به گزارش مشرق، در ۲۴ آگوست ۱۹۹۱، ۲ روز پس از فروپاشی طرح کودتای ضد «گورباچف»، شورای عالی اوکراین استقلال خود را از اتحاد جماهیر شوروی اعلام کرد.
به گزارش «ساوت افریکا تودی»، حال ۳۲ سال بعد، این کشور به یک کشور دست نشانده غربی تبدیل شده است. فقط کمی بیش از پنج ماه قبل، در همهپرسی ۱۷ مارس ۱۹۹۱، اوکراینیها با اکثریت قاطع (۷۱.۵ درصد موافق در برابر ۲۸.۵ درصد مخالف) به نجات اتحاد جماهیر شوروی رأی دادند.
اما تا دسامبر، ۹۲.۲۵ درصد از استقلال حمایت کردند و تنها ۷.۷۵ درصد مخالف استقلال از شوروی بودند.
اوکراین دارای بخش صنعتی وسیعی از ماشینسازی سنگین گرفته تا ساخت هواپیما و موشک و برخی از غنیترین زمینهای کشاورزی روی کره زمین بود.
بر خلاف روسیه که پذیرفت مسئولیت پرداخت ۱۰۰ میلیارد دلار بدهی اتحاد جماهیر شوروی را بر عهده بگیرد، اوکراین با صفر دلار بدهی خارجی در دسامبر ۱۹۹۱ به استقلال دست یافت.
سه دهه بعد، وضعیت اجتماعی-اقتصادی این کشور هیچ چیز از وضعیت فاجعهآمیز کم ندارد. اوکراین اکنون یکی از فقیرترین و فاسدترین کشورهای اروپا (حتی قبل از سال ۲۰۲۲) است.
اقتصاد این کشور تقریباً به طور کامل به کمکهای اقتصادی غرب وابسته است و کییف با یک بحران جمعیتی بیسابقه مواجه است (با جمعیت فعلی ۳۶.۷ میلیون نفر که در مقایسه با ۴۳.۵ میلیون نفر در سال ۲۰۲۱ و اوج جمعیت ۵۲ میلیون نفر در سال ۱۹۹۱ کاهش یافته است).
از نظر سیاسی نیز سرنوشت دوران معاصر اوکراین غیرقابل دفاع است، زیرا دولت «ولودیمیر زلنسکی» انتخابات برنامهریزی شده برای سال ۲۰۲۴ را لغو، فعالیت احزاب مخالف را ممنوع کرد و کلیسای ارتدکس اوکراین را دوباره به دلیل مشکوک بودن «ارتباط با روسیه» هدف قرار داد.
بحران استقلال اوکراین
به گزارش «اسپوتنیک»، در طول ۳۲ سال، اوکراین شاهد هفت انتخابات ریاست جمهوری و ۲ انقلاب رنگی مورد حمایت غرب بوده است.
«الکساندر مرکوریس»، وکیل کهنهکار و تحلیلگر ژئوپلیتیک هنگامی که از او پرسیده شد که آیا اوکراین در تصمیمگیری خود حاکم است یا خیر، گفت: پاسخ مستقیما منفی است.
این تحلیلگر به نارضایتی آمریکا از زلنسکی پس از تماس وی با «شی جین پینگ»، رئیس جمهور چین برای گفتوگوهای تلفنی در آوریل گذشته، چند ماه پس از زونمایی از طرح صلح ۱۲ مادهای پکن، اشاره کرد.
چه زمانی اوکراین حاکمیت خود را از دست داد؟
مرکوریس گفت فکر میکند اوکراین طی چند دهه به تدریج به سمت از دست دادن موقعیت خود به عنوان یک قدرت مستقل حرکت کرده و این روند پس از کودتاهای رنگی ۲۰۰۴ و ۲۰۱۴ شتاب گرفت.
به گفته وی، لحظه منحصر به فردی که میتوان واقعاً گفت که کییف حاکمیت خود را از دست داده، فروپاشی مذاکرات صلح استانبول با روسیه در آوریل ۲۰۲۲ بود.
مرکوریس گفت: توافق تقریباً بین ۲ طرف، از سوی اوکراینیها و روسها، حاصل شد. اساساً گفته شده بود که اوکراین خارج از ناتو باقی خواهد ماند. این توافق مقررات خاصی را برای اوکراین در نظر گرفته بود تا ضمانتهای امنیتی به آن ارائه شود.
وی افزود: بنابراین خیلی چیزها برای حل کردن وجود داشت و این لحظهای بود که اوکراین حق انتخاب داشت. اوکراین میتوانست به مذاکرات با روسیه ادامه یابد. در عوض، کاری که اوکراین کرد این بود که با فشاری که آمریکا و انگلیس بر آن تحمیل کردند. همراه شد.
مرکوریس خاطرنشان کرد: آوریل ۲۰۲۲ لحظهای بود که سران اوکراین یک انتخاب مهلک انجام دادند که عدم استقلال و حاکمیت کشور خود را امضا کرد و از آن زمان اوکراینیها درون آنها گرفتار شدهاند.
پیامدهای این انتخاب برای اوکراین غیرقابل بخشش بوده است؛ صدها هزار نظامی اوکراینی و دهها هزار غیرنظامی، از جمله ساکنان رنج کشیده دونباس، از جمله بیش از ۴۳ هزار نظامی اوکراینی تنها در ضد حمله تابستانی، در جنگ کشته شدند.