به گزارش مشرق، سال آینده اهمیت زیادی برای والیبال ایران دارد. پس از عملکرد ضعیف تیم ملی در مسابقات انتخابی المپیک و پیش از آن در لیگ ملت‌ها، شانس این تیم برای صعود به المپیک پاریس به پایین‌ترین حد خود رسیده و تنها شانس باقیمانده کسب حداقل ۱۰ پیروزی در لیگ ملت‌های سال آینده است.
این موضوع باعث شد فدراسیون والیبال تمام تلاش خود را به کار بگیرد تا بهترین تصمیم برای هدایت تیم ملی اتخاذ شود. بر اساس همین سیاست نام مربیان مطرحی همچون هینن، پیاتزا، بلنجینی و حتی آلکنو برای هدایت این تیم مطرح شد. در کنار اسامی این مربیان خارجی، پیمان اکبری و سعید معروف هم گزینه‌های ایرانی سرمربیگری تیم ملی هستند. کمتر کسی توقع داشت معروف که تا همین فصل پیش به صورت حرفه‌ای والیبال بازی می‌کرد یکی از گزینه‌های نشستن روی نیمکت تیم ملی باشد.
بیشتر بخوانید:
مثلث معروف، توتولو، آلکنو روی نیمکت والیبال ایران؟
در این خصوص گمانه‌زنی‌های زیادی صورت گرفت و حتی برخی عنوان کردند که فدراسیون والیبال قصد دارد از نام سعید معروف استفاده ابزاری کند اما واقعیت ماجرا چیز دیگریست.پس از اینکه بهروز عطایی از هدایت تیم ملی والیبال کنار رفت بسیاری از مردم و حتی اهالی والیبال خواهان بازگشت سعید معروف به تیم ملی شدند؛ چرا که یکی از مهم‌ترین ضعف تیم ملی در دو سال اخیر پست پاسور بود. معروف در واکنش به درخواست فدراسیون والیبال برای بازگشت به تیم ملی عنوان کرد دیگر قصد ندارد به صورت حرفه‌ای بازی کند اما می‌تواند به عنوان مربی به این تیم کمک کند؛ موضوعی که حتی داورزنی هم در گفت‌وگو با ایران ورزشی آن را تأیید کرد؛ «در صحبت با سعید، گفتم خانواده والیبال دوست دارد به عنوان بازیکن اثرگذار به تیم کمک کنی. سعید حرفش این بود که حالا باید جوان‌ترها بازی کنند و تجربه‌اندوزی. دوست دارم جور دیگری به تیم کمک کنم. من حالا درباره مربیگری مطالعه و برنامه‌ریزی می‌کنم و ذهنم را به این طرف برده‌ام. ما وقتی ارزیابی کردیم و بازخورد گرفتیم، متوجه شدیم سعید می‌تواند گزینه‌ای در لیست مربیان باشد.»
طرف دیگر ماجرا هم که به مربیان خارجی مربوط می‌شود شرایط پیچیده‌ای پیدا کرده است. گزینه‌هایی که فدراسیون والیبال روی آنها نظر مساعدتری نسبت به سایر مربیان خارجی دارد بلنجینی و پیاتزا هستند؛ مربیانی که اگر با فدراسیون والیبال به توافق برسند هم تنها دو هفته پیش از لیگ ملت‌ها می‌توانند هدایت تیم ملی ایران را بر عهده بگیرند و در این مدت نمی‌توان هیچ کار فنی با این تیم کرد و تنها باید بازیکنان را به لحاظ روحی آماده کرد که معروف با توجه به سابقه و محبوبیتی که میان بازیکنان دارد، می‌تواند این کار را بهتر از مربیان خارجی انجام دهد. ضمن اینکه سابقه حضور آلکنو در ایران نشان داد مربیان خارجی هر چقدر هم که دارای رزومه پررنگی باشند در کوتاه‌مدت نمی‌توانند کار خاصی انجام دهند.
همچنین معروف به لحاظ وجهه بین‌المللی چیزی کمتر از مربیان بزرگ دنیا ندارد و این شخصیت کاریزماتیک او می‌تواند به سود والیبال ایران باشد و بر همین اساس بوده که فدراسیون جهانی اسطوره زنده دنیا را به معروف لقب داده است. از طرفی اگر در نهایت معروف به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شود همه دستیارانش خارجی خواهند بود و مربیان مطرحی در کادر او حضور پیدا خواهند کرد.
با توجه به این شرایط به نظر می‌رسد فدراسیون والیبال همه این موارد را در تصمیم نهایی خود برای انتخاب سرمربی تیم ملی لحاظ خواهد کرد؛ پروژه‌ای که پرریسک‌ترین و بزرگ‌ترین تصمیم تاریخ والیبال ایران محسوب می‌شود و شاید باعث شود تیم ملی تا سالها دغدغه‌ای برای هدایت خود نداشته باشد.
