به گزارش مشرق، صفحه اینستاگرامی مجله باور، با انتشار چندین تصویر نوشت:

‌سهم مطالعات شیعی و شیعه‌پژوهی در آکادمیای غربی چقدر است؟ آیا مادلونگ توانست در عمر حرفه‌ای خود، دریچه‌ای به روی مطالعات شیعی در غرب بگشاید؟ ‌
میان گرایشات متقدم وی به مبحثی چون《امامت》و نظرات متاخر او چه تفاوت‌هایی وجود دارد و چگونه می‌توان به مبانی این اختلاف پی برد؟‌

حمیدرضا تمدن در یادداشتی با عنوان《مادلونگ و افق‌هایی نو در شیعه‌پژوهی》به پرسش‌های مطروحه، پاسخ داده است.‌

آنچه خواندید گزیده‌ای از یادداشت مادلونگ و افق‌هایی نو در شیعه‌پژوهی است.

به 《دین》 و با 《دین》 بیندیشیم.

در بخشی از این نوشته‌ها آمده است:

مدتی قبل ویلفرد مادلونگ، یکی از بزرگترین اسلام‌شناسان و شیعه‌پژوهان اروپایی چشم از جهان فروبست. او به سال 1930 میلادی در شهر اشتوتگارت، واقع در غرب آلمان، به دنیا آمد و در همین شهر رشد یافت.

وی در سال 1947 میلادی و در پی دعوت پدرش برای استخدام در نیروی دریایی ایالات متحده به امریکا رفت و ابتدا دوره دبیرستان را به پایان رساند و پس از آن به دانشگاه جورج تاون رفت و آموختن زبان عربی را از همین دوره آغاز کرد. وی پس از یک سال تصمیم گرفت تا برای افزایش مهارت خود در زبان عربی به کشوری عرب زبان برود. انتخاب او برای تحقق بخشیدن به این هدف، کشور مصر بود و گرچه ابتدا در نظر داشت یک سال در مصر بماند، اقامتش در این کشور سه سال به طول انجامید و به توصیه‌ی استادش دانشگاه هامبورگ را برای ادامه تحصیل برگزید و در سال 1957 میلادی مدرک دکترای خود را از آن دانشگاه دریافت کرد. او از سوی دانشگاه تگزاس در شهر آستین به عنوان استاد مهمان، دعوت شد و بدین ترتیب اولین موقعیت شغلی دانشگاهی‌اش را تجربه کرد.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.