به گزارش مشرق، 22/1/1995 روزی بود که سرزمین های اشغالی به لرزه درآمد و  روزی بود که 26 اشغالگر صهیونیست کشته و حدود 80 نفر زخمی شدند. شهیدان انور محمد عطیه سکر و صلاح عبدالحمید شاکر این عملیات استشهادی را در منطقه «نتانیا» موسوم به «بیت لید» انجام داده و بار دیگر امنیت را از دل اشغالگران سرزمینشان ربودند. این عملیات به قدری به پیکره اسرائیل ضربه وارد کرد که نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی اسحاق رابین در مصاحبه ای راجع به این عملیات خسارات وارده در این عملیات استشهادی را با حمله 30 جنگنده برابر دانست.  

این عملیات در حقیقت از سوی جنبش جهاد اسلامی هدایت و طراحی شد؛ ولی گفته می‌شود که یحیی عیاش (مغز متفکر عملیات شهادت‌طلبانه  مجاهدان فلسطین و از بنیانگذاران شاخه نظامی حماس) در تهیه و تدارک فنی عملیات شرکت مؤثر داشت.

  آنچه خواهید خواند روایت این عملیات است از رهبر شهید جنبش جهاد اسلامی فلسطین.

شهید فتحی شقاقی رهبر جنبش جهاد اسلامی در رابطه با این عملیات بزرگ می گوید: جوانان مومن ما از نوار غزه حرکت کرده و از تمامی ایست – بازرسی های صهیونیست ها به سلامت گذشتند، با وجود اینکه همه آنها سابقه دستگیری توسط صهیونیست ها را داشتند و در نتیجه برای دستگاههای امنیتی اسراییل شناخته شده بودند و اجازه ورود به سرزمین های اشغالی را نداشتند. آنها با عبور از چندین پست ایست – بازرسی به قلب دشمن در تل آویو رسیدند. و از آنجا خود را به ایستگاه اتوبوس های نظامی  اسراییل در شمال شرقی تل آویو (منطقه نتانیا) موسوم به (بیت لید) رساندند.

این ایستگاه بزرگترین مرکز تجمع نظامیان صهیونیست در فلسطین اشغالی است. از این ایستگاه، صهیونیست ها، مهمات و نظامیان خود را به پادگان هایشان در کرانه باختری، نوار غزه و جنوب لبنان ارسال می کردند. این ایستگاه به صورت 24 ساعته تحت حفاظت شدید امنیتی قرار داشته و هیچ فردی حتی شهروندان صهیونیست اجازه ورود به آن را ندارند.

در کنار این ایستگاه، کافه ای وجود داشت که محل استراحت و تردد نظامیان دشمن بود. هنگامی که مجاهدان ما به این محل رسیدند، با شیوه ای ابتکاری، یکی از آنها خود را به کافه مذکور رسانیده و در میان سربازان دشمن، خود را منفجر کرد. مجاهد دیگر در بیرون منتظر ایستاده بود. پس از انفجار اول، چتربازان و نیروهای ویژه اسراییلی درون ایستگاه، خود را به محل انفجار رساندند، تا ببینند در 30 متری آنها چه اتفاقی افتاده است. در این هنگام، مجاهد دوم به میان آنها رفت و خودش را منفجر کرد.

انور محمد عطیه سکر 24 ساله در آخرین سخنانش قبل از شهادت می گوید: ... اما بعد، توانستیم خدای عزوجل را با شهادت ملاقات نموده و به سوی ذات کریمش پرواز کنیم و عزیزترین چیزی را که داشتیم تقدیم کنیم. جانهای ما فدای اسلام باد.

این راهی است که پیمودنش بر هر رزمنده و برادر مومنی واجب است که با شهادت به محضر خدا برسد. و از خداوند عزوجل می خواهم که ما را در راهی که خیر این ملت در آن است توفیق دهد. از خدای بزرگ و همچنین شما می خواهم تا مرا ببخشید و حلالم کنید.

صلاح عبدالحمید شاکر 24 ساله نیز می‌گوید: درود و سلام بر خاتم انبیاء محمد بن عبدالله(ص) و هر کس که به وسیله او هدایت شد. تا روز قیامت. سپاس خدای را که در کتاب خویش فرمود: به کسانی که به آنان ظلم شده، اجازه داده شد که بجنگند و خدا بر یاری آنان تواناست.

باورمندان در راه خدا می جنگند و آخرت را بر دنیا ترجیح می دهند. و کسی که در راه خدا بجنگد، چه کشته شود و چه پیروز شود، خداوند به او اجری بزرگ عطا می کند.

سپاس خدای جهان را که راه شهادت را به ما تقدیم کرد و از او می خواهیم تا ما را نزد خود شهید بپذیرد و تلاش ما را نزد خود مورد قبول قرار داده و این کار را خالصا برای خودش قرار دهد.

ای برادرانم!

شما را به تقوای الهی توصیه می کنم و امیدوارم اگر در حق شما کوتاهی کردم مرا عفو کنید. به عهد و پیمان خود باقی بمانید و در راه اسلام ثابت قدم باشید تا پیروزی خداوند حاصل شود.

  منبع: فارس