به گزارش مشرق، در میان فارسی زبانان کمتر کسی است که با نام و غزلهای شاعر خطه آذربایجان، محمد حسین شهریار آشنا نباشد. شهریار بدون اغراق از نوایغ روزگار خود بود ،وی در سرودن اشعار هیچگاه خود را اسیر واژه ها نکرد و اشعارش را بر اساس زمان و نیاز فکری جامعه سرود، برخی اشعار این ستاره پهنه ادب فارسی از سر عشق سروده شده که بسیار نغز و دلنشنین است.

وی در سرایش گونه های مختلف شعر فارسی همچون قصیده،مثنوی،غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی تبحر داشت، ارادات او به ائمه اطهار(ع) را می توان در غزل معروف او ˈعلی ای همای رحمتˈ دید.

چند نفر از استادان عرصه شعر و ادب به مناسبت بزرگداشت شهریار و روز شعر و ادب پارسی در گفت وگو با  ایرنا از ویژگی های این شاعر ایرانی گفتند.

انس با قرآن از ویژگی های برجسته شهریار بود

ˈجلیل تجلیل ˈ برجسته ترین ویژگی شهریار را به لحظ نقد ادبی عالم گیر بودن کلام وی عنوان کرد و افزود: در تمامی عالم هیچ ملک دلی نبوده که شهریار آن را تسخیر نکرده باشد ، وی با لطافت، استحکام و عمق معانی و تصاویر ابتکاری که در غزل و قصیده و انواع گونه های ادبی شعر پارسی وجود دارد مسائل ادبی را مورد بحث قرار می داد.

این استاد ادب فارسی با بیان اینکه هیچ شاعر،ادیب و استاد ادبی نیست که از عظمت کلام و گیرایی اشعار وی سخن نگفته و آن را تایید نکرده باشد گفت: او شاعری دو زبانه بود و توانست با کلام دلنشینی تصویری زیبا از دهکده محل تولد و دوران پیری خود ˈخوشکناب ˈ را با گویشی آذری به مخاطب ارائه کند .

وی یادآورشد: او در ارایه اشعار شادی آفرین، مراسم جشن عروسی و آیین های ویژه ایرانیان و در تعریف از رسول گرامی اسلام و ائمه هدی و بزرگانی همچون حضرت علی (ع) استاد بود.

تجلیل در مورد بکارگیری الفاظ و احادیث قرانی در اشعار شهریار نیز توضیح داد : برخی از اشعار وی علاوه بر بهره مندی از رایحه ای دلنواز آیات کریمه قرآن ، مناجات شبهای رمضان و نکات عرفانی نشان از مطالعه عمیق ایشان در آثار ادبی داشت.

وی گفت: شهریار در حوزه ادبیات عرب استاد کامل بود و در حوزه شعر نو نیز تبحر داشت .

این استاد ادب فارسی دانشگاه تهران برجسته ترین ویژگی شهریار را انس با قرآن و داشتن خطی خوش عنوان کرد و گفت: این انس به حدی بود که همواره سعی داشت نهج البلاغه را با خط خوش بنگارد .

وی در مورد منشا تخلص ˈبهجتˈ که شهریار آن را بر خود برگزیده بود گفت: وی به تاسی از فال حافظ این تخلص را برای خود انتخاب کرد .

خوانش آثار بزرگان ادب در خلق آثار ماندگار ادبی تاثیر گذار است

ˈاسماعیل امینیˈ شاعر معاصر مهمترین ویژگی شعر شهریار در جذب مخاطب را بیان مباحث عاطفی عنوان کرد و افزود: این عواطف حاصل ذهنیت وی نبوده بلکه از زندگی وی نشات گرفته است .

وی بهره گیری از قالب غزل و قطعه را در اشعار شهریار بیش از سایر قالب های دیگر عنوان کرد و افزود: اشعار خوبی از این شاعر برجای مانده که می توان به غزل های ˈ علی ای همای رحمتˈ و ˈآمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا ˈ؟ به عنوان مشهور ترین غزل های وی اشاره کرد.

این شاعر معاصر خوانش اشعار بزرگان شعر و ادب کشور را لازمه ارتقا شاعران جوان در خلق آثار بدیع و ماندگار دانست .

این کارشناس ارشد ادبیات معاصر دلبستگی به قرآن و مطالعه و علاقه به این کتاب را یکی دیگر از ویژگی های بارز استاد شهریار عنوان کرد.

زندگینامه شهریار

ˈسید محمدحسین بهجت تبریزیˈ، فرزند آقا سید اسماعیل موسوی معروف به حاج میر آقا خشکنابی در سال 1286 شمسی در بازارچه میرزا نصرالله تبریزی واقع در چای کنار به دنیا آمد.پدر وی از سادات و از وکـلای دادگستری تبریز و مادرش زنی اهل شعر و ادب بود .

کودکی شهریار با دوران مشروطه همراه بود. پس از تحصیلات مقدماتی به تهران رفت و دیپلم خود را از مدرسه دارالفنون گرفت .

از آرزوهای پدر و مادر شهریار تحصیل وی در رشته پژشکی بود اما فراز و فرودهایی ،زندگی وی را دگرگون ساخت و نام او را در زمره اهل ادب قرار داد.

شهریار از دوران کودکی انس زیادی با اشعار حافظ داشت ،پس از پایان دوران متوسطه در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد اما وابستگی و علاقه به یک دختر تحصیلات وی را نیمه تمام گذاشت.

ˈمحمدحسین شهریارˈ برای تامین معیشت در پست های مختلف دولتی مشغول به کار شد اما هیچگاه شاعری را از یاد نبرد .

شهریار در میان شعرای زمان خود از شهرت خوبی برخوردار بود و علاوه بر داشتن ذوق فراوان به زبان ترکی، پارسی، عربی و فرانسه تسلط کامل داشت.

سرودن منظومه ˈحیدربابایه سلامˈ،در وصف زادگاهش از جمله آثار وی است که بارها تجدید چاپ و به زبانهای مختلف ترجمه شده است.

غزل زیبای ˈ آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا ؟ و شعری در وصف مولای متقیان حضرت علی (ع) با مطلع ˈعلی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا راˈ از دیگر اشعار ماندگار این شاعر فارسی زبان است.

تـلخ ترین خاطره زندگی شهریار، به قلم خودش، مرگ مادرش بود که در منظومه ˈوای مادرمˈ به خوبی نمایان شده است.

شهریار در روزهای پایانی عمر خود به زادگاه خویش در تبریز بازگشت و به دنبال بروز بیماری به تهران آمد و سرانجام در 1367 دیده از جهان فرو بست .پیکر وی در مقبره الشعرای تبریز به خاک سپرده شد .

شورای فرهنگ عمومی کشور روز بیست و هفتم شهریور مصادف با سالمرگ این شاعر پارسی زبان را به عنوان روز شعر و ادب پارسی نام گذاری کرده است .