پس از ثروت تازه مشکل اصلی انسان شروع می شود«بقا»! جانسون و سوروس و همه ابر ثروتمندان فقط یک بحران دارند و آن هم بدترین بحران ، بحران وجودی است! این بحران را قرآن در سوره بقره آیه نود وشش می فرماید « و لتجدنهم احرص الناس علی حیوة برخی را می یابی که برای زندگی بسیار حریصند!» و ادامه می دهد«یود احدهم لو یعمر الف سنة»برخی از این ها آرزو می کنند هزار سال عمر کنند هزار در اینجا عدد نیست بلکه بیان آرزوی زندگی بی پایان و جاودانه است. ابرثروتمندان به هر کاری دست می زنند و همه علم، عالمان و فناوری را به خدمت می گیرند تا جاودانگی را کسب کنند از توسل به «آ درنو کروم »که سر از کودک ربایی درآورده و یا بیشترین زمان را در آزمایشگاه و اعمال جراحی و... می گدرانند یعنی زندگی خود را سپری می کنند تا زنده!باشند.میل به جاودانگی در پس از تامین نیازهای پایه ای بشر سر باز کرده و رفاه و ثروتش را بی قدر و بی ارزش می کند. از این نظر خداوند در قرآن می فرماید اگر از اهل ایمان اطمینان داشتم ثروتی به ثروت دوستان می دادم که سقفشان را طلا و نقره می ساخت! اما باید گفت جاودانگی بشر چیز دیگری و جای دیگری است. انبیاء، ائمه ، شهدا ، صلحا و علما فقط جاودانه اند در دنیا و در آخرت نیز جاودانه در بهشت ! در نقطه مقابل دنیا دوستان در رنج دنیوی و عذاب جاودانه جهنم.