به گزارش مشرق، مهدی فضائلی طی یادداشتی نوشت: از بامداد شنبه ۱۵ مهرماه که تهاجم گردان‌های شهید عزالدین قسام، یا همان شاخه نظامی حماس از زمین و هوا علیه رژیم صهیونیستی آغاز شد، تمام محافل رسانه‌ای، سیاسی و نظامی با یک شوک مواجه شدند و ناباورانه اخبار و گزارش های آنرا دنبال می کنند.
در این میان عده‌ای از سر ناآگاهی و عده‌ای هم با شیطنت، دوز رحم و روحیات انسان‌دوستانه شان بالا رفته و سؤال می‌کنند چرا حماس این اقدام را انجام داد تا مردم بی‌گناه اسرائیل و خود غزه اینگونه دچار زحمت بشوند و اینچنین تلفات بدهند و شاهد ویرانی سرزمین ها باشیم؟
شاید برخی این افراد ساده‌لوحانه تصور می‌کنند مردم فلسطین در غزه، کرانه باختری یا مناطق اشغالی، مشغول یک زندگی عادی بودند و یک مرتبه خوشی زیر دلشان زد و هوس فتح سرزمین کردند!
محمد ضیف، فرمانده کل گردان‌های قسام وطراح و مغز متفکر این عملیات در سخنانی در ابتدای عملیات طوفان الاقصی به تشریح چرایی این عملیات پرداخت؛ تأمل در این سخنان و درک ابعاد آن، هر انسان منصف و دردآشنایی را به انجام چنین واکنشی مجاب می‌کند.
سخنان محمد ضیف را می‌توان بخشی از کیفرخواست حماس علیه رژیم صهیونیستی تلقی کرد.
این کیفرخواست عبارتست از:
۱)اشغال سرزمین فلسطین
۲)آواره کردن مردم فلسطین
۳)ویران کردن شهرها و روستاهای فلسطینی
۴)صدها مورد کشتار دسته جمعی
۵)ریختن خون کودکان و سالمندان
۶)ویران کردن خانه ها بر سر ساکنان بی‌دفاع
۷)زیرپا گذاشتن عرف‌ها و میثاق های بین‌المللی
۸)تجاوز به اماکن مقدس مسلمانان
۹)تشدید حملات به مسجدالاقصی و شکستن مکرر حرمت این مسجد
۱۰)ضرب و شتم بانوان، سالخوردگان، جوانان و کودکان همراه آنان که در مسجدالاقصی معتکف شده بودند.
۱۱)ممانعت از ورود مسلمانان به مسجدالاقصی
۱۲)آماده کردن شرایط برای حضور صهیونیست های تندرو در مسجدالاقصی و حرمت شکنی این مسجد
۱۳)اعلام صریح تصمیم مبنی بر احداث معبد جعلی یهودیان در محل عروج پیامبر مکرم اسلام و انجام مقدمات این اقدام مانند سوزاندن گاوهای سرخ رنگ!
۱۴)ورود با سگ به مسجدالاقصی و ناسزا گفتن به پیامبر مکرم اسلام و پاره کردن قرآن‌ها
۱۵)ورود غیرقانونی به خانه مسلمانان و تعرض به آنها بصورت روزانه
۱۶)نگهداری اسرای فلسطینی در زندان تحت شکنجه‌های وحشیانه و تحقیرآنها.ب رخی اسرا بیش از بیست سال است در اسارت به سر می‌برند و تعدادی از زنان و مردان اسیر با سرطان دست و پنجه نرم می کنند.
۱۷)کشته شدن تعداد زیادی از اسرا در زندان‌های رژیم صهیونیستی بدلیل اهمال این رژیم در رسیدگی به آنها.
۱۸) عدم توجه به درخواست‌های حماس برای مبادله اسرا
۱۹)هجوم روزانه به شهرها و روستاهای فلسطینی در کرانه باختری
۲۰) یورش به خانه‌های غیرنظامیان و کشته و زخمی کردن اهالی و یا دستگیر و زندانی کردن آنها(در سال جاری صدها نفر اینگونه به شهادت رسیده یا زخمی شده‌اند).
۲۱)مصادره پیوسته زمین‌های فلسطینی‌ها و تبدیل آنها به شهرک‌های صهیونیست‌نشین شرور.
۲۲) تداوم جائرانه محاصره غزه
این جنایت ها و شرارت ها که با حمایت یا گاهی همراهی مردم ساکن اسرائیل انجام گردیده ( در این سالها از جمله در خلال انتفاضه اول و دوم تعدادی از فلسطینی ها بدست شهروندان رژیم صهیونیستی به شهادت رسیده‌اند) از ۱۹۴۸ آغاز شده و پیوسته ادامه داشته و برخی از این موارد در سالها یا ماه‌های اخیر تشدید هم شده است.
فرمانده دلیر و مدبر حماس، اضافه می‌کند طی این سالها ما بارها "به رهبران رژیم صهیونیستی در مورد تداوم جنایاتشان هشدار دادیم" و یا "از رهبران جهان برای مهار تجاوزات رژیم صهیونیستی علیه اماکن مقدس، مردم، اسرا و سرزمین فلسطین و وادار کردن این رژیم به رعایت و مصوبات بین‌المللی درخواست کردیم" ولی هیچکدام نتیجه ای نداشت و نه تنها متوقف نشد که تشدید هم شد!
ملتی که سرزمینش اشغال شده و حدود ۷۵ سال تحت ظلم است، هر روز تحقیر می شود، مقدساتش مورد اهانت قرار می گیرد، هر روز تعدادی از خانه‌های مردمش ویران و ساکنانش کشته، زخمی و یا اسیر می شوند، مورد محاصره قرار می گیرد و از ابتدایی ترین نیازها محروم می ماند و کودکانش در برابر چشم پدر و مادر پرپر می شوند و هیچکس صدای مظلومیت آنها را نمی‌شنود، در برابر این حجم ستم،تجاوز، ددمنشی و جنایت چه باید بکند؟
محمد ضیف پاسخ این پرسش را اینگونه می دهد: "تصمیم بر آن گرفتیم تا به یاری حق، به این وضعیت خاتمه بدهیم تا دشمن بفهمد که گذشت آن روزهایی که بدون هیچ مجازاتی، دست به عربده کشی و جنایت می‌زد."
آری،گذشت زمانی که دست فلسطینی ها خالی و یا حداکثر با سنگ پر میشد و انتفاضه آنها "انقلاب سنگ" و مجاهدان "کودکان سنگ" نامیده می‌شدند؛ امروز مبارزان فلسطینی به رغم همه محدودیت‌ها، مجهز به موشک و پهپاد و... هستند و عزمشان هم صدها برابر بیش از آنزمان است.
مردم فلسطین به نتیجه رسیده‌اند، "بجای اینکه هر روز بمیرند، یکبار بمیرند یا پیروز شوند.
