به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: «تال اینبار» در گفتوگو با نشریه «برکینگ دیفنس»، به ارزیابی ابعاد موشک هایپرسونیک «فتاح» پرداخت و گفت: موشک هایپرسونیک ایران، یک موشک واقعی و جدی است و ایرانیها نشان دادهاند در دستیابی به فناوری موشکی و توان نقطهزنی بسیار جدی بوده و اهل اغراق نیستند. تصاویر و ویدئوهای منتشره ایران از موشک جدید «فتاح» یک موشک مافوق صوت واقعی را نشان میدهد.
این موشک، مشابه یکی از سلاحهای کلاسیک مافوق صوت مانند موشک «دی اف-۱۷» چینی نیست که اخیرا کانون توجه بوده است؛ در عوض، ایران با قراردادن یک پیشران کروی سوخت جامد با نازل متحرک در پشت سر جنگی این موشک، دست به ابتکار و نوآوری زده است.
آنها با این کار یک مشکل را حل میکنند زیرا وقتی موشک از فضا به جو زمین برمیگردد با کاهش سرعت و از دست دادن ارتفاع مواجه میشود، اما با این طراحی جدید این مشکل تا حدود زیادی مرتفع شده است. او این اقدام را یک گام مبتکرانه میداند.
در بخش اصابت به هدف در ویدئوی منتشره از سوی نیروی هوا فضای سپاه، به نظر میرسد موشکی که به یک هدف برخورد میکند، یک ضربه واقعی است زیرا ایران توانایی خود را در انجام حملات موشکی دقیق در گذشته ثابت کرده است.
من از سال ۱۹۹۸ برنامه موشکی ایران را رصد کردهام و هرگز اطلاعات نادرست یا دروغ در مورد موشکهای آنها ندیدم. در موشکها، آنچه ما میبینیم همان چیزی است که آنها دارند و هیچ اغراقی در قابلیتها و در بُرد و سرعت موشکهای آنها وجود ندارد.
آغاز برنامه توسعه موشکی در ایران اغلب با الگوگیری از موشکهای اتحاد جماهیر شوروی، کره شمالی یا چین بود، اما موشک جدید «فتاح»، مقولهای جدید در طراحی مافوق صوت و ۱۰۰ درصد ایرانی است که در کره شمالی، روسیه یا چین وجود ندارد. این موشک یک تهدید واقعی است. ما چند فیلم از آزمایشهای پروازی دیدیم، در حال حاضر آنها در حال تولید سریالی این موشک نیستند بلکه در مرحله آزمایش پرواز است، این یک پیشرفت بزرگ فناوری توسط ایران است.
اسرائیل باید توجه کند. برخی از مردم اسرائیل جدیت این تهدید جدید را درک نمیکنند و برخی دیگر فقط در حالت خودکار برخی از اظهارات از پیش آماده شده را بدون ارتباط واقعی با اخبار واقعی، بیان میکنند. حضور رئیسی در مراسم رونمایی موشک فتاح نشاندهنده اهمیت این موضوع برای تهران است.
قدرت و توان رهگیری این موشک، یک چالش جدید برای هر سیستم دفاع موشکی موجود، خواه «آرو» یا «تاد» یا هر نوع جدیدی از رهگیرهای دیگر کشورها است. این یک چالش است و درک ظرفیت تهدید جدید، زمان میبرد.