گروه ورزشي- ذوب‌آهن باخت، بد هم باخت، هر چند که بيشتر از عذابي که بابت باخت نماينده کشورمان در فينال ليگ قهرمانان آسيا از صداي جواد خياباني زجر کشيديم اما اقدام بي‌سابقه صدا و سيما در عصر فوتبالي ديروز هم باعث تعجب و بهتمان شد و هم افسوس و عذاب بيشتر.فينال ليگ قهرمانان آسيا مهم بود، مهم‌تر از بازي سوم شاگردان غلام پيرواني در گوانگژو که با دو پيروزي قبلي صعودشان به مرحله بعد را هموار کرده بودند. از صبح ديروز هم رسانه ملي قرار را بر اين گذاشته بود که بازي اميدها را با تأخير بلافاصله بعد از پايان مسابقه پخش کند، هر چند که همان زمان هم اين سؤال پيش مي‌آمد که وقتي مي‌شد نيمه دوم بازي را زنده ديد چرا مشتاقان فوتبال بايد بازي ملي‌پوشان کشورشان را با تأخير مشاهده کنند.
در همين برزخ قرار داشتيم که شبکه ورزش بهت‌زده‌مان کرد وقتي زيرنويس آمد پخش زنده بازي منچستر يونايتد استون‌ويلا ساعت 15/16 يعني درست همان زماني که قرار بود از صبح بازي تيم اميد مقابل ويتنام با تأخير پخش شود.
سؤال اينجاست يعني تلاش بازيکنان تيم اميد ارزشش براي صدا و سيما کمتر از سريال بي‌محتواي خوش‌نشين‌ها بود؟ يا اينکه پخش زنده ليگ‌برتر جزيره مهم‌تر بود يا بازي اميدهايي که اميد بستيم به آنها براي کسب پنجمين عنوان قهرماني در بازي‌هاي آسيايي.
قبلاً از توهين صدا و سيما به شعور مخاطبانش بارها گفتيم، به خصوص در پخش برنامه‌هاي ورزشي، ديروز گزارشگر بازي فهم و شعور تمامي بيننده‌ها را به سخره گرفت و شايد اغراق نباشد اگر عنوان کنيم که خيلي‌ها صداي گيرنده‌هاي خود را بستند تا حداقل فقط از باخت ذوب‌آهن تأسف بخورند. اين توهين را تحمل کرديم اما همين تحمل‌ها کار را به جايي رساند که سريالي که اين روزها از صدا و سيما مقابل سريال رقيب در شبکه ويدئويي قرار دارد و پخش مستقيم مسابقه بي‌اهميت منچستريونايتد ترجيح داده شد به بازي اميدهاي شايسته کشورمان.
ديروز ذوب‌آهن باخت و اميدها صعود کردند به مرحله بعدي بازي‌هاي گوانگژو، ما باخت ذوب را ديديم اما صعود اميدها را نه تا باور کنيم که احترام به مخاطب کمتر جايي را در برنامه‌ها و اهداف صدا و سيما دارد.
بارها گفتيم و شنيده نشد و ديروز باور کرديم که اين اتفاق افتاده و کاري از دستمان بر نمي‌آيد وقتي گزارشگر صدا و سيما تقريباً هر چه به دهان مي‌آورد به اسم گزارش مي‌گويد و انتقادها هم به جايي نمي‌رسد طبيعي است که عدم پخش بازي شاگردان پيرواني مقابل ويتنام نبايد هم چندان اهميت داشته باشد. کسي چه مي‌داند شايد ما اشتباه کنيم، شايد مردم کيف مي‌کنند وقتي صداي خياباني، با الفاظ منحصربه‌فردش را مي‌شنوند، شايد مردم ديروز دوست داشتند به جاي هنرنمايي شاگردان پيرواني اراجيف و جنگولک‌بازي‌هاي بازيگران زن و مرد سريال خوش‌نشين‌ها را شبانه‌روز 3 مرتبه ببينند و شايد ارزش بازي بي‌اهميت شاگردان فرگوسن بيشتر از بازي شاگردان پيرواني باشد در نظر مردم. شايد ما اشتباه کنيم.
فريدون حسن
