که غیر سیاسی شده و از ریشه‌ها و عینیت بریده. پژوهشکده در نقطه سیاست، خلق شده در ادامه مسیر هم باید در همان نقطه سیاست، حرکت کند.
سید کمیل حسینی مدیر مجمع فعالین خانواده در این نشست گفت: مولانا می‌گوید، رفتن بیهوده بِه از ماندگی... ما در اندیشه علمی بعد از انقلاب که متأثر از فقه است، به نوعی این درماندگی را در حوزه معرفت‌شناسی می‌توانیم ببینیم. گاهی شما پژوهشکده را شبیه پژوهشکده‌های دیگر بررسی می‌کنید که در این مقایسه، نشان می‌دهد پژوهشکده خیلی هم موفق است. روش‌شناسی پژوهشکده تحت تأثیر اصول فقه است و نتوانسته مسائل روز را درک کند و گویا همه جواب‌هایی که داده می‌شود، قبلا هم داده شده‌است. این که من چه شکلی گیر کرده‌ام که نمی توانم حرف جدید بزنم، مشکل همه کنشگران زن و خانواده است که بخشی از آن به نگاه فقهی ما برمی‌گردد که با بستر اجتماعی ارتباطی برقرار نمی‌کنیم. پژوهشکده در سطح بالاتر، پژوهشکده سیاستگزار است. اینجا سئوالی مطرح می‌شود که نسبت تو با واقعیت اجتماع، چیست؟
وی ادامه داد: این خواسته در نسبت پژوهشکده با مسائل مطرح می‌شود که میدان را بچسب و ببین که میدان را چه کسی راهبری می‌کند «توهم شناخت» چیزی است که همه ما در حوزه زنان داریم. یعنی فکر می‌کنیم همه مسائل زنان را می‌دانیم و راه حل‌آن را می‌شناسیم. «توهم توانستن» هم که واویلاست!
در ادامه نشست تخصصی گفتگوی بین‌نسلی در میان اصحاب انقلاب اسلامی، منصوره سادات مرتضوی مدیر پژوهشکده زن و خانواده واحد تهران، ضمن خوش‌آمدگویی به مهمانان نشست به اهمیت برگزاری چنین رویدادی پرداخت. وی با اشاره به گذشت ۱۰۰ روز از وقایعی که با شعار مرتبط با حوزه زنان در جامعه اتفاق افتاده، افزود: دورهمی بانوان فعال در حوزه زن و خانواده با رویکرد انتقال تجربیات پیشکسوتان به جوانان گام دوم انقلاب و شنیدن نقدونظر و اندیشه نسل جوان و فراهم آوردن فضای گفتگو، اتفاقی متفاوت و رو به جلو است. خوشحالیم که در این برنامه نخبگان و اساتید حوزه‌های علمیه، فضای دانشگاهی، کنشگران حوزه زنان، فعالان رسانه‌ای، نویسندگان شاخص و البته مسئولین مرتبط با این حوزه، حضور دارند و امیدوارم این نشست منجر به درک بهتر نسل جوان و اصحاب انقلاب از رویکرد راهبردی و زمینه همگرایی بیشتر میان کنشگران و اندیشمندان انقلابی را فراهم کند.
سپس در فرصتی یک ساعته دورهمی فعالان حوزه زن و خانواده همراه با عصرانه و اقامه نماز جماعت ادامه یافت. در پنل دوم این نشست تخصصی حجت‌الاسلام محمدرضا زیبایی‌نژاد ریاست پژوهشکده زن و خانواده اظهار کرد: ما به گفتگوی بین‌نسلی نیاز داریم. یکی از مشکلاتی که در کشور داریم که ما را نگران می‌کند، این است که در کشورمان الگویی از همزیستی جوانان با پیشکسوتان نداریم. جوانان، پیران را مزاحم خود می‌دانند و پیشکسوتان هم به انرژی جوانان، اعتقادی ندارند. فهم من از دهه شستی‌ها این است که خیلی‌هایشان نگاه توسعه را با دست پس می‌زنند و با پا پیش می‌کشند و رویکردشان سیاسی اخلاقی است و نه گفتمانی.
وی ادامه داد: ما در حال حاضر به «فقه راهبردی» نیاز داریم. ما در فقه راهبردی، مسئله‌هایمان نسبت به فقه فردی متفاوت است. احکام راهبری اجتماعی، لحظه به لحظه تغییر می‌کند. باید الگوی ما متناسب با شرایط تهدید و الگوی مقاومتی باشد. البته اهداف متعالی باید گوشه چشم باشد اما اهداف راهبردی باید به اندازه شرایط طراحی شود. به نظر من، امروز نیاز به تولید علم نداریم. وقتی تقاضایی برای تولید علم نیست، چرا باید تولید کنیم؟! ما میدان اجتماعی‌مان را نمی‌شناسیم. راه چاره مدیریت کشور این است که یک اندیشه راهبردی مستند به دین بیاید و در برنامه‌ریزی اجتماعی ورود پیدا کند و الا خطر سکولاریسم و عقب افتادن از روندهای اجتماعی، ما را تهدید می‌کند.
گفتنی است نشست تخصصی گفتگوی بین‌نسلی در میان اصحاب انقلاب اسلامی با دبیری علمی دکتر زهرا داورپناه و اجرای فضه سادات حسینی به همت پژوهشکده زن و خانواده واحد تهران برگزار شد.
