به گزارش مشرق، تأثیر دیابت تنها با کنترل ضعیف قند خون متوقف نمی‌شود. این بیماری می‌تواند بسیاری از اندام‌های دیگر بدن از جمله چشم‌ها را تحت تأثیر قرار دهد و در نتیجه وضعیتی به نام رتینوپاتی دیابتی ایجاد شود.

رتینوپاتی دیابتی زمانی است که رگ‌های خونی در شبکیه آسیب دیده و می‌تواند منجر به کوری یا از دست دادن بینایی شود.

محققان در این مطالعه از داده‌های سیستم نظارت بر سلامت بینایی و چشم و همچنین داده‌های اداره سرشماری ایالات متحده استفاده کردند.

تیم تحقیق دریافت شیوع رتینوپاتی دیابتی و رتینوپاتی دیابتی تهدید کننده بینایی به میزان قابل توجهی با افزایش سن افزایش می‌یابد و در گروه‌های سنی بالاتر کاهش می‌یابد.

دیابت کنترل نشده یا ضعیف کنترل شده عامل اصلی ایجاد و پیشرفت رتینوپاتی دیابتی است.

دیابت یک بیماری مزمن است که بر نحوه تبدیل غذا به انرژی توسط بدن تأثیر می‌گذارد.

در افرادی که دیابت ندارند، وقتی بدن غذا را تجزیه می‌کند، مقداری از آن را به قند یا گلوکز تبدیل می‌کند. این گلوکز سپس در جریان خون آزاد می‌شود و لوزالمعده انسولین ایجاد می‌کند تا میزان قندی که در بدن دارید را تنظیم کند.

با این حال، در افراد مبتلا به دیابت، بدن به طور مؤثر از انسولین استفاده نمی‌کند، یا در برخی شرایط، بدن انسولین کافی تولید نمی‌کند. هنگامی که سطح قند در بدن بیش از حد بالا می‌رود، می‌تواند عوارض تهدید کننده زندگی مانند افزایش خطر حمله قلبی، سکته مغزی، بیماری کلیوی و حتی از دست دادن بینایی داشته باشد.

هنگامی که سطح قند خون خیلی بالا یا کنترل نشده باشد، می‌تواند به چشم‌ها آسیب برساند که رتینوپاتی دیابتی نامیده می‌شود.

رتینوپاتی دیابتی تغییراتی است که به دلیل تغییرات در عروق خونی میکروسکوپی چشم ایجاد می‌شود.

در این حالت عروق خونی و اعصابی که به شبکیه چشم می‌روند تحت تأثیر قرار می‌گیرند. باعث می‌شود رگ‌های خونی گاهی متورم شوند یا حتی خون یا مایع به داخل چشم نشت کنند.