به گزارش مشرق، شواهد فزاینده‌ای نشان می‌دهند که افراد چاق سطوح بالاتری از انزوای اجتماعی و تنهایی را در مقایسه با افرادی که چاق نیستند تجربه می‌کنند، بنابراین خروج از تنهایی و انزوا بیش از همه به نفع افراد چاق و خیلی چاق است.

همشهری آنلاین به نقل از مدیکال نیوز نوشت، در یک مطالعه که اخیرا انجام شده، محققان ارتباط بین « بهبود انزوای اجتماعی و تنهایی» با «خطر مرگ و میر» را در میان ۳۹۸ هزار و ۹۷۲ شرکت کننده چاق و غیر چاق که اطلاعت‌شان در «بیوبانک»( Biobank) بریتانیا موجود بود، تجزیه و تحلیل کردند.

نتایج این تحقیق جدید نشان داد که خروج از انزوای اجتماعی و تنهایی باعث کاهش ۳۶ درصدی خطر مرگ و میر در میان شرکت کنندگان چاق و کاهش ۹ درصدی خطر مرگ ناشی از همه بیماری‌ها و علل در میان شرکت کنندگان غیر چاق می‌شود.

انزوای اجتماعی در صدر فهرست عوامل پر خطری که می‌توانند خطر مرگ را افزایش دهند، قرار گرفته است. سایر عوامل خطر زا برای مرگ شامل تنهایی، افسردگی و اضطراب هستند.

دکتر لوکش شاهانی، دانشیار روانپزشکی در دانشگاه سلامت هیوستون، گفت: اخیرا، مقوله‌های انزوای اجتماعی و تنهایی به طور ویژه‌ای از سوی متخصصان مراقبت های بهداشتی مورد توجه قرار گرفته و پیامدهای نامطلوب سلامتی آن‌ها مورد بررسی دقیق تر قرار گرفته است.

به گفته شاهانی، نکته جالب این تحقیق این بود که زیرا نشان داد انزوای اجتماعی یا تنهایی کمتر با کاهش خطر مرگ و میر ناشی از همه علل در بین افراد مبتلا به چاقی مرتبط است و بهبود انزوای اجتماعی و تنهایی، خطر مرگ و میر ناشی از عوارض چاقی را کاهش می‌دهد.

این متخصص ضمن هدار نسبت به پیامدهای انزوای اجتماعی گفت: فقدان حمایت اجتماعی ممکن است باعث تشدید رفتارهای مخاطره‌آمیز در زمینه سلامتی از سوی افراد چاق شود؛ از جمله این رفتارهای مخاطره آمیز می‌توان به سیگار کشیدن، کم تحرکی و رژیم‌های غذایی ناسالم اشاره کرد. فرد چاق دچار انزوای اجتماعی که از هیچ گونه حمایتی در اجتماع برخوردار نیست همچنین ممکن است از رفتارهای محافظت‌کننده سلامت مانند رعایت توصیه‌های پزشکی غفلت کند.

او ادامه داد: علاوه بر این، کسانی که تنها زندگی می‌کنند یا فاقد تماس‌های اجتماعی هستند، در صورت بروز علائم حاد ممکن است در معرض خطر مرگ و میر بیشتری قرار بگیرند، زیرا ممکن است شبکه قوی از افراد معتمد برای ترغیب آن‌ها برای مراجعه به پزشک نداشته باشند. پرداختن به انزوای اجتماعی و تنهایی در افراد چاق ممکن است به طور بالقوه به بهبود سبک زندگی ناسالم کمک کند، حمایت روانی بهتری ارائه دهد و افراد در معرض خطر را تشویق کند تا در صورت لزوم به دنبال کمک پزشکی باشند. دکتر شاهانی توضیح داد: چاقی، انزوای اجتماعی و تنهایی همگی با بسیاری از مسائل بهداشتی مرتبط هستند.