به گزارش مشرق، راهبرد معاصر نوشت: تحرکات ایران و مصر برای ازسرگیری روابط دیپلماتیک از ابتدای سال ۲۰۲۱ میلادی و با کاهش تنش در منطقه به‌ویژه شروع مذاکرات تهران و ریاض شدت بیشتری گرفت. با آغاز به کار دولت سیزدهم و در پیش گرفتن سیاست همسایگی نیز تلاش‌های زیادی برای عادی‌سازی روابط تهران و قاهره انجام شده است. سال گذشته علی سلاجقه، رئیس محیط زیست ایران با سامح الشکری، وزیر امور خارجه مصر در حاشیه نشست تغییرات آب و هوایی در شرم الشیخ رایزنی کرد. دو ماه پیش نیز احمد عیسی، وزیر گردشگری مصر اعلام کرد، در چارچوب تمایل دولت مصر برای جذب گردشگر، ‌تسهیلات جدیدی برای دریافت روادید گردشگری به شهروندان ایرانی ارائه خواهد کرد.

با وجود این، مذاکرات و گفت‌وگوهای مقام های تهران و قاهره برای عادی‌سازی روابط به صورت جدی از مارس در بغداد آغاز شد. در روزهای گذشته بسیاری از رسانه‌های عراقی و مصری مدعی شدند، در هفته پایانی ماه مارس مقام های امنیتی ایران و مصر در حضور برخی مقام های سیاسی عراق با یکدیگر بر سر توسعه روابط در آینده گفت‌وگو کردند. به تازگی نیز یک منبع دیپلماتیک مصری اعلام کرد، اوایل ماه جولای نشست جدیدی میان مسئولان تهران و قاهره با میانجیگری بغداد برگزار خواهد شد که در بالاترین سطح نشست‌های امنیتی خواهد بود.

گرچه بسیاری از کشورهای منطقه از تمایل ایران و مصر برای عادی‌سازی روابط استقبال کرده‌اند، اما رژیم صهیونیستی از این اقدام به شدت نگران است. در همین راستا یئیر لاپید، نخست‌وزیر پیشین رژیم صهیونیستی در حساب کاربری خود در توئیتر نوشت، «نزدیکی روابط ایران و مصر در تضاد با منافع تل‌آویو است».

در واقع مقام‌های صهیونیستی که از توافق پکن در زمینه ازسرگیری روابط تهران و ریاض غافلگیر شده بودند، تلاش کردند با سنگ‌اندازی در فرایند مذاکرات تهران و قاهره مانع از ارتقای سطح روابط دیپلماتیک این دو کشور قدرتمند منطقه شوند. روزنامه یدیعوت آحارونت، چاپ رژیم صهیونیستی در این زمینه می‌نویسد: در شرایطی که مقام های ایرانی در تلاش برای برقراری روابط با قاهره هستند و از همکاری اقتصادی با مصر سخن می‌گویند، فرستادگان تل آویو به مصر تلاش می کنند به این کشور توضیح دهند رابطه با تهران هیچ نفعی برای آنها ندارد و باید این ایده را کنار بگذارند.

حال این پرسش به ذهن متبادر می‌شود چرا رژیم صهیونیستی از بهبود روابط تهران و قاهره نگران است؟ پیش از پاسخ به این پرسش باید گفت، یکی از راهبردهای رژیم صهیونیستی در منطقه خلق تنش و هرج و مرج میان کشورهای اسلامی و عربی با هدف حفظ امنیت خود و مهیا کردن فضای تنفس برای خروج از گوشه نشینی و درنهایت تقویت عادی‌سازی روابط با کشورهای عربی است.

علاوه بر این، در صورت بروز بحران در منطقه، نگاه‌ها از اقدامات تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی منحرف می‌شود و این رژیم با خیال آسوده می‌تواند اقدامات خود ازجمله سیاست شهرک‌سازی و ترور رهبران گروه‌های مقاومت فلسطینی را دنبال کند. به همین دلیل است اکنون که سپهر سیاسی منطقه به ویژه روابط میان تهران و کشورهای عربی به سمت تنش‌زدایی متحول شده، به شدت دچار هراس و آشفتگی شده است. مقام های صهیونیستی که در جلوگیری از بهبود روابط عربستان سعودی با جمهوری اسلامی ایران ناکام مانده اند، اکنون در تلاش‌اند تا در مسیر تعامل و بهبود روابط دیپلماتیک مصر با ایران سنگ‌اندازی کنند.

در پاسخ به دلایل هراس و نگرانی صهیونیست‌ها باید گفت، عادی‌سازی روابط تهران و قاهره دربردارنده دستاوردهای متعددی برای ایران و مصر است و موجب ارتقای جایگاه و نقش منطقه‌ای آنها می‌شود. ایران و مصر دو کشور مهم و محوری در منطقه غرب آسیا هستند که وزن جمعیتی بالا دارند و از بازیگران صاحب نفوذ منطقه‌اند که کنترل دو گذرگاه دریایی مهم، یعنی تنگه هرمز و کانال سوئز را در اختیار دارند.

همکاری این دو کشور که نقش تأثیرگذاری در معادله موازنه قدرت و تعیین نوع اتحادها و ائتلاف‌های منطقه‌ای دارند، به زیان امنیت و منافع راهبردی تل‌آویو است؛ زیرا همکاری و افزایش قدرت ایران و مصر در منطقه، انزوای بیشتر رژیم صهیونیستی را به دنبال خواهد داشت.

ترس از قدرتمندتر شدن محور مقاومت نیز فاکتور مهم دیگری است که موجب هراس صهیونیست‌ها می شود. بهبود روابط تهران و قاهره به معنای تقویت جبهه مقاومت در نزدیکی صهیونیست‌هاست. گسترش تعاملات ایران با مصر، فارغ از روابط سیاسی و دیپلماتیک زمینه را برای ایجاد تعاملات اقتصادی هموار خواهد کرد و شرکت‌های ایرانی می‌توانند در بخش اقتصادی مصر سرمایه‌گذاری کنند. از آنجایی که جمهوری اسلامی ایران حامی اصلی فلسطین است؛ حضور قدرتمند سیاسی - اقتصادی تهران در قاهره سبب تعامل بیشتر کشورهای اسلامی علیه رژیم صهیونیستی خواهد شد.

ژئوپلیتیک مصر و مجاورت این کشور با نوار غزه نیز مزید بر علت شده و خوف صهیونیست‌ها را مضاعف کرده است. صهیونیست‌ها می‌ترسند ایران بتواند با سرمایه‌گذاری در اطراف گذرگاه رفح، در توسعه این منطقه کمک کند. زیرا در صورتی که گروه‌های فلسطینی از خاک مصر نیز کمک‌هایی دریافت کنند، قدرت خود را بیش از پیش تقویت خواهند کرد و این موضوع برای صهیونیست‌ها بهای سنگینی به دنبال خواهد داشت.

تقویت روابط تهران و قاهره با امنیت و منافع تل‌آویو در تضاد آشکار است. قاهره به عنوان متحد تل‌آویو در چهار دهه گذشته نقش حائل را میان گروه‌های تروریستی و سرزمین‌های اشغالی ایفا کرد و اجازه نزدیک شدن تروریست‌های مستقر در صحرای سینا را به مرزهای این رژیم نمی‌داد. از سوی دیگر، مصر همواره در تنش میان رژیم صهیونیستی با گروه‌های مقاومت فلسطینی، نقش بازیگر میانجی را ایفا می‌کرد تا از تشدید تنش‌ها جلوگیری کند.

بنابراین چرخش مصر به سمت ایران برای صهیونیست‌ها به مثابه از دست دادن متحد راهبردی در جهان عرب است. مقام های صهیونیستی با شرایطی که در روابط مصر و ایران به وجود آمده است، دور شدن قاهره از مدار تل آویو را تهدیدی برای امنیت خود می‌دانند.

به بیان دیگر، دور شدن مصر از دایره حلقه متحدان رژیم صهیونیستی به سمت دشمنان منطقه‌ای آن موجب شده است تل‌آویو از این تغییر و تحول، احساس تهدید و نگرانی کند. به هر ترتیب اگر مصر روابط خود را با جمهوری اسلامی ایران ازسربگیرد، حلقه امنیتی علیه رژیم صهیونیستی تنگ‌تر خواهد شد و در زمانی که سرزمین‌های اشغالی به شدت ملتهب است، می‌تواند برای این رژیم تهدیدزا باشد.