به گزارش مشرق، اسنادی که آرشیو ملی انگلیس منتشر کرده، حاکی از آن است که لئونید کوچما، رئیس جمهور وقت اوکراین، در سال ۲۰۰۲ از تونی بلر، نخست وزیر اسبق انگلیس خواسته تا از پیوستن کییف به اتحادیه اروپا حمایت کند اما سفیر انگلیس در اوکراین در پاسخ به این درخواست گفته است که به نظر لندن، کییف «حقیقتا اروپایی» نیست.
تلگراف نوشته است: پیش از دیدار نخست وزیر وقت انگلیس و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، راجر لیدل، مشاور ویژه بلر در امور اروپایی در یادداشتی برای وی، چکیده مذاکراتش با هیئت کوچما را اینطور شرح داد: اوکراینیها از اینکه اکثر اروپا و دولت جدید آمریکا از آنها انتقاد میکنند، سرخورده شدهاند. آنها گفتهاند که نظر ما درباره پوتین (که به گفته آنها باهوش و سیاستمداری مقبول بوده اما قهرمانی دموکراتیک نیست)، خیلی رویایی است و اینکه ما آنها را بیارزش میدانیم.
اسناد آرشیو ملی همچنین افشا کرده است که پس از حادثه ۱۱ سپتامبر (حملات تروریستی گروه القاعده در نیویورک)، بلر نسبت به همکاری پوتین با ناتو «به شدت دلگرم» شده است.
اوکراین در سال ۱۹۹۱ استقلال خود را از شوروی سابق اعلام کرد و لندن یک دهه بعد نیز همچنان به چشم یک دموکراسی شکننده نگاه میکرد. در سند ۳۵۰ صفحهای مکاتبات درباره اوکراین که تاریخ آن به سالهای ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ بازمیگردد، نامههایی وجود دارد که تفکر بلر درباره روابط انگلیس با روسیه و اوکراین را شرح میدهد.
نخست وزیر وقت انگلیس ۱۵ نوامبر ۲۰۰۱ یعنی دو ماه پس از حملات تروریستی القاعده، در نامهای به لُرد رابرتسون، دبیرکل وقت ناتو مینویسد: بعد از تماسهای شخصی با پوتین، به این باور رسیدهام که (او) برای مشارکت جدید با ناتو، تمایل قلبی دارد. از رویکردی که پوتین درباره همکاری با ناتو در مبارزه علیه تروریسم دارد، به تشدت دلگرم شدم. تماسهایی که من، شما و سایر سران ناتو پس از ۱۱ سپتامبر با پوتین داشتیم، نشان میدهد که ما حالا این فرصت را داریم تا در حوزه امنیت یورو-آتلانتیک، تحولی را رقم بزنیم.
دونالد رامسفیلد، وزیر دفاع وقت آمریکا در یادداشت داخلی دیگری گفته است که این کشور، «تمایل اوکراین برای پیوستن به ناتو را ستوده و ترغیب شده اما نظر انگلیس این است که اوکراین تا برآوردن معیارهای داوطلبان عضویت در ناتو، فاصله زیادی دارد هرچند نمیتوان نامش را به عنوان یک نامزد نهایی عضویت رد کرد.»
رونالد اسمیت، سفیر لندن در کییف، در فوریه ۲۰۰۲ در نامهای برای لیدل، نوشت که در چهارچوب روابط با اتحادیه اروپا، «درباره پیشنهاد جک استرا، وزیر خارجه وقت انگلیس مبنی بر اعطای "جایگاه همسایه ویژه" به اوکراین، بلاروس و مولداوی نگرانیهایی دارد.» اسمیت در این نامه هشدار داد: شاید اینطور به نظر برسد که مرز نهایی اتحادیه اروپا در شرق، سرانجام مشخص و جایگاه همسایه ویژه به آنهایی داده شده است که در طرف اشتباه قرار دارند.