به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: روزنامه تعادل (دوقلوی اقتصادی روزنامه اعتماد) از قول مجیدرضا حریری نوشت: بلافاصله پس از آنکه خبر رسید روابط سرد ایران با عربستان و سایر کشورهای حوزه خلیجفارس به سمت گرمای بیشتر حرکت میکند، موضوع دورنمای روابط دوطرف و حجم سرمایهگذاریهای احتمالی به عنوان یک بحث جدی طرح شد. بسیاری میخواستند بدانند آیا این بهبود روابط در حوزه اقتصادی هم زمینهساز تحولی خواهد شد یا نه؟ در این میان برخی تحلیلگران عنوان کردند تا زمان احیای برجام و پیوستن به FATF و... نباید توقع هیچ تحولی در روابط فیمابین ایران و عربستان و سایر کشورهای منطقه داشت. با این گزاره موافق نیستم و معتقدم پایهریزی روابط دوجانبه میان کشورها ارتباطی با بحث FATF ندارد. البته باید منتظر بمانیم تا سفارتخانههای میان دو کشور ایران و عربستان راهاندازی، کنسولگریها مستقر و روابط از سر گرفته شود تا پس از آن فازهای مختلف توسعه همکاریها اجرایی شود. بهطور کلی توافق هم به صورت دوجانبه برای گسترش مبادلات اقتصادی و هم ایجاد توافقات سه و چندجانبه محتمل است.
حریری میافزاید: در کل میتوان گفت که به نسبت ماههای قبل وضعیت بهتری را در منطقه شاهد هستیم، نه فقط درخصوص رابطه با عربستان بلکه در ارتباط با امارات هم اتفاقات مثبتی در حال وقوع است. این موارد فرصتهای جدیدی است که باید از آنها استفاده کرد. برخی در این میان این پرسش را مطرح میکنند که از سرگیری روابط ایران و عربستان هرچند شرط لازم است اما کافی نیست، یعنی باید برجام و FATF مکمل این بهبود مناسبات باشند تا دستاوردهای مطرح شده، محقق شوند. معتقدم این گزاره هم الزاما گزاره درستی نیست.
توافقات منطقهای و دوجانبه و سهجانبه ارتباطی با مسائل بینالمللی ندارند. همین امروز با برخی کشورها روابط دوجانبه و چندجانبهای دارد، بدون اینکه برجامی وجود داشته باشد یا افایتیافی درمیان باشد. وی افزود: در ماجرای رابطهای که به شکل برجام تعریف شده، ایران تنها ۵۰درصد موضوع است و نیمی از موضوع دراختیار طرف دیگر است. وقتی ایران در موضوعی ۵۰درصد اثرگذار است نباید همه کارهای ممکلت را تعطیل کرد و فقط به فکر برجام بود. طبیعی است باید به فکر احیای برجام و توافق با اروپا و آمریکا باشیم (به نظر من بحث اصلی هم با آمریکاست) باید سایر گزارههای ممکن را هم در نظر بگیریم. وقتی اختیار کامل در اختیار ما نیست باید راههای متنوعی چون روابط چندجانبه و دوجانبه منطقهای را هم امتحان کنیم.
موضوع FATF هم فعلا نقشی در بهبود روابط اقتصادی ایران ندارد. FATF زمانی مهم میشود که چیزی به نام «یوترن» (تحریم بانکی آمریکا به دلار) در میان نباشد. اصلا وقتی ایران حق ندارد دلار را مبادله کند، افایتیاف اهمیتی ندارد. مثل پرندهای که در قفس است، بعد برخی نگران چیدن پر و بال آن هستند! هر زمان قفس تحریم از روی اقتصاد ایران برداشته شود، پرنده FATF پرواز هم خواهد کرد.
در حال حاضر هیچ ضرورتی بابت FATF وجود ندارد. حریری تاکید کرد: رویکرد FATF، کاملا سیاسی است. فکر میکنید در افغانستان که حجم انبوهی از مواد مخدر دنیا را تامین میکند، چرا افایتیاف محدودیتی ایجاد نمیکند، چرا کلمبیا را تحریم نمیکنند، چرا عراق را محدود نمیکنند؟ و چراهای دیگری که در این میان طرح میشوند، پاسخ در آن است که چون آمریکا نخواسته که برای این کشورها محدودیتی اعمال شود. بنابراین معتقدم سر و صدای زیادی درباره FATF یک انگاره غلط است.