به گزارش سرویس جهان مشرق، یک کانال یوتیوبی نظامی اخیرا در گزارشی تصویری به قابلیت‌های موشک «کینژال» نیروی هوا-فضای روسیه پرداخته است.

به گزارش کانال «Military TV»، در ۱۰ آگوست ۲۰۱۹، در نمایشگاه هوایی سالانه در مرکز روسیه، موشک فراصوت کینژال در میدان آزمایش دوبرویچی در منطقه‌ی ریازان برای نخستین بار آزمایش شد. دو جنگنده‌ی میگ ۳۱ کا، هر کدام مجهز به یک فروند موشک بالیستیک هوا به سطح کینژال، این موشک‌ها را به آزمایش گذاشتند. این جنگنده‌های رهگیر از قبل برای حمل و شلیک این موشک، ارتقاء یافته بودند.

موشک Kh-۴۷M۲ Kinzhal یک موشک دارای قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای‌ هواپرتاب(ALBM)است که برد آن به بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر می رسد و سرعت آن در محدوده‌ی ۱۰ تا ۱۲ ماخ قرار دارد. کینژال(кинжал) در زبان روسی به معنای خنجر است. دو نوع هواگرد نیروی هوایی روسیه، یعنی جنگنده‌ی رهگیر MIG-۳۱K و بمب‌افکن TU-۲۲M۳ قابلیت حمل این موشک را دارند که در اولی تنها یک موشک و در دومی، تا ۴ تیر موشک کینژال قابلیت حمل وجود دارد. این هواگردها عمدتا در پایگاه‌های هوایی ناحیه نظامی جنوب روسیه مستقر هستند. طبق گزارش‌ها، این موشک در تمام مراحل پرواز خود، به منظور غلبه بر سامانه های پدافند هوایی متخاصم مانور می دهد.

موشک کینژال در دسامبر ۲۰۱۷، وارد سازمان رزم روسیه شد و در مارس ۲۰۱۸ توسط ولادیمیر پوتین، رییس جمهور فدراسیون روسیه، به عنوان یکی از ۶ سلاح استراتژیک این کشور از آن نام برده شد. کینژال اساسا برای مقابله با ناوهای جنگی ایالان متحده و ناتو که تاسیسات موشکی استراتژیک روسیه را در بخش اروپایی آن تهدید می کنند، طراحی و ساخته شد. کینژال توانایی در هم کوبیدن سیستم‌های دفاع موشکی و سامانه‌های بالیستیک دریایی و زمینی ناتو، به طور مثال در رومانی، را دارد. ادعا می شود که هدف از ساخت کینژال، یافتن دست برتر در مقابل سامانه‌های فعال یا طراحی‌شده‌ی دفاع موشکی چون میم ۱۰۴ پاتریوت، تاد و سامانه‌ی رزمی ایجس بوده است. به احتمال قوی شاکله‌ی این موشک بر اساس موشک ۹K۷۲۰ اسکندر ساخته شده و البته تغییرات بسیار مهم و تعیین‌کننده‌ای در نسخه‌ی الگو اِعمال شده است. از جمله، کینژال از یک سیستم هدایت اختصاصی برخوردار است. کینژال می تواند اهداف ثابت و متحرک(همچون ناوهای هواپیمابر) را مورد اصابت قرار دهد. «خنجر» روسی اولین بار در سال ۲۰۲۲ علیه انبار مهمات اوکراین در ایوانو-فرانکیفسک استفاده شد.

کینژال نخستین بار توسط یک فروند جنگنده‌ی رهگیر میگ ۳۱ بی فاوکسهاوند در ناحیه نظامی جنوب روسیه در مارس ۲۰۱۸ پرتاب شد. در ماه مه ۲۰۱۸، ده فروند جنگنده‌ی میگ ۳۱ کا به کینژال مجهز شدند. علاوه بر سرعت فراصوت آن، این موشک می تواند در لبه‌ی لایه‌ی استراتوسفر جو پرواز کند تا اصطحکاک حرکت را به حداقل برساند و طراحی ویژه‌ای برای دور ماندن از سامانه‌های دفاع هوایی دشمن دارد، همچنان‌که قدرت نقطه‌زنی آن به طرز محسوسی ارتقاء یافته است. وزن و ویژگی‌های این کلاس از موشک فراصوت بالیستیک، موجب شده که نیروی هوایی روسیه بخشی از ناوگان جنگنده‌های میگ ۳۱ بی خود را به میگ ۳۱ کا ارتقاء دهد تا توان حمل و پرتاب این موشک را داشته باشند. جنگنده‌ میگ ۳۱ کا تجهیزات جدیدی در کابین دریافت کرده، سیستم سوخت‌رسانی آن ارتقاء یافته و تجهیزات ارتباطی آن نیز برای تسهیل دریافت اطلاعات و مختصات اهداف، به روز شده است. خود این تغییرات، منجر به بازطراحی شیوه‌های رزم هوایی با جنگنده‌های میگ ۳۱ کا و بازتعلیم خلبانان در نیروی هوایی روسیه شده است. میگ ۳۱ کا باید به سرعت پایه‌ی ۲.۳ ماخ برسد تا موشک کینژال بعد از پرتاب به سرعت پایه‌ی ۱۰ ماخ برسد. با برد ۲۰۰۰ کیلومتری کینژال، نیازی به ورود جنگنده‌ی حامل به محدوده‌ی پوشش دفاع هوایی دشمن نیست.

بعد از آزمایش‌های گسترده، اکنون بخشی از ظرفیت میگ‌های ۳۱ نیروی هوایی روسیه در فاز آزمایشی به این موشک مجهز شده‌اند.

گفتنی است مقامات ارشد نظامی ناتو تاکنون در چند نوبت، نسبت به افزایش قابلیت‌ها و توسعه‌ی سیستم‌های حمل کلاهک هسته‌ای در ارتش روسیه ابراز نگرانی کرده‌اند. برای نمونه، ژنرال جان هایتن، فرمانده نیروی استراتژیک ارتش آمریکا، در جلسه‌ی شهادت خود در مقابل کمیته دفاعی سنای آمریکا(فوریه ۲۰۱۹) نسبت به قابلیت‌های جدید روسی همچون پهپاد زیردریایی پوسایدون، موشک کروز هسته‌ای بوروِستینک، موشک بالیستیک فراصوت کینژال، موشک کروز فراصوت Zircon هشدار داد.

تحلیل‌گران نظامی غربی معتقدند، سرمایه‌گذاری و طراحی‌های سازمان رزم روسیه برای غلبه بر مرزهای فناوری در حوزه‌ی «فراصوت»، کل معماری دفاع هوایی و موشکی ناتو را به سختی با چالش مواجه کرده است.