سرویس سیاست مشرق- اسدالله اسدی، دیپلمات ایرانی پس از ۵ سال اسارت در بلژیک، با با همکاری دستگاه‌های ذیربط، دولت، وزارت امور خارجه، قوه قضائیه و وساطت دولت عمان، روز پنجم خرداد آزاد شد.

اسدی در تاریخ ۹ تیر ۱۳۹۷ با طراحی رژیم صهیونیستی و عاملیت برخی سرویس‌های امنیتی اروپایی، در آلمان به گروگان گرفته شده بود و پس از آن به بلژیک منتقل شد.

پیش از آزادی اسدی، وزارت امور خارجه عمان اعلام کرد که میانجیگری‌های این کشور بین بلژیک و ایران برای آزادی شهروندان بازداشت‌ شده دو کشور موفق بوده و دو فرد آزاد شده امروز به مسقط منتقل خواهند شد. در پی این توافق، «اسدالله اسدی» دیپلمات بازداشت‌ شده ایرانی در بروکسل با یک زندانی بلژیکی به نام «الیویه وندکاستیل» مبادله شده و به کشور باز خواهد گشت. رسانه‌های بلژیک ساعتی پیش اعلام کردند که یک هواپیمای بلژیکی اسدی، را به عمان منتقل کرده است.

الیویه وندکاستیل، زندانی سابق بلژیکی در ایران

اما اصل ماجرای ربودن اسدالله اسدی با طراحی رژیم صهیونیستی و سازمان «منافقین» صورت گرفته بود. اسدی هم‌زمان با سفر رییس‌جمهور وقت به اروپا، به اتهام واهی بمب‌گذاری در اجلاس منافقین، در بلژیک بازداشت شد. این طرح صهیونیستی با دولت‌های اتریش، آلمان، فرانسه و بلژیک هماهنگ شده و گروگان‌گیری ایشان در تاریخ ۹ تیر ۱۳۹۷ اجرا شد.

اقدامی که بارها توسط جمهوری اسلامی، خلاف ضوابط و اصول حقوقی و بین‌المللی عنوان شد. اکنون پس از آزادی اسدی از زندان، حقایق دیگری از اقدامات غیر قانونی و خلاف حقوق بشر اروپایی روشن شده است. تصاویر آزادی اسدالله اسدی در فرودگاه مهرآباد نشان میدهد که محاسن ایشان طی این اسرات تحمیلی، سفید شده و رنج بسیاری را متحمل شده اند.

علاوه بر این همسر ایشان نیز در صفحه توئیتری خود از اقدامات غیرانسانی دستگاه قضای اروپا علیه همسرش روایت کرده است. ایشان در توئیت خود نوشت: بعد از ۱۷۸۹ روز اسارت، اما چه اسارتی، ۱۰۰ روزش در زندان بیماران اعصاب، ۲۸ روزش در بونکر آب به صورت عریان، ۹۰ روزش در سلول انفرادی بدون پنجره و این لحظات آخر چه حس وصف ناشدنی ای دارد.

این رفتارهای وحشیانه دولت‌های اروپایی در قبال زندانیان بی‌گناه خود دور از چشم کاربران توئیتری نمانده و نسبت به آن واکنش نشان داده و حقوق بشر کشورهای اروپایی را زیر سوال بردند. علاوه بر این توئیتری ها نسبت به بلاتکلیفی پرونده اسدی در دولت حسن روحانی نیز کنایه زده، و از اقدامات دیپلماسی دولت سیزدهم در راستای آزادی زندانیان سیاسی خارج از ایران تشکر کردند.

برخی کاربران این اتفاق را دستاورد بدون مذاکره و برجام عنوان کرده و برخی هم اقدامی «تحسین برانگیز» در سیاست خارجه کشور دانستند.

اما موضوع دیگر آزادی اسدالله اسدی، محاسن سفید و رنج اسارت در دیار حقوق بشر اروپایی است. نکته ای که کاربران توئیتری به آن اشاره کرده و با زندانیان سیاسی داخل ایران مقایسه کردند. افرادی همچون حسین رونقی، نرگس محمدی، آرمیتا عباسی و ...، زندانیان سیاسی داخل ایران بودند که پس از اغتشاشات ۱۴۰۱، بازداشت شده بودند. این افراد پس از ارتباط‌گیری با رسانه‌های معاند، مدعی شدند که در زندان های جمهوری اسلامی با خشونت فزیکی و جنسی مواجهه شدند. امثال رونقی و عباسی طی ادعاهای بی پایه و اساس مدعی ضرب و شتم و شکستن پا، ناخن و دیگر اعضای بدن خود شدند. اتهاماتی که فردای آزادی از زندان، یکی پس از دیگری رد شد.

برجسته ترین دروغ های رسانه ای معاندین در این راستا، حسن فیروزی بود. در جریان اغتشاشات ۱۴۰۱ و تراکم اخبار و ادعاهای جنجالی و هیجانی ضد جمهوری اسلامی، رسانه های معاند یک صوت از شخصی به نام حسن فیروزی منتشر کردند که ادعا شده بود وی در جریان اعتراضات خیابانی بازداشت شده و تحت شکنجه شدید قرار دارد. معاندین که حکم اعدام او را نیز صادر کرده بودند به این مقدار از فریب بسنده نکرده و تصاویری فیک از نشانه های شکنجه بر او را منتشر کردند.

این صوت منتسب به فیروزی در اوج اعتراضات مجازی و خیابانی تهیه و منتشر شد که موجی از تحریک احساسات عمومی جامعه (البته در فضای مجازی) را با خود همراه کرد. اما حالا اعترافات او پس از دستگیری نشان میدهد که فایل‌ها را خودش تهیه و به خواست مدیران کانال و یک شبکه رسانه‌ای معاند تهیه و برایشان ارسال می‌کرده است. او در واقع به طلبکاران خود بدهی داشته و برای همین تصمیم گرفته از خانه فرار کند و به همین دلیل در ۲۹ آبان‌ ضمن فرار از منزل، سناریوی بازداشت و شکنجه خود را طراحی و آن را با اعضای رسانه‌های خارج از کشور مطرح کرده است. او در اعترافات خود مدعیست «قصدم این بود تا بتوانم از این داستان به نفع خودم استفاده و با ربط دادن موضوع دستگیریم به اتفاقات اخیر در کشور عنوان کردم که توسط ماموران امنیتی بازداشت و روانه زندان شده‌ام تا از دست طلبکاران نجات پیدا کنم».

اکنون کاربران با اشاره به مقاومت اسدالله اسدی در برابر شکنجه سفید و غیرانسانی زندان های اروپایی، غیرت و مردانگی ایشان را با دروغ‌پراکنی و قهرمان‌سازی های فیک معاندین مقایسه کرده اند.