به گزارش مشرق، احمدحسین شریفی، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم مطلبی را با عنوان اسماء الهی و حقیقت ولایت در کانال خود در ایتا منتشر کرد و نوشت:

در یکی از فرازهای ابتدایی دعای پرمغز کمیل خدای متعال را اینگونه سوگند می‌دهیم:

«خدایا تو را به اسم‌هایت سوگند می‌دهیم؛ اسم‌هایی که ارکان همه چیز را پر کرده‌اند؛ وَ بِأَسْمَائِک الَّتِی مَلَأَتْ أَرْکانَ کلِّ شَی‏ء» این بدان معناست که در جهان‌بینی اسلامی، روح و رکن و حقیقت همه عالم را اسماء الهی پر کرده است.

معلوم است که مراد از اسم در اینجا «لفظ» و «مفهوم» نیست. زیرا لفظ و مفهوم که نمی‌تواند چیزی را پر کند. بلکه حقیقت و مصادیق اسماء الهی منظور است.

اما منظور از این اسمائی که همه هستی را پر کرده است، چیست؟ با مراجعه به سایر ادعیه و روایات شاید بتوان پاسخی برای آن یافت.

در یکی از دعاهای ماه رجب درباره ائمه اطهار علیهم السلام چنین می‌گوییم:

«فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَک وَ أَرْضَک» یعنی خدای متعال آسمان و زمین را به واسطه (یا با) ائمه اطهار علیهم السلام پر کرده است. یعنی عالم ملک پر از حقیقت ولایت و امامت است.

در روایتی از امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه «وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنی‏ فَادْعُوهُ بِها» چنین نقل شده است که:

نَحْنُ- وَاللَّهِ- الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی الَّتِی لَایَقْبَلُ‏ اللَّهُ مِنَ الْعِبَادِ عَمَلًا إِلَّا بِمَعْرِفَتِنَا؛ به خدا سوگند ما آن اسمای حسنایی هستیم که خداوند اعمال بندگانش را فقط به سبب شناخت و معرفت ما می‌پذیرد.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.