به گزارش مشرق، در طول ۱۵۰ سال گذشته، محققان شاهد کاهش میانگین دمای بدن انسان بیش از نیم درجه فارنهایت (-۰.۳ درجه سانتیگراد) بوده اند. در یک مطالعه جدید از دانشگاه میشیگان، دانشمندانی که به بیماران سپسیس بستری در بیمارستان مراجعه کردند، دریافتند که گونه‌های خاصی از باکتری‌های روده به نظر می‌رسد در تنظیم دمای بدن نقش دارند، و فرض بر این است که این تغییرات میکروبی می‌تواند منجر به این تغییرات طولانی مدت دمای بدن شود.

در اواسط قرن نوزدهم، پزشک آلمانی کارل راینهولد آگوست وندرلیخ سال ها صرف جمع آوری میلیون ها اندازه گیری دمای بدن از هزاران بیمار کرد. کار او در نهایت نشان داد که میانگین دمای بدن انسان ۹۸.۶ درجه فارنهایت (۳۷ درجه سانتیگراد) است. البته، این فقط یک میانگین بود، با طیف وسیعی از دمای طبیعی بدن بین ۹۷.۲ تا ۹۹.۵ درجه فارنهایت (۳۶.۲ تا ۳۷.۵ درجه سانتیگراد).

از آن زمان، بسیاری از محققان پیشنهاد کرده اند که این میانگین دمای بدن کمی بالاتر از آن چیزی است که به طور کلی در اکثر افراد قابل تشخیص است. اما چند سال پیش تیمی از دانشگاه استنفورد ادعا کرد که محاسبات اولیه Wunderlich احتمالا درست بوده است و در عوض اندازه‌گیری‌های مدرن ما نشانه‌ای از کاهش میانگین دمای بدن انسان در طول زمان است.

این تحقیق نشان داد دمای بدن انسان مدرن به طور متوسط حدود ۹۷.۵ درجه فارنهایت (۳۶.۴ درجه سانتیگراد) است که در طول قرن گذشته هر دهه به طور نسبتاً ثابتی کاهش می یابد. با این حال، علت وقوع این اتفاق نامشخص بود و فرضیه‌های مختلفی مطرح شده است، از بهبود گرمایش و سرمایش خانه که نرخ متابولیسم کلی ما را کاهش می‌دهد تا مراقبت‌های بهداشتی بهتر که منجر به کاهش التهاب در کل جمعیت می‌شود.

در یک مطالعه جدید توسط محققان دانشکده پزشکی دانشگاه میشیگان، فرضیه دیگری بررسی شد. این بار محققان نقش میکروبیوم روده ما را در تنظیم دمای بدن بررسی کردند.

برای بررسی این موضوع، مطالعه بر روی بیماران بستری در بیمارستان مبتلا به سپسیس متمرکز شد. تحقیقات قبلی نشان داده بود که نتایج بالینی برای بیماران سپسیس را می توان با مسیرهای دمای بدن در طول بستری شدن در بیمارستان پیش بینی کرد. بنابراین این تحقیق به این فکر افتاد که آیا ترکیب میکروبیوم روده در زمان بستری اولیه در بیمارستان می‌تواند مسیرهای دمای بدن را پیش‌بینی کند.

بیش از ۱۰۰ میکروبیوم بیماران سپسیس در زمان بستری در بیمارستان نمونه برداری شد و این مطالعه الگوهای باکتری های روده مجزایی را پیدا کرد که با مسیر دمای بدن آنها در طول مدت اقامت آنها در بیمارستان ارتباط داشت. به طور خاص، سطوح بالای باکتری Firmicutes بیشتر با پاسخ‌های تب بالا مرتبط بود.

محققان با نگاهی به مدل‌های حیوانی دریافتند موش‌هایی که فاقد میکروبیوم بودند، در مقایسه با موش‌های دارای باکتری‌های معمولی روده، نوسانات شدید دمای بدن را در هنگام ایجاد سپسیس نشان دادند.

به گفته رابرت دیکسون، سرپرست این مطالعه، نوسانات دمای بدن که در موش‌ها مشاهده می‌شود، می‌تواند با خانواده‌های باکتریایی مشابهی که در گروه سپسیس انسانی دیده می‌شود مرتبط باشد.

دیکسون گفت: «ما دریافتیم که همان نوع باکتری روده تغییرات دما را هم در افراد انسانی و هم در موش‌های آزمایشگاهی ما توضیح می‌دهد. "این به ما اطمینان نسبت به اعتبار یافته هایمان داد و به ما هدفی برای درک زیست شناسی پشت این یافته می دهد."

این یافته‌ها شواهد خوبی هستند که به نقش مهم باکتری‌های روده در تنظیم دمای بدن ما اشاره می‌کنند و تغییرات میکروبیومی ناشی از رژیم غذایی در قرن گذشته می تواند زمینه ساز کاهش اندک دمای متوسط بدن انسان باشد.

بونگرز افزود: «در حالی که ما مطمئناً ثابت نکرده‌ایم که تغییرات در میکروبیوم کاهش دمای بدن انسان را توضیح می‌دهد، اما فکر می‌کنیم که این یک فرضیه منطقی است».

ژنتیک انسان در ۱۵۰ سال گذشته تغییر معنی داری نداشته است، اما تغییر در رژیم غذایی، بهداشت و آنتی بیوتیک ها تأثیرات عمیقی بر باکتری های روده ما داشته است.

تغییرات میکروبی می‌تواند منجر به تغییرات طولانی مدت دمای بدن شود.

به گزارش بهداشت نیوز، در طول ۱۵۰ سال گذشته، محققان شاهد کاهش میانگین دمای بدن انسان بیش از نیم درجه فارنهایت (-۰.۳ درجه سانتیگراد) بوده اند. در یک مطالعه جدید از دانشگاه میشیگان، دانشمندانی که به بیماران سپسیس بستری در بیمارستان مراجعه کردند، دریافتند که گونه‌های خاصی از باکتری‌های روده به نظر می‌رسد در تنظیم دمای بدن نقش دارند، و فرض بر این است که این تغییرات میکروبی می‌تواند منجر به این تغییرات طولانی مدت دمای بدن شود.

در اواسط قرن نوزدهم، پزشک آلمانی کارل راینهولد آگوست وندرلیخ سال ها صرف جمع آوری میلیون ها اندازه گیری دمای بدن از هزاران بیمار کرد. کار او در نهایت نشان داد که میانگین دمای بدن انسان ۹۸.۶ درجه فارنهایت (۳۷ درجه سانتیگراد) است. البته، این فقط یک میانگین بود، با طیف وسیعی از دمای طبیعی بدن بین ۹۷.۲ تا ۹۹.۵ درجه فارنهایت (۳۶.۲ تا ۳۷.۵ درجه سانتیگراد).

از آن زمان، بسیاری از محققان پیشنهاد کرده اند که این میانگین دمای بدن کمی بالاتر از آن چیزی است که به طور کلی در اکثر افراد قابل تشخیص است. اما چند سال پیش تیمی از دانشگاه استنفورد ادعا کرد که محاسبات اولیه Wunderlich احتمالا درست بوده است و در عوض اندازه‌گیری‌های مدرن ما نشانه‌ای از کاهش میانگین دمای بدن انسان در طول زمان است.

این تحقیق نشان داد دمای بدن انسان مدرن به طور متوسط حدود ۹۷.۵ درجه فارنهایت (۳۶.۴ درجه سانتیگراد) است که در طول قرن گذشته هر دهه به طور نسبتاً ثابتی کاهش می یابد. با این حال، علت وقوع این اتفاق نامشخص بود و فرضیه‌های مختلفی مطرح شده است، از بهبود گرمایش و سرمایش خانه که نرخ متابولیسم کلی ما را کاهش می‌دهد تا مراقبت‌های بهداشتی بهتر که منجر به کاهش التهاب در کل جمعیت می‌شود.

در یک مطالعه جدید توسط محققان دانشکده پزشکی دانشگاه میشیگان، فرضیه دیگری بررسی شد. این بار محققان نقش میکروبیوم روده ما را در تنظیم دمای بدن بررسی کردند.

برای بررسی این موضوع، مطالعه بر روی بیماران بستری در بیمارستان مبتلا به سپسیس متمرکز شد. تحقیقات قبلی نشان داده بود که نتایج بالینی برای بیماران سپسیس را می توان با مسیرهای دمای بدن در طول بستری شدن در بیمارستان پیش بینی کرد. بنابراین این تحقیق به این فکر افتاد که آیا ترکیب میکروبیوم روده در زمان بستری اولیه در بیمارستان می‌تواند مسیرهای دمای بدن را پیش‌بینی کند.

بیش از ۱۰۰ میکروبیوم بیماران سپسیس در زمان بستری در بیمارستان نمونه برداری شد و این مطالعه الگوهای باکتری های روده مجزایی را پیدا کرد که با مسیر دمای بدن آنها در طول مدت اقامت آنها در بیمارستان ارتباط داشت. به طور خاص، سطوح بالای باکتری Firmicutes بیشتر با پاسخ‌های تب بالا مرتبط بود.

محققان با نگاهی به مدل‌های حیوانی دریافتند موش‌هایی که فاقد میکروبیوم بودند، در مقایسه با موش‌های دارای باکتری‌های معمولی روده، نوسانات شدید دمای بدن را در هنگام ایجاد سپسیس نشان دادند.

به گفته رابرت دیکسون، سرپرست این مطالعه، نوسانات دمای بدن که در موش‌ها مشاهده می‌شود، می‌تواند با خانواده‌های باکتریایی مشابهی که در گروه سپسیس انسانی دیده می‌شود مرتبط باشد.

دیکسون گفت: «ما دریافتیم که همان نوع باکتری روده تغییرات دما را هم در افراد انسانی و هم در موش‌های آزمایشگاهی ما توضیح می‌دهد. "این به ما اطمینان نسبت به اعتبار یافته هایمان داد و به ما هدفی برای درک زیست شناسی پشت این یافته می دهد."

این یافته‌ها شواهد خوبی هستند که به نقش مهم باکتری‌های روده در تنظیم دمای بدن ما اشاره می‌کنند و تغییرات میکروبیومی ناشی از رژیم غذایی در قرن گذشته می تواند زمینه ساز کاهش اندک دمای متوسط بدن انسان باشد.

بونگرز افزود: «در حالی که ما مطمئناً ثابت نکرده‌ایم که تغییرات در میکروبیوم کاهش دمای بدن انسان را توضیح می‌دهد، اما فکر می‌کنیم که این یک فرضیه منطقی است».

ژنتیک انسان در ۱۵۰ سال گذشته تغییر معنی داری نداشته است، اما تغییر در رژیم غذایی، بهداشت و آنتی بیوتیک ها تأثیرات عمیقی بر باکتری های روده ما داشته است.